هدی سادات چاوشی: دندانهای برخی افتاده... برخی با دستهای کوچک و شبهِ مردانه‌شان، سبدی از خوراکیهای خوشمزه را همراه با تم‌های تبریکی که بر پایه رونق اقتصادی و صنعت کشاورزی است، در دست گرفته‌اند و سرافرازانه خوشحالند و به خود میبالند. حتی مترقی یا غیرمترقی با یکدیگر و با مربیانِ مهربان خود، همدلی میکنند.

مادرها و پدرها، وسایلی را با خود به داخل مدرسه و کلاسها میبرند؛ از کرسی و لحافِ قرمزِ مخمل با مرواریدهای سفید گرفته تا پنجرۀ‌چوبی و عروسکی که گروه عکاسی همراه با پروژکتور، برای ثبت تصاویر در تاریخ، به زیرزمین میبرند، خوراکیهای خوشمزه و میوه‌های زمستانی خوشمزه هم که دیگر اصلا قابل توصیف نیست... فرهنگ کارگروهی و لزوم نشاط، در عرصه‌های مختلف، ارتباط مستقیمی با پیشرفت و میزان رضایت از زندگی دارد. همچنین یکی از معیارهای کشورهای توسعه یافته نیز میباشد.

نظام آموزشی، سهم بسزایی در القای نشاط و تقویت این فرهنگ دارد، البته میدانیم، خلاقیت و ایده‌های ناب، عمدتا از ذهنهایی خلاق سرچشمه میگیرد. 

در واقع، احیای بنیان و تمدن، بعنوان یک فرصت؛ از سوی مدیریت و دیگر اعضای یک مجموعه بالاخص یک معلم، آنهم از یک مدرسه دولتی، خلاقیتی بوسعتِ مهارت میخواهد، تا بیش از همیشۀ شبهای موجود در آموزشها، غوغایی بهاری ایجاد شود.

حال و هوای عجیبی در مدرسه حکمفرماست، حتی متفاوتتر از آنچه بعنوان نشاط اجتماعی در مدارس غیردولتی، در سالهای گذشته شاهد بودیم... قرار است به مبحث رشد، جور دیگری نگاه کنیم و به عوامل آن دقت و توجه کنیم، تا اگر درسی میخوانیم، موفقیت را نیز، به همراه داشته باشیم.

یکی از مادرها در حالی که کودکی را به آغوش گرفته و در دست دیگرش دوربین است، میگوید: اگر علاقه‌ای نبود، هیچوقت حاضر نمیشدند معلم باشند... یکی دیگر از اولیای دانش‌آموزان هم، در تاییدیه این موضوع، ادامه میدهد: انگار از بودن با بچه‌ها، جان میگیرند!...

رقابت همراه با رفاقت

سیده معصومه رضوانی، کارشناس آموزش ابتدایی و معلم کلاس دومِ اقتدار است، او با اشاره به ایجاد رویکرد فرهنگ جمعی و نشاط اجتماعی میگوید: هميشه دوست داشتم، محیطی رابرای دانش‌آموزان فراهم کنم، تا بچه‌ها درکلاس کسل نباشند و احساس خستگی نداشته باشند و آموزشهای لازم، ضمن بازی یا نمایش وبازدید علمی و... انجام شود.

وی بیان کرد: ازاین که دانش آموزان از مدرسه و درس فراری هستند وبخاطر تعطیلات خوشحال می شوند برایم رنج‌آور است. بنابراین همیشه به دنبال راه‌حلهایی با شرایط فعلی آموزشی و محیط آموزش هستم.

