به گزارش شاخه سبز از استان لرستان – سجاد دالوند / وقتی روستای اجدادیم را با قدمت چندین ساله میدیدم که هیچ امکانات و پیشرفتی ندارد، در اولین اقدام در جهت رفع مشکلات به عنوان شورای این روستا وارد عمل شدم و وقتی دیدم که این روستا از لحاظ فرهنگی مکان و مسجدی ندارد با کمک همسرم تصمیم به وقف یک مسجد در این روستا را کرده ایم و در ادامه برای آبادانی روستا به عنوان دهیار، خدمتگزاری به مردم را سرلوحه کار خود قرار داده ام. این بخشی از صحبت های مرضیه غیبی دهیار روستای سرنجه، بخش کاکاشرف از توابع شهرستان خرم آباد می باشد.
از دیرباز لرستان همواره مهد پرورش مردان و زنان بزرگی بوده و شجاعت و سخاوت زنان لُر (قدم خیر قلاوند) مثال زدنی است و همواره نقش مهمی در زندگی و پیشرفت استان داشته اند.
مرضیه غیبی که مدرک تحصیلی فوق دیپلم مددکاری و ۳۲ سال سن دارد، امروزه با از خودگذشتگی،علاوه بر دهیار روستا، بعنوان خیّر،مربی قرآن و فرمانده پایگاه بسیج روستا توانسته چراغی را در روستای سرنجه روشن کند، او معتقد است با همدلی مردم و با تلاش بیشتر، پیشرفت و آبادانی در این روستا دور از دسترس نیست.
با دهیار روستای سرنجه که نمونه یک بانوی موفق در استان می باشد، گفتگوی کوتاهی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.
با توجه به شرایط حاکم بر روستاها و دیدگاه مردم سالاری چگونه شد که به عنوان دهیار انتخاب شدید؟
از آنجا بنده چندین مرحله بعنوان شورای روستا بودم و از سال های گذشته فعالیت های زیادی در روستا در راستای رفع مشکلات از جمله آب آشامیدنی و خیابانها، گاز و... انجام داده ام،سبب شد که با نظر مردم روستا، برای خدمت گذاری بعنوان دهیار روستای سرنجه انتخاب شوم.
چند سال است که دهیار روستا هستید و در اولین گام برای مردم این روستا چه کاری انجام داده اید؟
حدود سه سال است که دهیار روستا هستم و در اولین گام توانستم بین چند خانواده این روستا که چندین سال با هم اختلاف داشتند با وساطت صلح و سازش را بین آنها برقرار کنم و در ادامه پایگاه بسیج خواهران را در این روستا راه اندازی کردم که از این طریق توانسته‌ام فرماندهان نیروی انتظامی و سپاه را جهت پیشگیری از وقوع جرم در این روستا دعوت کنم.
️بهترین کاری که برای روستا انجام داده اید؟
وقف مسجد بهترین و مهمترین کاری بود که برای اهالی روستای سرنجه انجام دادم، از آنجا که ما توی شهر زندگی می کنیم و یک خانه هم توی روستا داریم،بیشتر پنجشنبه و جمعه ها رفت و آمد ما به روستاست و وقتی می دیدیم که این روستا مسجدی ندارد و مکانی برای جشن ها و عزاداری ها ندارد با کمک همسرم تصمیم گرفتیم با هزینه شخصی مسجد ای را برای این روستا بسازیم که در سال ۸۶ حدود ۵ میلیون تومان برای ساخت این مسجد هزینه کردیم که امیدواریم کارهای فرهنگی در این راستا در روستا انجام شود.
چه اقداماتی را در طول این مدت برای روستا انجام داده اید؟
به عنوان دهیار در طول این مدت ساخت مسجد در روستا،بیش از ۷۰ درصد روستا را جدولگذاری کرده‌ام، نصب دو ایستگاه اتوبوس، نصب تابلوهای معابر و خیابانهای روستا که مزین به شهدای روستا می باشند، لوله کشی آب شرب ، گاز کشی و نصب دو پل عابر پیاده ،تشکیل پایگاه بسیج خواهران ،تشکیل حلقه های صالحین و همچنین با توجه به اینکه بنده مربی قرآن هستم برگزاری مستمر کلاس های قرآن و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت از جمله اقدامات بنده در روستای سرنجه است.
