در ادامه گفتگویی پیرامون سابقه هنری و چشم انداز زندگی هنری خود ارائه کرده است که در زیر آورده شده است.
نحوه ورودتان به پروژه صبح آخرین روز چگونه بود؟
خوشبختانه من قبلا تجربه کار تصویر داشتم ولی احساس کردم این نقشی که بهم پیشنهاد شد ، جدای تجربیات قبلم ، نقش خوب و چالش زایی خواهد بود که در زیست هنری من تاثیر مثبت میگذارد . طریقه آشنایی من هم به این شکل بود که از طریق یکی از دوستان با این پروژه آشنا شدم و بعدا به واسطه لطف و حمایت آقایان روح الله حسینی و میرطاهر مظلومی پیگیری جدی تری صورت گرفت تا معرفی من به درستی شکل بگیره .ابتدا قرار بود که فقط نقش جوانی آقا مجید شهریاری رو بازی کنم اما بعد به پیشنهاد تهیه کننده کار جناب آقای علمی فرد ، قرار شد که نقش پسرشون آقا محسن رو هم بازی کنم . خیلی خوشحالم که در این پروژه حضور داشتم اما مطمئن بودم که یه روزی میتونم توانایی هایم رو نشون بدم که خداروشاکرم.
 تجربه همکاری در این سریال چه آموزه‌هایی برای شما داشت؟
مهم ترین تجربه ای که کسب کردم ، قرار گرفتن در کنار یک تیم حرفه ای ، یک کارگردان خوب و همه ی کسانی که دوست داشتند کار به بهترین شکل ممکن روی آنتن بره ، بود. قرار بود نقش کسی رو بازی کنم که یک قهرمان ملیست و خیلی باید مراقبت میکردم از اینکه این نقش به درستی ایفا بشه که این برای من یک تجربه خیلی خوب اما استرس زایی بود.
 از سختی ها و شیرینی ها کار بگویید...
خب قطعا حضور در یک کار حرفه ای مثل صبح آخرین روز ، نیازمند این است که با تمام وجود وقت بگذاری و کار کنی و باتوجه به اینکه  شرایط کرونا حاکم بود ، فیلمبرداری تحت تاثیر این موضوع هم قرار داشت و سختی های خاص خودش رو بوجود آورده بود اما بنظرم هرکار بزرگ و حرفه ای ، به اندازه بزرگیش میتونه سختی های بزرگی هم داشته باشه.. خوشحالم که در این زیست کردن و سختی کشیدن ، پخته تر و آبدیده تر شدم. و همینطور باید بگویم یکی از ویژگی های خوبی که برای من داشت این بودکه درک کردم شرایط هرکاری متفاوت هست و هرکاری با دیگری ممکن است متفاوت باشد اما مهم این هست که تو با تمام وجودت برای کارت وقت بگذاری و برایش بجنگی تا بهترین خروجی را داشته باشد.
 شما و خانواده‌تان سابقه تئاتری خوبی هم دارید، تفاوت های یک کار تصویری و یک کار نمایشی را در چه می‌بینید؟!
درسته که ریشه تئاتر و فیلم یکی هستش و در هردو یک بازآفرینی اتفاق میوفتد اما از نظر ساختاری ، این دو از هم متفاوتند . مثلا  بازیگری جلوی دوربین تخصص خاص خودش رو میخواد که بازیگر تئاتر باید علاوه بر اون فنون بازیگری که در تئاتر آموخته، در عرصه فیلم و سینما هم شناخت و اطلاعات کافی داشته باشه، دوربین، قاب، اندازه حس و بازی و.. را بداند تا به مشکل نخورد. در سینما ما با عناصر فنی دیگری مثل نور ، صدا ، تصویر، نما و.. آشنا میشویم. در این کار برای من تجربه ی خوبی شد تا بتونم در این ابعاد هم با مخاطب خودم ارتباط برقرار کنم.
 برای بازی در این سریال چقدر و چگونه زندگی شهید شهریاری را مطالعه کردید؟!
از لحاظ تایمی طبیعتا همه ی ابعاد وجودی شخصیت شهید شهریاری ، شاید در یک فیلمنامه یا یک سریال نگنجد و قطعا خیلی از مسائل زندگی ایشون بر ما پوشیده بود. اما اونچه که در فیلمنامه اومده بود رو مطالعه کردم ؛ از راهنمایی ها و کمک های کارگردان و نویسنده ی محترم استفاده کرده و بعد مستندات و مطالبی رو هم از ایشون در فضای مجازی خوندم و دیدم . در مجموع با اطلاعاتی که داشتم به گفت و گو با خانواده ایشان یعنی پسر و برادر آقا مجید شهریاری پرداختم که خروجی آن باعث شد به شخصیت این مرد بزرگ نزدیک و نزدیک تر بشم. قاعدتا آنچه که توی سریال میبینید نتیجه ی همه این تحقیقات و صحبت هاست ولی خب اینو میدونم شخصیتی عمیق مثل دکتر شهریاری نیاز به مطالعه خیلی خیلی بیشتری دارد و آشنایی با ایشون در قالب یک سریال به طور کامل انجام نمیشه اما ما سعیمون رو کردیم تا آنچه که میتونیم رو به نمایش در بیاریم.