این مربی دلسوز، خلاق و حوزوی، خاطر نشان کرد: وقتی خانم بیطرفان(یکی از اولیای دانش‌آموزان که بسیار فعال است) به نمایندگی از مدیریت واعضای انجمن، موضوع چگونگی برپایی مراسم یلدا را مطرح کردند، بنده با وجود اینکه پدربزرگم را از دست داده و روحیه چندانی برای برگزاری مراسم سنتی یلدا نداشتم؛ فقط و فقط بخاطر دانش‌آموزانم واهدافی که بیان شد، طرح را پذیرفتم. اما متاسفانه از جانب والدین مخصوصا پدرها با مخالفت سرسختانه‌ای مواجه شدم. چون پرداخت هزينه ها برایشان دشوار بود.

گفت وگپ هایی در کانال و... داشتیم... زمانی هم نبود!... باتعطیلات هم مواجه شدیم!.... و سریعاً، دراولین فرصت، جلسه‌ای فوری برای مادران گذاشتیم که البته، باز هم با استقبال چنداني مواجه نبود... هرچند تعداد کمی از مادران دراین جلسه شرکت کردند و ناامیدانه اهداف راگفتم و درنهایت هم گفتم اگر بحث پول است ... تومان هدیه من به بچه‌های کلاسم و جلسه را به دوتن از مادران(خانم قربان‌رعیت وخانم همتی) سپردم و دلسرد، از جلسه خارج شدم.

درکانال و گروه ارتباطی بین والدین و مربی، گفت وگوهایی با مادران میشد و خانم همتی(مادر یکی از دانش‌آموزان) رابه نمایندگی از مادران انتخاب کردم و واقعآ سنگ تمام گذاشتند؛ باوجود اینکه حال خوشی نداشتند، بچه کوچک هم داشتند و پسر درس‌خوانی هم دارند و نیازی به جلب رضایت بنده ندارد، بی‌ریا و خالصانه همراهی کردند. که در نهایت باتلاش مادران زحمتکش، یلدای باشکوه وبه‌یادماندنی‌ای برگزار شد. سفره یلدا، نمایش، سرود، مولودی خوانی،عکسهای یادگاری، رنگ آمیزی هم داشتیم. الحمدالله باز هم خدا به دل پاک ومعصوم بچه ها نگاه کرد نه به من رو سیاه.... که مادران بزرگوار، حتی حاضر به دست به جیب شدن‌ بنده نشدند.

تعداد دانش‌آموزان و عدم امکانات، عاملی برای کمبود وقت است

رضوانی، دانشجوی ارشد رشته مدیریت آموزشی تصریح کرد: اینکه اعتقاد داشته باشیم دانش‌آموزان با برگزاری اینچنین برنامه‌ها از درس و مشق میافتند، اصلا موافق نیستم؛ چرا که اگر برنامه‌هایی مبنی بر ایجاد نشاط برنامه ریزی شده وهدفدار باشند، دانش‌آموزان برای آمادگی و علاقه به درس، بلکه راغبتر هم می شوند.

وی گفت: آنچه در حال حاضر موجب کمبود وقت میشود، عدم تطابق، تعداد دانش آموزان، زیاد بودن سرفصل‌ها و عدم امکانات است.

اهداف نظام توصیفی در آموزش و پرورش، بر پایۀ مهارت‌آموزی است

رضا علیزاده، مدیریت دبستان پسرانه، معتقد است اگر مسئولیتها را به بچه‌ها واگذار کنیم، قطعا آنها بهتر، قادرند موانع را برطرف کنند و همیشه اتفاقات خوبی انجام میشود.

او میگوید: هدف ما این است که بچه‌هایی را به جامعه آینده تحویل دهیم که اجتماعی باشند و از این فرهنگ کاربردی، بهترین استفاده را ببرند، چرا که اهداف سازمان آموزش و پرورش، در نظام مهارت‌آموزیِ توصیفی که از آن خیلی فاصله گرفته‌ایم، براساس "مهارت‌آموزی" به دانش‎‌آموزان است و مولفین کتابها و اساتید بارها به این نکته اشاره دارند که نیاز است تا بدینوسیله، اسباب رشد برای آیندگان، فراهم آید و نادیده گرفته نشود.

