هدی سادات چاوشی _انگار میخواهد آپولو هوا کند!... انگار تیر در تن دارد که آرام و قرار ندارد... تعامل داشتن که دیگر این همه سر و صدا ندارد!..
از هر دری میزند تا بلکه بگوید یک غول یا اژدهاست، درحالی که روحیۀ تعامل، غول و هیولا نمیخواهد و سلطه نمیشناسد بلکه اندیشه میخواهد!..
یک روز ادعا میکند دیپلماسی را میفهمد و تلاشی دیپلماتیک دارند، یک روز تحریم را در پیش میگیرد.
تحریمی که خودش هم نمیداند قرار است شامل چه چیزهایی باشد. یک روز چانه میزند و منتظر تماس از ایران است و میگوید که بهترین دوست برای ایران است!!!...، روزی دیگر یک تغییرغیرقابل تدبیری دیگر... و خلاصه اینکه هر لحظه به نحوی میخواهد ابراز کند که یک مختل است تا دیگر کشورهای بیسواد از او حساب ببرند.. و انگار حال خودش را نمیداند. درحالی که فرستادن یک پهپاد و فرار از میزمزاکره که دیپلماسی نیست.
بلکه عدم خودباوری، عدم تعادل، عدم اعتماد بنفس، عدم سلامت و عدم بصیرت است که به نوعی میتواند اعلام جنگ باشد. که هر فرد از روانشناسان، متخصصان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی هنری در هر نقطه، این را میدانند؛ چه برسد به شورای امنیت سازمان ملل!.. هرچند توقعی هم نمیرود... وقتی افرادی گلبول‌نشان، از خبرهای خوب، مبنی بر تعامل جهانی چیزی ندیده و شاید نشنیده باشند بهتر از این نمیتوانند باشند و رفتار نمایند.
در حالی که توانمندی در تعامل عبارت است از خلق... خواه این خلق، حماسه‌ای از جنس امنیت جهانی و خاکهای کشورها باشد، خواه احترام بر آرامشِ اکثریت و قوانین انسانی.
اما ظاهرا تنش و بی‌ثباتی در تمام اقدامات پرثبات از بی‌ثباتیِ آمریکا تصمیم دارد توسط مقامات ایرانی، پرشکوه و پرهیجان اما کنترل‌مند، کالبدشکافی شود!
حقیقت اینست که چالشهای به ظاهر ترسناک از سوی آمریکا چیزی جز یک حرکتِ نمایش‌گونه از یک عروسکِ خیمه شب بازی نیست و نبوده و ترامپ به نمایندگی از آمریکا، اگر حقیقتا میخواهد بگوید و اثبات کند که تنها قدرت در جهان است و برای حیات به دی‌اکسیدکربن نیاز دارد، باید بتواند رفتارهای بی‌ثبات خود را ثبات دهد تا عاری از هرگونه تزلزل و احساس پوچی در ذهن، و هرگونه دست‌درازی به ابرازهای التماس‌گونۀ ناشی از خشم، خود را کنترل و سازماندهی کند.
چرا که جهانِ اسلام با مشاهدۀ فقدان درک روشن از هویتِ وی، ممکن است اقدام به دستورالعمل‌هایی پیچیده بزند!
انتهای پیام /
