تاریخ : 1399/02/25 12:58
شناسه : 240592


هدی سادات چاوشی - هم اشک داریم هم لبخند. هم شاد هستیم هم نگران. همیشه آن‌ها که نقشی حیاتی در امنیت اجتماعی دارند را کمتر فهمیدیم. شب هنگام است و با خانواده در حال گپ و گفت هستیم. ناگهان صدای آلارم پیامک گوشی را می‌شنویم و پیامی تهدیدآمیز را می‌بینیم. این ماجرا همچنان تا آخر شب ادامه دارد، چرا که بعضی، چند خط تلفن همراه دارند و جهت خوش‌مزه‌گی و سرگرمی، تمایل دارند افرادی را به استرس وادارند. پناه ما پلیست ارتباطی ـ مخابراتی که جامعه و پلیس فراهم آورده‌اند تا در شرایط نیاز، با آنها در ارتباط باشیم و در امان باشیم که ممنونیم. از آن شب هرچند مدت زیادی سپری نشده، اما انگار یک عمر بوده. به اندازۀ دانه‌دانه گیسوانت که گاهی مثل بارانی سیاه در حال ریزش است، کابوس دیده‌ایم. شاید قبلا خواب‌های رئال را نمی‌پسندیدیم و علاقه داشتیم خواب‌هایمان همه هیجان و اکشن باشد، اما دیگر دیدن خواب رئال و چند دقیقه آرامش آرزو شده.

هم اشک داریم هم لبخند. هم شاد هستیم هم نگران. امروز لذت ایجاد امنیت و دستگیری متهم را بهتر درک می‌کنیم. تصمیم داریم با سامانۀ 197 تماس بگیریم و از پروسۀ پیگیری پرونده‌ تشکر کنیم. اشک است که امان نمی‌دهد. دلیلش را نمی‌دانیم. شاید حسی باورنکردنی است گرچه گریستن با شادی، همیشه خوب است.

استرس داریم و مضطربیم. اما او که امروز باید استرس داشته باشد، ما نیستیم. شخصی که ما را به قتل و افشای اطلاعات خانوادگی‌ تهدید می‌کرده، پیدا شده و دیگر استرس روزها و شب‌های گذشته را نداریم. این چندوقت، دنیا آنطور که باید و شاید، جذاب نبوده، لذت‌بخش نبوده، چه برای ما که آرامش این لحظه‌ از عمر را مدیون بسترهای هوشمند، تلاش و پیگیری‌ سریع حمایتگرانِ امنیت هستیم؛ چه برای آن‌ها که چهره‌شان موجی از اشتیاق غیرتوصف است. آنها که بی‌صبرانه خود را نذر و وقف هم‌وطنان و هم‌سرشتان می‌کنند، فریاد نمی‌زنند تا دیده شوند و درد دیده شدن ندارند، چون سلبریتی نیستند؛ مگر ما خود بعنوان یک جستجوگر و کاشف، به کشف، تحلیل و قدرت تفکر و رفتار آنها بپردازیم.

آنها که با خضوع‌ترین حالت و مقتدرالحال، ما را با قدرتشان در لایه‌هایی از شجرۀ آرامش، محافظت کرده‌اند... از روزی که به دنیا آمدیم. بدون اینکه دغدغه داشته باشیم، نامحسوس در مکتب امنیه سر بر آغوش گرم مادر و خانواده بگذاریم... و پیش از آنرا. آن‌ها که ما را در هر لباس و هر اسم، حمایت می‌کنند و خدمت را با جانِ دل، انتخاب کرده‌اند و امنیت اجتماعی را در وسعشان رقم زدند. 

هرچند بعد از شرارت‌های برخی، شبیه ظرف سفالیِ خرد شده و برهم تنیده‌ هستیم که تا پیش‌بینی‌ناپذیرترین لحظۀ زندگی‌ یعنی مرگ، باید صبر کنیم و به همین تنش‌ها و کنش‌ها عادت کنیم، اما در این لحظه، با درک بالاتری، سر بر بالشت گذاشته‌ایم و اهمیت امنیت روانی و اجتماعی را بهتر از چند شب گذشته می‌فهمیم. بله؛ امنیت مهم‌ترین مؤلفه برای زیستن است.