کارشناس ارشد تکنولوژی آموزش اظهار کرد: مهارت‌آموزی توصیفی، نه تنها یک مهارت است؛ بلکه آموزشی مبتنی بر روحیۀ همدلی و همکاری است تا بچه‌ها بیاموزند و متوجه باشند که آنچه در، درسهای اجتماعی مطرح شده، بصورت ملموس بیاموزند چه مفهوم و کاربردی دارد.

تقویت روحیه تفکر، یک اولویت در مهارت‌آموزی

علیزاده با ذکر این نکته که نتایج و محصول برگزاری این جشن، وسیعتر از حد تصور بود، افزود: واقعا شگفت‌انگیز است که دانش‌آموزان علیرغم رقابتی و جوایزی که در نظر گرفته شده بود، در مقام مقایسه و محک، حتی حاضر نشدند برای پیروزی به هر نحوی خود را مطرح کنند و مقایسه‌ بسیار سالمی را شاهد بودیم تا آنجا که میگفتند: بهترین کلاس، کلاسی دیگر بود...  که در هم‌اندیشیهای انجام شده، حتی قبول داشتند که برخی کلاسها خیلی بهتر از خودشان، کار را انجام داده‌اند و کنار آمدن اولیاء با برگزاری این مراسم نیز یکی از اهم ماجرا بود که در این مراسم ذوق و سلایق مواجه بودیم.

احیای تمدن، برپایۀ انتظار بسیار شیرین است

مدیر مدرسه دولتی، با تاکید بر این نکته که حفظ رسوم، بر پایۀ حفظ اصول، یکی از دیدگاههای مطرح در این مراسم بوده، عنوان کرد: برای ما مهم است که اگر تصمیم به احیای تمدن داریم، اتفاقا در کنارش اسلامی هم باشیم. اتفاقا بگوییم این تمدن، مناقاتی با اسلام ندارد.

وی افزود: ما میخواهیم به دانش‌آموزانمان بگوییم که ان‌شاالله بتوانیم یلدای بعدی را حتی در کنار حضرت صاحب‌الامر(عج) جشن بگیریم و اگر این یلدا، مراسمی ایرانی است و شخصیت امام دوازدهم، یک شخصیت اسلامی؛ اتفاقا بسیار شیرین و بسیار قشنگ است که ایشان را به این مراسم دعوت کنیم. 

انسانها بر اساس رفتار متقابل زندگی میکنند

علیزاده بیان کرد: طرحهای بسیار زیادی در مهارت‌آموزی وجود دارد تا آیندگان، به بهره‌گیری از توسعه ارتباطات، تمایل داشته باشند، و ایجاد روحیه تفکر و ژرفنگری، اساس این مهارت حاکمیتی است.

این مدیر خلاق و با اخلاق دامه داد: انسانها بر اساس رفتار متقابل زندگی میکنند و درس خواندن در کنار عوامل دیگر است که سبب رشد یک جامعه و موفقیت آحاد جامعه میشود، بنابراین اگر ما(مراکز آموزشی) به عنوان یک منشا، بتوانیم مسائل اصلی را در منش انسانها مهارت‌آموزی کنیم، توانسته‌ایم عوامل و رفتار را در کنار هم و در قالب یک مجموعه، و حتی با درس خواندنها، گره بزنیم و اصل نوسازی، ارتقاء و توسعه اجتماعی را با تکیه بر هنر و تفکر، رقم بزنیم.

 وی در پایان گفت: آسیب‌شناسی و علاجِ محیط اجتماعی، صرفا با گفتمان و کلمه، برطرف نخواهد شد، بلکه با استفاده از استعدادی که در وجودِ هر ایرانی با توجه به تفکر هر ایرانی وجود دارد؛ قابل آموزش و ارتقاء است که خواهیم توانست، با این قبیل امور، از ضعفهای حاکم بر فرهنگ کار جمعی و عدم نشاط در جامعه حاضر، بکاهیم.