گروه: سایر / یادداشت
تاریخ : 1397/10/23 12:20
شناسه : 205295

هدی سادات چاوشی: گرسنه ای و تصمیم می گیری به عنوان میان وعده یک ساندویچ برای رفع گرسنگی استفاده کنی ( ساندویچی که گاهی قیمت آن به 10 هزار تومان هم نمی رسد) می بینی که یک خانم به عنوان مسئول فروش با هزاران غمزه و چهره ای مینیاتوری از تو استقبال می کند. آن طرف تر می شنوی که عده ای با کلمات رکیک تمسخر می کنند و می گوید: عزیزم.. چند قرص باشه؟ با قارچ یا ساده؟؟؟ و صدای خنده... که در ادامه ی تعاریف مردانی شنیده می شود. همچنان زن در حال تهیه ی ساندویچ است برای من که از جنس همان زن هستم با دیدن اوضاع اشتهایم کور می شود.

متاسفانه در انظار اجتماعی جذابیت های زنانه از دیرباز از ارزشمندترین پشتوانه های یک زن بوده، تا آنجا که یکسری مشاغل برای جذب مشتری به استفاده از زنان به عنوان کارمندهای «روزمزدی» و یا حتی «ساعتی» روی آورده اند و این موضوعی است که می تواند نشان دهنده ی کالا بودن زن را اثبات کند.

اما آنچیزی که مهم است نگرش تمرکز بر ارزش ها، عواطف ومسائل انسانی یک زن است که هویتی به وسعت پشتوانه های لطافت، مهربانی، عواطف، حس مادری و... دارد و اینکه او یک انسان ارزشمند است که گاهی به عنوان یک زن احساس می کنی این نگرش ها و نگریستن ها دستخوش تمایلات نفسانی قرار گرفته است.

نگرش کالا بودن فرقی ندارد که در نمایشگاه خودرو باشد یا در یک مغازه ی ساندویچ فروشی، مهم اینست که به هویت محبوب زن به عنوان یک شیئ اندام وار نگاه می شود که بسی جای انتقاد دارد.

فرقی نمی کند که روی سخن ما با خانم ها باشد یا آقایان، مهم اینست که استفاده ی ابزاری از زن امروزه در تمام جهان همه گیر است و حضور دختران مدل با لباس های خاص همانند فرآیند عرضه و تقاضا مشاهده می شود در صورتی که زن یک هویت است نه یک کالا جهت فعل و انفعالات اقتصادی، اما عمدتا در گفتگوها و تحقیقات انجام شده می گویند چاره چیست فعلا زمانه اینگونه است...

این همه دلبری آن هم به عنوان یک جذاب جنسی و فیزیکی که وقتی حتی حقوقش را پیگیر می شوی می بینی تنها جزئی ناچیز و فارغ از هر گونه «بیمه» و «حق ایاب و ذهاب» است و تنها در کلمه و در پوشش «ادبیات اقتصاد» می خواهند حالشان و اموراتشان را با این خشونت پنهانی سامان ببخشند.

زن موجودی که خدا بیشترین بها را به او داده و به عنوان یک اصل در قانون بشریت وقتی تنها برای اندکی روزمرگی، تمام توانمندی های خود را به سادگی در معرض فروش قرار می دهد و حتی گاهی همنوعان خود را بر علیه خود وا می دارد که بسی جای شگفتی است و تاسف است که به چه قیمتی؟!

زنی که در تمام اعصار و قرون پابه پای مردان، تکامل کننده ی تاریخ بشر بوده و اکنون بیش از هر چیز برای رونق بخشیدن به موفقیت های کسب و کار نقش آفرین است و می تواند با باورمندی خود در هر جامعه، فارغ از جذابیت های ظاهری و هویتی خود، سزاوار بهتر از آنچه که امروز برایش رقم خورده باشد؛ چرا که دل هایی از بودنش قدم به سرسرای زندگی می گذارند خواه همسرش باشد خواه فرزندی که وجودش و حیاتش اکنون قائم به حیات اوست و خواه فرزندی که زاده شده و اکنون اجتماع حاضر را تشکیل می دهد چرا که زن والاست نه یک کالا.

به نظر می رسد که مسئولان باید به قانون کار زنان بازنگری داشته باشند و بستر مناسب شغلی را بر اساس فرهنگ جامعه  برای حضور جامعه ی زنان (کم سواد، بی سواد، باسواد) داشته باشند تا دیگر شاهد چنین صحنه های غم انگیز و ناراحت کننده ای نباشیم.

ذکر این نکته لازم به نظر می رسد که مادران کانون وحدت بخش هر خانواده ای محسوب می شوند حال اگر این کانون خانواده خود دچار مشکلاتی شده باشد بی تردید نظام خانواده در جامعه دچار تزلزل خواهد شد پس لازم است برای حضور اجتماعی بانوان در مشاغل مختلف شرایط مادران امروز و آینده جامعه در نظر گرفته شود.

پاسخی بگذارید

نظرات کاربران

  1. رزمنده ی جا مانده از غافله

    #نه_به_برهنگی #زن_والاست_نه_کالا ???? #زیبایی_در_برهنگی_نیست