البته این همه وعده‌های روحانی برای کنترل بازار ارز و عدم تکرار رفتارهای دولت احمدی‌نژاد و گرانی دلار نبود. بلکه روحانی این وعده‌های ارزی را هم در سال ۱۳۹۲ داد:
* مگر می‌توان در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که نرخ دلار باید به ۷۰۰ تومان برسد.
* ما شاهد هستیم که دلار بعد از چند ماه به چندین برابر قیمت افزایش پیدا می‌کند، مشکل کجاست؟ مشکل عدم مشورت، خودشیفتگی، عدم استفاده از ابزار علمی برای اداره کشور و بی‌ثباتی‌ها است. چقدر ما در این ۷-۸ سال گذشته شاهد تغییر پیاپی مدیران بودیم؟
* وقتی نقدینگی در جامعه بی‌حساب و کتاب بالا می‌رود و طی ۸ سال ۶.۵ تا ۷ برابر می‌شود تورم بزرگی ایجاد می‌شود. وقتی ارزش پول ملی تنزل می‌یابد مردم به دنبال این می‌روند که کاری کنند تا ثروتشان کاهش نیابد. یکی از این کارها مسکن و زمین است لذا فوری این پول سرگردان و سیل بنیان‌کن به سمت مسکن می‌رود.
اما اکنون با گذر روزگار، وعده محکمی که روحانی در سال ۱۳۹۲ می‌داد برعکس اتفاق افتاده و ارزش پول ملی در طی ۶ ماه به یک سوم کاهش یافته است.
شش ماه قبل در اواسط سال ۱۳۹۶ قیمت دلار زیر ۴ هزار تومان بود و اکنون قیمت آن به بالای ۵۵۰۰ تومان و حتی ۵۷۰۰ تومان هم رسیده است. یعنی طی این مدت ارزش پول ملی کشورمان حتی بیشتر از یک سوم (بین ۳۷ تا ۴۲ درصد) کاهش یافته است.
به گزارش مشرق، این تجربه نشان می‌دهد بدون داشتن برنامه اقتصادی و عدم اجرای اقتصاد مقاومتی، تفاوتی بین دولت‌ها نیست، چه احمدی‌نژاد رئیس باشد، چه روحانی. بازارهای کشور را نمی‌توان با شعار و سخنرانی، سر به راه آورد.
