هدی سادات چاوشی: در ایام کرونا، هر روز در هر گوشه از ایران، اخبارهای زیادی را شنیدید که یکی از پرچالش‌ترین آنها، اخبار مرتبط با «حمایت» بود. حمایت‌هایی که یکی می‌نوشت، کمک به نیازمندان و دیگری می‌نوشت کمک به محرومان و جایی دیگر نوشته بود کمک به مستضعفین و جایی دیگر نوشته بود کمک به اقشار آسیب‌پذیر. پرستارها با ایثار، به نجات جان انسان‌ها پرداختند و پزشکان با علم خویش. قلم به دستان، با قلم و عکاس‌ها، با تصاویر و تدوینگرها با انتشار کلیپ‌ها؛ که صفحه کاغذ، از بیان حمایت تمامی اقشار جامعه از اجتماع انسانی حاضر در ایران قاصر است که نیروهای خدماتی با خدمت به جامعه و با اشتراک گذاشتن جان و مال خویش. یک نفر که مالک یک مجتمع تجاری بود و احتمالا متمول، هزینه اجاره‌بهای مستاجرانش را دریافت نکرد و یک نفر که مالک منازلی بود، اجاره‌بهای مربوط به ایام کرونایی را به دلیل عدم فعالیت اقتصادی و اجتماعی، به مستاجرانش بخشید._ یکی کیسه‌های میوه را به دست افرادی که نیاز به حمایت داشتند، رسانید و دیگری با دستگاه‌های سم‌پاش. یکی نذر همدلی داشت و عیدانه‌هایی را به برخی اقشارجامعه اهداء کرد و عده‌ای، گوسفندهایی و مرغ‌هایی و... را قربانی کردند. برخی نذر مهربانی داشتند و دستکش و ماسک رایگان توزیع می‌کردند و بعضی به بسته‌بندی حبوبات و دیگر مواد غذایی و سایر پرداختند.
چه سبدهای خانواری که توسط طبقه پردرآمد و عادی به دست برخی دیگر از طبقات پایین جامعه رسید. صحنه‌های عجیبی بود. هنوز هم استمرار دارد. حتی بنا به گزارش مندرج از ستاد بحران، «جانشین فرماندهی سپاه علی بن ابیطالب، محمدرضا موحد»، شناسایی افراد نیاز به حمایت، بنا به تقسیم 52 محله؛ انجام شده است که توزیع اقلام و مایحتاج را توسط گروه‌های بسیجی، شاهد خواهیم بود. صحنه‌هایی بس بهت‌آور از حمایت که در هیچ نقطه از جهان، این تصاویر دیده نشد، بجز ایران. ایران که می‌گوییم، امنیت متصور می‌شود. آرامش تداعی می‌شود. تصاویری جلوه‌گری می‌کند که در راس تمام این امور، یک نقش‌آفرینی نمایان است. جلوه‌ای که به دلیل خضوع این جماعت، با توجه به قدرت بالایی که در جامعه برخوردارند، اخبار و گزارش از این مجموعه، کمتر مشاهده شد. شاید به این دلیل سربازان گمنام به سربازان گمنام امام زمان(عج) نامگذاری شدند که این اجتماع با الگوبرداری از امام حی و قائم خویش، کمتر نیازی به تعریف و تمجید دارند و مانند بعضی وعاظ که امروز دیگر واعظ نیستند و با یک خواننده لایو مشترک اجرا می‌کنند، پوپولیسم نیستند. منظور از واعظی که امروز واعظ نیست، همان شخص است که بنا به گفتهٔ برخی جامعه‌شناسان، ظاهرا فارغ هر از هرگونه منش لیبرالی، گرایش عجیبی به جذب مخاطب و گدایی توجه و تشویق دارد که از ذکر نام وی، جهت احساس خرسندی‌اش چشم می‌پوشیم.
