هدی سادات چاوشی: دلم کمی سرو میخواهد... کمی نخل!!!... اینجا شهر قم و بهشتی کوچک است..
دلم کمی درخت زیتونِ شیرین میخواهد؛ نه تزئینی و تلخ که برگهایش با تغییر فصل برزمین بریزد و درخت برهنه و کویری رنگ شود. چرا که اینجا قم، بهشتی مقدس است و شهرمان سرشار از سروهای همیشه عاشق.....
دلم کمی درخت نخل میخواهد... نخل‌هایی که میوه داشته باشند که هرازگاهی عطر خرما را در نسیم صبحگاهی شهر احساس و نوش کنم....
دلم کمی چینش خرما میخواهد، تا شبیه "مریم مقدس" دانه‌ای از خرما را از روی دامان مهربانِ این سرزمین و این بهشت مقدسه از پایتخت معنوی و ثقل تفکر و آموزه های توحیدی بردارم و تناول کنم و خدا را و ظهور مصلح عالم بشریت و پیامبر صلح و مهربانی را از خدا بخواهم.
حقیقت اینست که دلم کمی کارشناسی‌های غیرمقطعی برای فضای سبز این شهر میخواهد... از جنس همان کارشناسی‌ها که دارای منابع اطلاعاتی قوی است... و این خیلی چیز ساده‌ای است؛ نه آنکه هر روز طبق برنامه‌های کوتاه مدت که آیا جواب بدهد یا ندهد تصمیم بگیریم و نماد این شهر را از خاطر ببریم.. هرچند نخواهیم و نخواهند برد و نمیبرند! چرا که اینجا قم است و درختانی خواهیم کاشت که متناسب با آب و هوای این استان است؛ نه از آن درختانی که در ایام درختکاری و غیره کاشته گاهی برخی میکارند و متناسب با این اقلیم نیست.
دلم کمی گیاه و فضای سبز میخواهد که ضمن زیبایی در طبیعت و نقش زیبایی بصری، برای آب و هوای شهرمان بعنوان یکی از کلان شهرها که در کنار رودخانه قمرود در دشت قم قرار دارد و بعنوان پایتخت علمی و تبلیغی جهان تشیع، که امروزه همچون یک دشت از گل به میزبانی از زائران و گردشگران فروانی شتافته را بر خود ببیند تا مفید فایده باشد.
راستش را بخواهید اینجا قم، بهشت مقدسه است و شهرمان سرشار از سرو است. البته سروهایی که نمادی از آزادگی مردمان این سرزمین از ایران است. و این خیلی چیز ساده‌ای است که شهرمان با توجه به برنامه‌های کارشناسی در آینده‌ای به همین نزدیکی؛ فضای سبزی را با اسم و جایگاه ممتاز و خاص با باورهایی منطبق بر قم ببیند. چرا که شاید هزاران دلیل علمی برای عدم کاشت کاج و دیگر گلهای همیشه سبز را برای این شهر بیاورند اما نباید از نظر دور داشت که شهر قم شهری کویری است و به سرسبز بودنی مستمر و مداوم، نیاز مبرم دارد و قم مقدس که بهشتی کوچک است...
به دریاچۀ نمک و گنبدِ نمکی این شهر نگاه میکنم که هر لحظه هوا را تلطیف میکند و نمک که مهریۀ حضرت سیدۀ طیبه بانوی دوعالم(سلام الله علیها) است_ ... و این خود دلیلی است که نگاه ویژۀ حضرت حق را بر این شهر بیان میکند_ و جایگاه ویژه این شهر را بر همه و حتی جهانیان دوچندان_..
دلم کمی نخل میخواهد... از جنس همان نخل‌هایی که گاهی خرما، عطر خرما و برگهای سرسبزش را در شهر و یا مسجد مقدس صاحب الامر(عج) مشاهده و یااحساس کنم و حتی خرمایش را بچینیم و برگهای بسان سایبانش بر سر این سرزمین بتابد و بادها را بر سرم بباراند... چرا که روانشناسان می گویند: فضا و محیط سرسبز و وجود درختان ضامن ارتقای بهداشت روان است. یعنی به این صورت که در صورت عدم وجود درختان و شدت آلودگی های جبران ناپذیر صوتی، درصد خشونت و تنش های عصبی افراد دستخوش تغییرات محسوسی است.
امروز مجددا به شهر مقدس قم، شهر حضرت معصومه(س) آمدم... و چه خوب و خوش آمدم..
شهری که «ولایت» از ریشه دارترین اموری است که در تاریخ آن نهفته و فضیلتها و روایات متعددی برای این شهر آمده است.
شهری که درهایی از بهشت و همچنین مرقد منور و مطهر یکی از نوادگان پیامبر(ص) برای آن اختصاص داده شده است. که با توجه به این مسائل و درایت مسئولان ولایت‌مدار در این استان؛ دلم فضای سبزی با محوریت توسعه پایدار و سیر منطقی از اکوسیستم اثر پروانه‌ای میخواهد تا در کنار توسعه عمرانی، جامعۀ این شهر، کالبدهایی از اجتماع انسانی را روز به روز بیش از پیش پرورش دهد که طبق روایات و برآورد روانشناسان روحیۀ آرامش در فضای باطراوت آن نیز برگزیده باشد چرا که بهره‌مندی انسان از محیطهایی با فضای همیشه سبز بسیار است.
و نماد بعنوان یکی از مفاهیم بسیار مهم در تمام جوامع که از بهترین ابزارهای توسعه در زندگی بشر است به نحوی که اگر معنای حقیقی زندگی را برای تک تک انسانها ترسیم کنیم هرکز خالی از مفهوم نماد نیست.
از نو مینویسم... اینجا، قم دری از درهای بهشت و شهر خون و قیام است که زمزمۀ حیات در آن میتواند از شاخ و برگ گلهای صورتی و تنالیته‌های رنگی و دخترانه _ و یا نرگسانه برخوردار باشد تا علاوه بر تلاش به حفظ آسمان آبی، فضایی مناسب را برای اجتماع دیگر خانواده‌ها و کمک به رونق گردشگری را فراهم آورد که این توسعه در رفیوژرهای حاشیه‌های معابر شهری وقتی مشاهده میشود بسیار قابل ستایش خواهد بود.
اما چرا به تبع دیگر کشورهای کویری و معنوی چرا در این شهر نخل نمیکارند؟! چرا در این شهرِ عاشق، سروهای عاشق را کم میکارند؟!
اینجا شهر دختر حضرت حیدر(ع) است و کاشت نخل در شهر میتواند الهامبخش باشد. اینجا شهری است که مسجد مقدس منجی عالم بشریت در آن بنا شده است و میخواهیم شهری را بسازیم که تصویرگر و رهنمون‌گر باشد.
میخواهیم شهری بسازیم که هر فرد از جامعه به هر سویی از این شهر که نگاه میکند متابولیسم بدنی و هورمونهای مقاومتش با کیفیتی مطلوب فراخوانی شوند.. و این خیلی چیز ساده‌ایست چرا که اینجا قم و بهشتی کوچک است.
انتهای متن/