تصمیم داریم با سامانۀ 197 تماس بگیریم و از سرعت پیگیری ناجیان پرقدرت تشکر کنیم. چند صباحی بود که بواسطه تشویش‌کننده‌ای، سراسیمه و هراسانانه نگران بودیم؛ تا اینکه امنیت سایبری و پلیس، پای کار آمد و به کمک و همیاری ما شتافت تا آشفته نباشیم و تنش ایجاد شده در خانواده فروکش کند. یک ماهی بود که نگران بودیم. نگران تصاویری که سالیان سال، با پوششی انتخابی به نام حجاب آن را مستور کرده‌ بودیم و اجازه نداده بودیم تا هر شخصی آنرا ببیند. چرا که هر چشمی را لایق دیدار زیبایی‌های ناچیز و حتی زشتی‌ها، نمی‌دانستیم.‌

به خاطر می‌آوریم مبانی اندیشه دفاعی اسلام را. به خاطر می‌آوریم امنیت را و جایگاه پراهمیت این موضوع را در مطالعات سیاسی و اجتماعی که اندیشمندان برجسته‌ای در اینباره طی مباحثی فلسفی، فقهی و کلامی به تبیین و اظهارنظر مبادرت داشته‌اند. موضوعی که استمرار آن را با حفظ کیان جمهوری اسلامی تاکنون شاهد بودیم. موضوعی که بدون دریافت مبلغی و منتی همراه همیشگی امروز و دیروز ماست. به یاد می‌آوریم قرارگاه‌های امنیتی حاکم بر جامعه را. از نظر می‌گذرانیم ارزش‌ها و نظام‌های پرمعنای فرهنگی موجود در ذهن حامیان امنیت در ایران را که بصورت یک متن مکتوب سیاسی ـ انسانی، در هر لحظه سعی دارند تا سیر زیستی هر ایرانی و علاقمندان به ایران را با زندگی‌سالم گره بزنند تا اندیشۀ دینی خود را در مدلی از واقعیت و سنگری ماندگار از جنس خدمتگزاری و هدف، مطرح کنند. تحلیل می‌کنیم چگونگی پرورش حامیان امنیت را. 

هم اشک داریم هم لبخند. هم شاد هستیم هم نگران. شب قدر است. از خاطر می‌گذرانیم همت، شهامت و استقامت پیروان حضرت کرار(ع) را. آنها که شبانه روز، بدون هیچ منتی، آرامش را برای ما در هر شبانه روز با عطوفت و سیاست کامل به ارمغان می‌آورند و بقای حیات اجتماعی در مواجهه با تهدیدها و خطرها را با رویکردی دفاعی ـ بنیادی حفظ کرده‌اند.

 در باب قیاس برمی‌آییم که اگر بیمار بودیم، ممکن بود حتی مهربان‌ترین و رئوف‌ترین پزشک‌ها و روان‌پزشک‌ها بابت هر 5 دقیقه زمانی که شاید برایت سنگری بسازنند، مبلغی بالغ بر 50 هزار تومان پول دریافت کنند و حتی بیشتر، چرا که در این دنیا حتی عشق برپایۀ درهم و دینار است. بنابراین بیش از پیش قدردان سنگربانان امنیت می‌شویم. چرا که نه تنها این خدمت برگرفته از سیرۀ نبوی ـ علوی و مهدوی است بلکه تلاشی جوانمردانه، الهی و غیرقابل وصف است. 

هم لبخند داریم هم نگرانیم. معتقد هستیم که بنا به گفته جرم شناسان، جرم یک معلول است و چیزی شبیه نوک کوه یخ. معلولی از شرایط فرهنگی، دینی، اقتصادی و... هم اشک داریم هم شاد هستیم... امشب بیش از همیشه لذت ایجاد ابعاد امنیت ملی و دستگیری متهمین و حتی داشتن امنیت را درک می‌کنیم... قلب دیگر آن التهاب چند شب گذشته را ندارد، چرا که صدای تیک‌تیک بمب تهدید خنثی شده. گزاره‌های شوق دستگیری4 قاچاقچی، 22 اراذل و اوباش، دستگیری آدم‌ربایان و تلاش و هماهنگی ماموران و مرجع قضائی را حس می‌کنیم... کلمه تعقیب و گریز، انجام مراحل قانونی و جایگاه مرجع قضایی را بیش از همیشه پراهمیت، می‌نویسیم، چرا که قلم ما، واکاوانه زبان گویای جامعه است. همچنین «رئیس قوه قضائیه، سید ابراهیم رئیسی» در نامه‌ای ازتمامی تلاش‌ها وخدمات نیروی انتظامی در راستای نظم و امنیت متشکر است، چرا که به گفته «جانشین فرمانده ناجا، سردار قاسم رضایی»‌ نه تنها باب مجاهدت و ایثار در نیروی انتظامی باز است بلکه رضایتمندی مردم را در شرایط مختلف و نابسامانی‌ها، کنترل مرزها و سایر نقاط دریافت کرده‌ایم، چرا که حامیان امنیت حتی در دل خطر تا یک قدمی مرگ پیش می‌روند و این یعنی تضمین امنیت یک رزمایش است./


انتهای پیام /




پاسخی بگذارید