از ابتدا مرور می‌کنیم. حمایت را. کلمات مرتبط با مفاهیم زیبای حمایت را. در نظر می‌گیریم انسان را که با ورودش به این دنیا، تا آخرین و غم‌انگیزترین لحظات زندگی یا پیش‌بینی ناپذیرترین اتقاق، یعنی مرگ؛ برای تأمین نیازهایش به راهنمایی و حمایت انسان‌های دیگر نیازمند است. برای کسب نخستین تجارب اجتماعی، به کانون خانواده؛ برای نحوه برخورد، دوست داشتن، مساعدت و ایفای نقش‌ها و بر طرف ساختن نیازها، حتی برای احساس تعلق و حتی پذیرفته شدن و ادراک و دریافت حمایت سراسر نیاز است تا بهزیستی و تبادلات اجتماعی‌اش میسر شود. از خاطر می‌گذرانیم. حمایت را. حمایتگران واقعی برای کسب امنیت را. اخباری را که کمترین بوق و کرنا را به خود اختصاص داد. یاورانی ایرانی که صرفا بدلیل همدلی و ایجاد امنیت، در ایام تعطیلی از همان روزها که باید در خانه می‌ماندیم با اشتیاق کامل، بسیار پرمشغله اما رئوف بودند. با شیفت‌های شبانه‌روزی، خسته اما خرسند بودند.
همان‌ها که هیچ‌کدام به دلایلی چند، تصویر یک هیچ خبرگزاری نشدند تا زبانزد عام و خاص شوند، اما «وزیر کشور، عبدالرضا رحمانی فضلی» از ایفای نقش پرمشغله پلیس در سال 98 و مقابله با کرونا گفت: نیروی انتظامی در اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی در پیشانی مواجهه با مردم بود و مدبرانه عمل کرد. حمایتگرانی که در اقلیت اخبار بودند. اما همیشه حاضر و ناظر و مراقب نوجوانانمان در فضای مجازی و مراقب اموال مردم بودند. حمایتگرانی که هیچگاه در تیترهای خبری مندرج از آنها، نوشته نمی‌شود "کمک پلیس"؛... اما همیشه و هر زمان همراه واقعی آرامش قلب هر ایرانی است. شبیه آن شب که سراسیمه و هراسان از پیامک تهدید یک مجرم، آن هم در شب ولادت «"حضرت صاحب الامر روحي و ارواح العالمين له الفدا"» تنها حمایتگر ما و خانواده ما، اقتدار پلیس فتا بود. شبیه آن روزها و شب‌ها از ایام غم‌انگیز کرونا که با خیالی امن، قادر به عبور و مرور در خیابان‌های شهر بودیم و اقتدار پلیس ناجا همراه ما بود تا شهر در امنیت و همراه با سلامت باشد.
مجددا از نو یادآور می‌شویم. ایام نامیمون و ملتهب مبتلا به کرونا را. هر روز در هر گوشه از ایران، اخبارهای زیادی را شنیدید که یکی از پرچالش‌ترین آنها، اخبار مرتبط با «حمایت» بود. حمایت‌هایی که یکی می‌نوشت، کمک به نیازمندان و دیگری می‌نوشت کمک به محرومان و جایی دیگر نوشته بود کمک به مستضعفین و جایی دیگر نوشته بود کمک به اقشار آسیب‌پذیر. در این برهه تنها حمایت‌هایی که به هیچ فردی برچسب نیازمندی چسبانیده نشد، حمایات پلیس در برقراری امنیت مردم جامعه بود که تنها در قالب یک تیتر گاهی نوشته می‌شد: کشف ... محموله ضدعفونی غیراستاندارد... یا نوشته می‌شد: با هر گونه بی‌قانونی در ایام .... برخورد خواهد شد و از همه غم‌انگیزتر آنکه: درگیری با پلیس در حین انجام ماموریت و کنترل ورود_خروج/در این درگیری سر مأمور پلیس دچار جراحت شد.... یا....
انتهای پیام /