در راستای مبارزه با ویروس کرونا چه اقداماتی در روستا انجام داده اید؟
با توجه به شیوع ویروس کرونا در سطح روستا در همان ابتدا اقدام به توزیع رایگان ماسک و اقلام بهداشتی ،ضدعفونی و گند زدایی روستا و برگزاری کلاس‌های توجیهی برای اهالی روستا را انجام دادم و خودم شروع به تولید ماسک در این زمینه کردم که علاوه بر توزیع ماسک رایگان بین اهالی روستا، 4 هزار و60 ماسک در اختیار کادر پزشکی و سپاه پاسداران قرار دادم.
برای افراد کم درآمد روستا توانسته اید کاری انجام بدید؟
تهیه و اهدا جهیزیه به ۳ نوعروس بسیجیان نیازمند روستا که توسط سرهنگ بازگیر فرمانده بسیج سپاه استان توانستم جذب کنم،شناسایی بیش از ۲۲ نفر معلول مددجو روستا و پیگیری از طریق بهزیستی جهت برقراری مستمری و واگذاری وسایل معیشتی به آنها و دعوت از رئیس بهزیستی کشور جهت بازدید میدانی از روستا و پیگیری امورات مددجویان را انجام دادم،7 فقره وام ساخت منازل آسیب دیده از سیل سال گذشته از طریق بنیاد مسکن را برای افراد نیازمند پیگیری کردم، سه فقره وام خوداشتغالی توسط سپاه برای افراد کم درآمد روستا و 10 فقره وام خود اشتغالی برای مددجویان بهزیستی در راستای کندو و دام توانستم انجام بدم.
مهمترین دغدغه شما برای اهالی روستا چیست که نمی توانید انجام دهید؟
ساخت یک درمانگاه مهمترین دغدغه من برای اهالی روستا است، با توجه به اینکه یک درمانگاهای دیگر در روستایی به فاصله ۵ کیلومتری از روستای سرنجه قرار دارد وفاصله زیاد این دو تا روستا و نبود وسیله حمل و نقل برای بیشتر اهالی که در شرایط سخت و به خصوص در فصل‌های پاییز و زمستان مردم روستا در صورت اتفاقی با مشکل عدیدی دست و پنجه نرم می کنند و آنهم در صورتی است که بهورز در روستای پایینی فقط روزهای زوج هستش که مشکلات مردم روستا را بیشتر کرده است، آرزو دارم یک درمانگاه برای این روستا راه اندازی کنم. روشنایی معابر روستا از دیگر دغدغه من می باشد، که چندین مرحله با پیگیری های صورت گرفته هنوز نتوانستم بعد از چند سال روشنایی معابر این روستا را انجام دهم. از آنجا که روستای سرنجه منبع آب می باشد هنوز آب شرب روستا با توجه به کانال کشی انجام شده و لوله کشی صورت گرفته هنوز آب لوله های خانه ها وصل نشده و مردم این روستا از آب چاه و چشمه ها استفاده می کنند که این هم دغدغه دیگر من برای اهالی روستای سرنجه می باشد که امیدوارم مسئولین هر چه سریعتر نسبت به رفع این مشکلات اقدام کنند.
بهترین خاطره ای که از روستای سرنجه دارید؟
بهترین خاطره من زمانی بود که مسجدی را که وقف روستا کرده‌ام با حضور حاج آقا درویشی و اهالی روستا، این مسجد افتتاح و اولین نماز جماعت هم با حضور کلیه مردم روستا برگزار شد که این بهترین خاطره من از روستا می باشد.
بدترین خاطره ای که از روستای سرنجه دارید؟
در دوران دهیاری بنده در سیل سال گذشته، برای ساخت منازل یکسری وام مسکن احداثی برای مردم این روستا را پیگیری کردم و انجام شد و خانه های آنهایی هم که خسارت زیادی ندیده بودند ،وام به آنها تعلق نمی گرفت،و افرادی که نتوانستند وام دریافت کنند این موضوع را از چشم بنده به عنوان دهیار می‌دیدند و متاسفانه آن زمان شش تا درخت در جلوی خانه خودمان در روستا کاشته بودیم که این عده از افراد برای اعتراض این درختان را از بین برده بودند و این بدترین خاطره من از این روستاست.
