شاخه سبز - فانوس های عاشق درخانه می درخشند.
نیست رنگی که بگوید بامن
اندکی صبر،سحر نزدیک است .
هردم این بانگ برارم ازدل:
وای ،این شب چقدر تاریک است .
تاریکی غم من ازچشم سیاهی ، برخی بی خبران است که برصف خرید ماهی وسبزه و میوه وشیرینی ایستاده اند و برخی به انتظار،رهایی ازمرگ دست به سوی آسمان درازکرده اند اگربگویم که قلمم ازنوشتن رنگ بی خیالی تو،نسبت به جان دیگران فرسوده شده است بیراه نگفته ام تصویرجغد شب ،بررنگ خاک های سرد قبرستان ،شادی را عذاب آلوده ساخته است بیایم کمی بی اندیشیم که پیام "نوروز"ایرانی، چیست ؟ "نوروز "جشنی است باستانی که نخستین پیامش نغمه های زایش و زندگی است زندگی بخشی نیرویی است که لذت آن ازخداوند یکتا به بنده هایش هدیه شده است واین همان حسی است که پرستاران وپزشکان را چند روزدربیمارستان ها به عشق زندگی بخشی به من و تونگه می دارد وگاهی هم جان می دهند تا من و توجان بگیریم واین همان نشانه های نوروز است اگر ازرسوم نوروز،دید و بازدید بستگان به ویژه پدربزرگ ها و مادربزرگ هاست اما حال در این شرایط حس مهربانی و خون گرمی ایرانیان نشستن در پشت پنجره انتظاراست تا این روزگار بگذرد و اعلام کنند که دیگررفتن به خانه یکدیگرخطرآفرین نیست وویروس کرونا شکست خوردو بازهم سایه ی دستان مهربان پدربزرگ ها و مادربزرگ هارا حس کنیم تا هر،زمان قصه شب داستان ای کاش وای کاش را نگوید و این خاطره بماندکه اگرنمی رفتیم درآغاز بهارراهی بیمارستان نمی شدندو به جای این ای کاش ها بیاییم گل مهربانی در قلب یک یک عزیزانمان بکاریم و نوروز واقعی را با زندگی دادن به جای انتقال بیماری جشن بگیریم .
بیاییم نوروز را با نام "جشن در خانه "اما به عشق زندگی بخشی به یکدیگرآغاز کنیم من به سرزمینم عشق می ورزم شکوفه های راستین شماهستید بهاربا شادی توزیباست ما به انتظارمی نشینیم تا جشن بهاررا با مسافران بیمارستان با سیمرغ های بلورین بگیریم آهای قصه های شب ازنفس های شب بوها وازپیوند دل های مهربان وازبهار1399با عنوان ،فانوس های عاشق درخانه می درخشند، نام ببرید قصه ام را فراموش نکنید آهسته بخوانید تا نگاه خواب آلود شب تو رابه گهواره نامهربانی نبرد.
سرپرست شاخه سبز در کاشان، آران و بیدگل - زهرا جلوداریان
انتهای پیام /
