هدی سادات چاوشی: یک کارشناس رسانه و مطبوعات، خاطر نشان کرد: وندالها با توجه به تحقیقات و پژوهشهای ارائه شده، دچار یک اختلال رفتاری هستند که عمدتا علاقه خاصی به پیوستن به جریانهای اعتراضی و اعتراضات دارند.
وی با استناد و اشاره به یکی از پژوهشهای انجام شده در حوزه امنیت و نظم اجتماعی، در مورد وندالیسمها گفت: یافته‌های تحلیل مسیر، بیانگر اين است که متغیر شهروندی، نابسامانی خانوادگی و خدمات شهری اثر مستقیم و متغیرهای ناکامی اجتماعی و نابرابری اقتصادی و اجتماعی اثر غیرمستقیم را بر رفتار وندالیستی دارد.
این کارشناس تصریح کرد: اگر بخواهیم وندالها را در یک مثال ساده توضیح دهیم، میتوانیم به افرادی در جامعه اشاره کنیم که نیمه شبها، در خیابان و کوچه‌ها قدم میزنند و تصمیم به خط خطی، حکاکی و نقاشی کردن بر روی تعدادی از خودروهای پارک شده در خیابان را میگیرند و یا حتی اگر ساختمانی را با شیشه‌های شکسته ببینند، قطعا به شکستن دیگر شیشه‌ها اهتمام میورزند که در بررسیهای به عمل آمده، این افراد از طبقات پایین اجتماعی بحساب میآیند. که این طبقات بر اساس میزان تحصیلات، فرهنگ و نوع سبک زندگی ارزیابی میشود.
خانواده‌های ناسالم، یکی از علل روحیۀ وندالیسم
وی افزود: وندالها معمولا از محبتهای دوران کودکی محروم هستند و با توجه به مطالعات میان‌رشته‌ای از علوم روانشناسی و علوم اجتماعی، این افراد معمولا در کودکی بشدت مورد تنبیه قرار میگرفتند، که نه تنها از رفتارهای برخواسته از یک آدم عادی، در حین عصبانیت فاصله دارند، بلکه بدلیل داشتنِ خانواده‌های ناسالم خود، به عنوان یک پرخاشگر، خرابکار و یکی از شخصیتهای روانی، قابل شناسایی هستند که با احساسِ نوعدوستی و وظیفه‌شناسی، ارتباطی برقرار نمیکنند.
بصورت اختصاری، یکی دیگر از پژوهشهای انجام شده در مورد وندالها، نقش بیگانگی اجتماعی است که طبق یافته‌ها در تحقیقات و پژوهشهای انجام شده از مسائل اجتماعی ایران، آمده است: بیگانگی اجتماعی و ابعاد آن در ایجاد روحیۀ وندالیسم، یک ارتباط معنادار است به این معنا که با افزایش میزان بیگانگی اجتماعی، میزان وندالیسم نیز افزایش میابد. این بانو، بیان کرد: بیگانگی اجتماعی، بعبارت ساده، در خانواده‌هایی وجود دارد که هیچگونه وابستگی و علاقه به ارزشهای اجتماعی وجود ندارد و رابطه نابهنجار، اساس و بنیان آن خانواده است.
وی گفت: احساس از خود بیگانگی، در جوانانی که در کودکی دچار رهاشدگی هستند و مورد ظلم و یا عدم توجه قرار گرفته‌اند معمولا قابل مشاهده میباشد که خشونتهای رفتاری و رفتارهای ضداجتماعی، نمادی از روحیۀ وندالیسم است. در واقع با توجه به برآیندی از این توضیحات میتوان فهمید؛ ناکامی در مقابل دستیابی به اهداف، انگیزه‌ای برای رفتار ستیزه‌گرانۀ این بیماران است که بحران جوانی، جنس مذکر بودن و محیطهای شلوغ داری رونق بیشتری است.
