هدي سادات چاوشي: آيا مثلثِ سرزمين الماسيِ(گنبد نمکي) قم را مي‌شناسيد؟ 

حتما ميدانيد که آبِ تمام درياچه‌ها بواسطه خاک، شن، ماسه و سنگلاخ به يک آيينه تبديل ميشوند اما افکتِ آبهاي اين درياچه صرفا بلور و کريستالهايي از نمک است. درياچه‌اي که در غرب استان قم واقع شده و با مرکز شهر قم حدودا 25 کيلومتر فاصله دارد و در جاده ماهشهر است.

 اگر اولين سفر شما به اين بخش از طبيعت باشد و چشمهايي تيزبين داشته باشيد، اين فضا نه از طريق تکنولوژي بلکه از طريق يک تابلوي زنگ زده قابل رديابي است. تابلويي مربوط به تنها سايت پروازي پاراگلايدر و داراي مجوز کشوري که در ارتفاعات کوه نمک است.

 اين سرزمين قرار بوده به سايت گردشگري تبديل شود و اکنون در تصرف اداره کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان قم است اما ظاهرا سازمان منابع طبيعي و آبخيزداري قم، ديگر در آن هيچگونه تملکي ندارد!

بسيار زيباست... پديده‌اي جهاني است... سنگهاي آندزيتي دارد... تپه‌هاي فشرده فشرده دارد... صخره‌هايي هولناک از نمک و بلورهايي از نمک بصورت دندانه دندانه و کنگره مانند دارد... برونزد دارد... لايه‌هاي مارن دارد...  در سالهاي خيلي دور زير آب مدفون بوده است. اکنون با اندکي آب و مواد معدني بسيار، غلظتي دارد که اگر سنگين وزن هم باشي، روي آب شناور ميماني. سرانجام، وادار خواهي شد مانند يک دانشمند و آناليزگر مجددا به غلظت، صنعتي و يا خوراکي بودن مواد موجود در اين آب توجه کني... چرا که افراد بسياري جهت خواص دريايي موجود در آب اين درياچه، جهت شنا و درمان به اين منطقه ميآيند. جايي که حتي اگر تکنفره  بيايي يا يک زن تنها هم باشي ميتواني با خيالي امن از فضا استفاده کني چرا که عمدتا خانواده‌ها نيز حضور دارند و مانند سد کبار و سنجگان خالي از افراد نيست.

سرزمين عجيبي است... تنها گنبد نمکي و متقارن در جهان!... از ابتداي جاده هيچ علامتي مبني بر ورود به اين محدوده نميبيني... هرچند آسفالت و دوربرگردانهاي استاندارد تازه ايجاد شده در جادة ساوه ـ جعفريه که در گذشته به جاده مرگ معروف بود، آنقدر قابل تحسين بازسازي و ايجاد شده که تمام طول مسير را ميتواني به آنها دلخوش کني و حتي عطر بوته‌هاي گياه گز را که در اطراف جاده تو را به محاصره خويش درآورده‌اند تو را وادار ميکنند به تنفس و مزمزه کردن، تا بوي نامطبوع دام در جاده دامشهر را فراموش کني و شبيه پروانه‌هاي موجود در اين فضا، پروانه‌وار به سمت چين‌خوردگي‌هاي گنبد نميکي رهسپار شوي...

کاروانسراها و قلعه‌هاي زيادي در طول مسير وجود دارند.. کاروانسراهايي که هنوز تکنولوژي باعث نشده مانند کاروانسراي ملاحسين آتش بگيرند و قبل از حضور آتش‌نشانان، با آبي که مردم مي پاشند، تبديل به گِل شود و حتي سبب شود تا حکم تخليه مابقي کاروانسرا را شاهد باشيم!..  قلعه‌هايي که علوفه‌هاي بسته‌بندي شده و زرد رنگ در آنها با وجود ديوارهاي بلند اما قابل رؤيت است و قرار است در فصل سرما خوراک دامها شود. هر لحظه تمايل داري خودت را روي آنها پرتاب کني و براي لحظه‌اي هم که شده، شبيه يک بازيگر از بازيگرانِ رسانه ملي باشي.. اگر حتي استاندار محترم استان قم از اين جاذبه ژئوتوريسيتي ديدار نداشت، اکنون جادة اين پديدة زيباي زمين شناسي بعنوان بزرگترين و زيباترين گنبد نمکي ايران شناخته نميشد. سرزميني را که قدمتي بالغ بر 60 ميليون سال دارد شبيه ديگر جاده‌ها از ديگر پديده‌هاي طبيعي و منحصر به فرد موجود در استان قم ميديدي که علي رغم اينکه توجيه اقتصادي خوبي دارند اما مهجورانه و مغموم با پتانسيل بالا در گوشه‌اي ناشناخته، سفر و فرصتي استثنايي براي هيچ گردشگري را فراهم نميآورد...

کم کم به تپه‌هاي نمک نزديک ميشوي... تپه‌هايي که هسته مرکزي آن از سنگ است و هنگام زلزله مانند يک ماده قابل ارتجاع خواهد بود و اگر تحت تاثير فشار مداوم باشد مانند يک مايع غليظ است که در شکل گيري نمک ها تاثير ميگذارد..  

مناظر خاص و سفر متفاوت از اين جاذبه بعنوان درياچة معدن، آنچنان متفاوت است که هر قسمت از مسير تو را به وجد ميآورد که شگفت زده و حيران، غرق در تجليات اين سرزمين هفت رنگ شوي و تمايل داري مانند قنديلهاي الماسي مانند از نمک که بسان برف و بسيار شکننده‌اند، بعنوان يکي از بلورهاي نمک در اين درياچه همانجا به يادگار جا خوش کني و تا ابد همانجا بماني و دستِ برداشتهاي غيراصولي را از مچ بگيري... قنديلهايي که در هر فرونشست از اين مثلث، بسيار سريع و با اشاره اي کوچک فرو ميريزد و چقدر تلخند و برّنده...

بسيار زيباست... چشم اندازهاي مخروطي، هموار، تپه‌مانند... چشم اندازهايي به رنگ سفيد، قرمز، قهوه‌اي، سبز، سياه و بنفش و نيلي و باز هم سفيد... قسمتي شنزار، قسمتي نمکزار.. قسمتي ريگزار.. و قسمتي چمنزار... و چقدر شبيه يک چهره با هفت قلم آرايش است... منظرة بسيار عجيبي است و زمين که در اغلب فرهنگها از افعال مونت و ضماير مونث است... تنوعي رنگي بوسعت آبرفتها، رسوبات نمک حاصل از سيلابها و آبهاي سطحي که طي قرنها و با هر بار بارش و تبخير کرت‌بندي زيبايي را توسط لايه‌هاي خاک رس به شکل پلي گن بوجود آورده‌اند که حتي با تنفس در اين فضا فشارخونت بالا ميرود و نمک که عاملي اصلي براي افزايش فشارخون است.... و مبادا که در باتلاق اطراف اين سرزمين پرجاذبه مدهوش و گرفتار شويد که زيبايي‌هاي استان قم بعنوان قسمتي از ايران، تمام نشدني، بسيار وسيع و پرعلت است هرچند حق‌آبه‌هاي استان قم خيلي کم است...

انتهای پیام /