گروه: سایر / یادداشت
تاریخ : 1348/10/11 03:00
شناسه : 132556

ماهی قرمز(کاراسیوس آراتیس_ Carassius auratus) که آن را ماهی طلایی نیز می گویند از جمله ماهی هایی هستند که توسط انسان می تواند نگهداری شود، که اغلب بدلیل عدم نگهداری مناسب و تغذیه نامناسب و عدم توجه به عوامل آب شامل دمای آب و میزان اکسیژن مناسب در داخل تنگ ماهی تلف می شود.

دیده می شود بومیان قدیم معتقد بودند که باید سفره هفت سین پهن شود تا با اجرای این سنت، همبستگی هر چه بیشتر اعضای جامعه را در پی داشته باشند.

عناصر متعدد این سنت که از نسل های گذشته تا کنون قابل رمزگشایی است و تاریخ دان ها و ادیبان و ایران شناسان و زیست شناسان باید در این باره صحبت کنند تا به فلسفه ی این آداب و رسوم پی ببریم، بسیار دقیق است که وقتی دامنه های این سنت را در گفتگو می شنویم عمدتا سبب می شود تا احترام ما را نسبت به سنت های بسترهای تاریخ کشورمان بیش از گذشته جلب نماید.

وقتی به معنای این نمادها در بستر تاریخ دقت و توجه کنیم می بینیم که این فرهنگ از سنت های ریشه دار و دل نشینی است که تاریخ ما را رنگ و آب می بخشد.

آدابی که یک فضا و مکان را با امور زمانی و مکانی برای یک جامعه تدارک و فراهم می آورد تا مفهوم جامعه شناسی و انسان شناسی و روان شناسی های متعدد یک اجتماع را بیان، بازگو و به معرض دید و یادآوری قرار دهد.

ماهی قرمز؛ نمادی از امید، پویش، حرکت، سیلان و سرزندگی است که هر سال مردم معمولا ماهی را می خرند و دو سه ماه قبل از عید بساط تکثیر و فروش این جور ماهی ها بر خلاف ماهی دیگر شکل تازه ای می گیرد.

پرورش این ماهی ها بدلیل این که سریع صورت می گیرد و بعضا پررونق و به سبب آیین ن ها بسیار ماندگار است یک کنشی است که عمدتا این ماهی ها را از دیگر ماهی ها مجزا می کند.

این کنش که عمده تکثیر آن ها در روستای خورآباد قم، است، فرصتی را نیز جهت ایجاد اشتغالی فصلی فراهم می کند  که یکسری از افراد با گذاشتن یک آکواریوم جلوی مغازه و یک دستگاه اکسیژن و در نهایت یک شیر آب جاری، جاذبه خاصی را در خرید این ماهی ها در افراد جامعه ایجاد می کنند که اغلب مشاهده می شود حتی تعداد این ماهی ها بیش از نیاز بازار است.

لذا خرید این ماهی که بیشتر شبیه یک سنت دیرینه است به گونه ای که حتی اگر کسی حتی سفره هفت سینی را هم موقع تحویل سال نداشته باشد ولی خود را ملزم و مقید به خرید این ماهی ها و تنگ های کوچکی جهت نگهداری از این موجودات می نمایند.

و بهتر بود که بجای خرید تنگ های کوچک، اگر کسی امکان تهیه یک آکواریوم کوچک را دارد آکواریومی را تهیه و با استفاده از دستگاه اکسیژن و دمای مناسب و فیلترهای موجود در آکواریوم به زنده ماندن و حیات هر چه بیشتر این ماهی ها کمک نمایند.

درواقع با رونق بخشیدن به حیات این موجود کوچک زنده و پرتکاپو و دوست داشتنی، سرزندگی و پویش و دیگر نمادهای وجود این سنت را بهبود بخشند و اگر این امکان را در خود نمی بینند به مرگ و میر این ماهی ها دامن نزنند و حتی می توانند ماهی نخرند.

این ماهی ها که امکان زندگی در بستر رودخانه را ندارند مشاهده می شود که اغلب گاهی بعد از اتمام مراسم ایام نوروز، در رودخانه ها رهسپار می شوند که گونه های بومی منطقه را مورد تهاجم قرار می دهند و تعادل اکولوژیکی زیست بوم را به هم می زنند که اگر استخرها و یا پارک هایی که امکان ورود آب به رودخانه را ندارند را برای ادامه حیات این ماهی های کوچک که از نسل ماهی های کپور می باشند را انتخاب کنند بسیار قابل ستایش است.

چرا که هم به ایجاد یک فضای امید بخش به زندگی قدم گذاشته اند و هم سبب می شوند تا لطافت روح را در زندگی جاری نماید.

لطافتی که با دیدن هرازگاه این ماهی ها در آکواریوم های کوچک خانگی و یا حوض ها و استخرها آدمی و حتی کودکان را به ایجاد اکوسیستم مراقبتی و حمایتی فرامی خواند.

هدی سادات چاوشی 

 

پاسخی بگذارید