تا الان برایتان پیش آمده به عنوان دهیار، مردم روستا برایتان مشکل ایجاد کنند؟
بله، روزی که داشتیم تابلوهای معابر خیابانهای روستا را نصب می‌کردیم یکی از افراد روستا از نصب تابلو بر سر کوچه خود خودداری کرد و نمی گذاشت که تابلو را نصب کنیم و با توجه به مشکل ذهنی که داشت گفت که ما نمی خواهیم سر کوچه ما تابلو باشد که در این شرایط من با پاسگاه انتظامی تماس گرفتم که بیاید مشکل را رفع کند اما متاسفانه فرمانده پاسگاه به جای رفع مشکل، تابلو را با خود به پاسگاه بُرد و تا مدت ها آن را پس نمی داد که با وساطت بخشدار توانستیم تابلو را پس بگیریم و آن شخص که مشکل ذهنی داشت با کمک بنده تحت پوشش بهزیستی قرار گرفت و توانسته ایم کارهای خوبی برای آن انجام دهیم، و شخص معترض که اول برای نصب تابلو مخالفت می کرد پشیمان شده بود و آمده بود که جبران کند گفت هر کاری از دستم برمی‌آید بگویید تا انجام دهم، که بعد از چند روز بلاخره توانستیم تابلوی دهیاری را سر کوچه آنها نصب کنیم.
کارهای فرهنگی که در روستاانجام داده اید را بیان کنید؟
در اولین اقدام در راستای کار فرهنگی، پایگاه بسیج خواهران را در این روستا راه‌اندازی کردم که از این طریق توانسته ام فرماندهان انتظامی، سپاه و ارتشی را برای رفع مشکلات مردم به روستا دعوت کنم.تشکیل حلقه های صالحین و همچنین با توجه به اینکه بنده مربی قرآن هستم با توجه به فقر فرهنگی مردم روستا برگزاری مستمر کلاس های قرآن و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در روستا را انجام داده ام بطوریکه برای خانم های که سواد ندارند آموزش روان خوانی، برای دخترهای با سواد و تحصیل کرده آموزش روخوانی و برای بچه ها آموزش داستان های قرآن را برگزار می کنم.
خانواده تون شما را چگونه در این راه همراهی می کنند؟ آیا به زندگی شخصی لطمه وارد نمی شود؟
از آنجا که شوهر من ارتشی است و از سال ۷۲ به این سازمان رفته و الان در لشکر ۸۴ حضور دارد، بهترین الگوی ما در زندگی است، آقای رحم خدا مردان نصب یک مرد فداکار و خیلی دلسوز می باشد .ماحصل زندگی ما ۵ فرزند می باشد و از زمانی که ازدواج کردم شوهرم سعی کرده مشکلات افرادی که نیازمند هستند را برطرف کند و همیشه در این زمینه پیش قدم بوده است و از جایی هم که روستای اجدادیمان(روستای سرنجه) افراد ضعیف و معلول زیادی داشته مشوق بنده شد و با کمک و راهنمایی های ایشان توانستم بعنوان دهیار مردم روستای سرنجه باشم. حتی روزهای جمعه که روز تعطیل شوهرم است برای برگزاری کلاس قران در روستاها من را همراهی می کند و با توکل بر خدا و همکاری خانواده ام نه تنها لطمه ای به زندگی شخصی وارد نشده بلکه توانسته ام خدمتگزاری را برای مردم انجام دهم.
صحبت های پایانی اگه دارید بفرمایید؟
من تا جایی که بتوانم خدمت رسانی به اهالی روستا را انجام می دهم اما مشکلاتی مهمی در این روستا از جمله نبود درمانگاه، وصل شدن آب شرب خانه ها و روشنایی معابر از مهمترین دغدغه این روستا می باشند،وجود دارد که امیدواریم مسئولین هم در این زمینه کمک حال روستاها باشند و امکانات بیشتری را در اختیار آنها قرار دهند تا انشاالله بتوانیم روستاهای پررونقی را در سطح استان داشته باشیم.
انتهای پیام /
