هفته جنگ هفته افتخار است، هفته مقدس است، در حقیقت جشن است، عید است و یک بزرگداشتی از روحیه مردم، ایثار مردم و مقاومت مقدس و دفاع مقدس. (امام خامنه‌ای)
دفاع مقدس، نام آشناترین واژه در قاموس حماسه های عزت آفرین ایران است که خاطرات دلاوری های آن، در تاریخ شکوهمند این دیار به یادگار خواهد ماند.
زیباترین فصل این فرهنگ، خالقان این حماسه عظیم اند که با صلابت اراده و نور ایمان، رهنورد راه مقدّسی شدند که پاداش آن، جاودانگی و بقا بود.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، تنها جنگ دو کشور نبود، بلکه جنگ ابرقدرت های دنیا با ایران بود و اگر از این جنگ به عنوان حماسه بزرگ و دفاع مقدس یاد می شود، از آن جهت است که فرزندان رشید ایران اسلامی با بضاعتی ناچیز به مصاف ابر قدرت ها رفتند. از این رو دفاع مقدس نماد استقامت و سمبل پیروزی به شمار می رود.
ایران هرگز به منظور فزون خواهی و قدرت طلبی وارد عرصه جنگ نشد، بلکه روحیه حمیت و غیرت فرزندان این آب خاک بود که به تأسی از مولا و سالارشان حضرت حسین بن علی(ع) در تحقق شعار «هیات منّا الذله» کوشیدند تا هرگز تسلیم ننگ و ذلّت نشوند و از کیان و حیثیت اعتقادی خود دفاع کنند.
شهید آوینی: «منطق ما ؛ منطق امام حسین(ع) است، اگر دشمن این حقیقت را دریابد، هرگز لحظه‌ای منتظر خستگی ما نخواهد ماند»
انقلاب اسلامی ایران، نعمتی الهی است که به بهای ایثار و پایمردیِ شیرزنان و دلیرمردانِ بسیاری به دست آمد و حفظ شد. پزشکی که پس از شش بار اعزام به جبهه و خدمت در درمانگاه، برای هفتمین بار به سوی جبهه نبرد شتافت، اما این بار به عنوان جوشکار؛ زیرا می خواست با کارهای سخت و طاقت فرسای رزمندگان آشنا شود. پیرمرد هفتاد ساله ای که با هدیه دادن چهار فرزندش خود نیز به جبهه می رود و طلبه ای بی سیم چی که در زیر آتش شدید دشمن، خود را روی دستگاه بی سیم می اندازد؛ چون معتقد است اگر او ترکش بخورد، یک نفر دیگر بی سیم چی خواهد شد، اما اگر بی سیم از کار بیفتد، همه بچه ها شهید می شوند.
پ ن : دو کلام حرف خودمونی...
پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: نِعْمَتَانِ مَجْهُولَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِيَة
دو نعمت است كه ناشناخته است: امنیت و تندرستی.
شهدا بودن که سلامت و زندگی خودشون رو فدای دین و اسلام کردن و ما در امنیت به سر می بریم.
سوال این جاست؟ آیا درک می کنیم این امنیت و قدرت و آرامشی که داریم رو یا نه...
ابوالحسن محمدزاده
