هدی سادات چاوشی: نوروز است. همه چیز خوب پیش می‌رود. از آسمان، باران می‌بارد. هرچند مدتی از آن زمان گذشته اما باید زبان گویای جامعه باشیم. باید همدل باشیم. مادری را در نظر بگیرید که غرق در شور و شعف، سرشار از هیجان برای زندگی است. مردی را تصور کنید که با توجه به شیوع کروناویروس، برای دقایقی به همراه خانواده خود نیاز به تردد درون شهری داشته و همراه با خانواده خود، با وسیله نقلیه شخصی به خیابان آمده.
حتی دست نوازش بر سر فرزندش می‌کشد. فرزندش در یکی از شیرین‌ترین سنین زندگی خود بسر می‌برد. همه چیز خوب پیش می‌رود. حتی با وجود آبگرفتگی معابر و... برخی مسؤولان و سازمان‌ها همچون گذشته، تلاش بر رفع نگرانی و مشکلات شهر دارند. سرعت اتومبیل در حد مجاز است. شدت باران کمی بیشتر شده. بهار است. رگبارهای بهاری تا بوده به همین منوال بوده. شبیه بحران نوجوانی و سیر هیجانات آنهاست.
همه چیز عادی است. یک دوربرگردان،. فرمان ماشین همراه با مسیر می‌چرخد. صدای کودکی شش‌ماهه را در گوش زمزمه کنید... حتی ریمیکس لبخندها و اصوات از یک زوج جوان را... ممکن است کمی عاشقانه هم باشد. سناریوی مهرمادری و در آغوش گرفتن کودک در حال اجراست.
پدر خانواده خدا را بابت تشکیل خانواده شکر می‌کند. خانواده‌ای سه نفره!... زمین بیکباره در خود فرو می‌ریزد.... کلمات با باران همراه می‌شوند. هنوز نورِامید می‌درخشد. هنوز اتفاقی نیافتاده، هرچند خساراتی به وجود آمده. هنوز حیات نبض دارد. آسیب‌ها هرچند ناراحت‌کننده، اما آنچنان جدی نیست. گودال، شب، نشیب صدا... چه کسی فکر می‌کرد که در آن دقایق و ساعات از شب خودرویی دیگر، دقیقا از همان مسیر نامیمون و شاید ناایمن عبور کند! در نظر بگیرید دو خودرو را که در شکافی از زمین، مغمومانه فرو رفتهاند.
لولۀ آب شیرین می‌شکند. لولۀ فاضلاب قبل از آن می‌شکند. دلهره‌آور است. حال غریبی است. غم بزرگی است. دلخراش است. یک خانواده جوان و سه نفره!... بیزارم از درک این تصویر. بیزارم از درک این حس. بیزارم از درک این غم. تمایل ندارم گفت‌وگوهای مربوط به این حادثه را زیاد توضیح دهم. شاید قلبی سوگوار، مجددا بدرد آید. شاید اگر قلم و وظیفه‌ای در این میان وجود نداشت، از بیان این مختصر توضیح خودداری می‌شد و فقط صبر می‌کردیم تا علت در دست بررسی باشد.
اما انسانیم و از خانوادۀ رسانه و قلم. باید همدل باشیم. باید زبان گویای جامعه باشیم که در پایان، شاید بهتر باشد از نجات سرنشینیان خودروی بالایی بگوییم. از مجاهدت آتش‌نشانان، سربازان امداد و خدمت و سربازان سلامت اورژانس. از اینکه هرچند تلاش آن‌ها را همچون همیشه شاهد بودیم و سرنشینان خودروی پراید، از این حادثه نجات یافتند و چقدر خوشحالیم که امروز هستند و تشکر می‌کنیم؛ اما علت فرونشست زمین چه بود.
انتهای پیام /