 به نظر شما استقبال از این پروژه در میان مردم چگونه بوده؟ واکنش‌ها به بازی خودتان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟! خودتان راضی هستید؟
خب واکنش ها خیلی خوب بوده و من احساس خودمم همین بود که این سریال میتونه با اقبال خوبی مواجه بشه ، خوشحال هستم از برخورد هایی که میبینم چون نشان دهنده ی رضایت و ارتباط خوب مردم با سریال صبح آخرین روز هستش. من هم از نقشم و بازی که داشتم نه کامل اما به نسبت راضی هستم و بنظرم به عنوان کسی که اولین تجربه ی حرفه ایش رو در زمینه سریال های تلویزیونی داره انجام میده به نسبت خوب بوده ؛ این رو از نظر بزرگترهای این مسیر بعد از تماشای سریال دارم میگم و شخصا هم از کاری که کردم و نتیجه ای که دارم میبینم راضی هستم.
 ضرورت ساخت سریال یا فیلم سینمایی در خصوص شهدای سرآمد جامعه را در چه می‌دانید؟!
هر اندیشه ای که بخواد ماندگار بشه باید در قالب هنر جا بگیره . اگر بخوایم یک اندیشه رو ماندگار کنیم باید اون رو در این قالب جا بدیم و ارائه کنیم. و طبیعتا این شخصیت ها در تاریخ ما منحصر به فرد بودن و حیفه که راجبشون اثر هنری ساخته نشه و همه ی مردم نتونن با این شخصیت ها آشنا بشن . نه تنها یک سریال بلکه میتوان آثار متعددی برای این شخصیت ها ساخت تا سال های سال به وجودیت این قهرمان های ملی افتخار کرد .
برای ادامه فعالیت‌های هنری خودتان چه برنامه‌ای دارید؟الان مشغول سریال یا کار هنری خاصی هستید؟

من برای هدفی که توی ذهنم دارم ، مسیر بسیار طولانی مقابلم رو درک میکنم و حس میکنم که هنوز تا رسیدن به یک نقطه ی درست و قابل اطمینان در عرصه بازیگری و هنر ، فاصله دارم و قطعا نیاز به تجربه های بیشتری دارم؛ بنابراین با جدیت کارم رو دنبال میکنم تا به هدف هایی که براشون همیشه جنگیدم و ترسیمشون کردم با تلاش بیشتر  نزدیک تر بشم .در حال حاضر هم مشغول بازی در فیلم سینمایی "پینگ پنگ" به نویسندگی و کارگردانی احسان روحی و دانوش یزدان پناه و تهیه کنندگی زاهد رئیسی ، در شهر مشهد مقدس هستم که قرار هست بعد از مراحل تدوین و صداگذاری به جشنواره های متعدد خارجی و داخلی من جمله چهلمین جشنواره فیلم فجر ارسال بشه و بعد در سینماهای هنر و تجربه به اکران عموم در بیاد. من در این فیلم در کنار محمدرسول صفری ، افسانه بایگان ، رضا صابری ، آنیتا عظیمی ، محمد طهان و جمعی از هنرمندان شهر مشهد به ایفای نقشی متفاوت میپردازم. به این فیلم دید خوبی دارم و امیدوارم خروجی اون اتفاق خوبی رو برای من ، جامعه هنری شهر مشهد و مابقی دوستانم رقم بزنه و مارو به اهداف بزرگتری که در سر داریم نزدیک تر کنه.
 توصیه یا پیشنهاد شما برای خیل جوانانی که به بازیگری علاقه دارند چیست؟
توصیه من به هم سن و سالای خودم اینه که فراموش نکنن هرچقدر بیشتر برای مسیرشون تلاش کنن بیشتر موفق میشن ؛ هرچقدر کوله بار زندگی هنریشون رو با استفاده از تجربیات و صحبت های اساتید ، مطالعه و تماشا ، تلاش و تمرین و قوی بودن ، پر کنن ، بهتر نتیجه میبینن. من یاد گرفتم که در زندگی اول باید این سه ایمان رو به دست بیاری و پرقدرت ادامشون بدی .. ایمان به خودت، ایمان به مسیرت و ایمان به خدای بالای سرت. و بعد نباید از هیچکس توقع داشته باشی.. تنها کسی که حواسش کاملا به تو جمع هست خداست.. خدا انقدر قشنگ و زیبا مراقب هممونه که هیچکدوم از ماها نباید کوچک ترین ترسی داشته باشیم یا دست به دامن بنده هاش بشیم. از خودش با قدرت و بدون ترس بخوایم.. بخوایم به بهترین شکل ممکنش.. برامون رقم میزنه..شک ندارم.
 رمز موفقیت خود را تا به اینجای مسیر هنریتان چه می‌دانید؟
خیلی چیزها در موفقیت یک آدم میتونه تاثیرگذار باشه .. از جمله حمایت خانواده و داشتن دوستان خوب شرایطی که برای کار کردن ایجاد میشه و شاید بشه یک مقدار تقدیر رو هم در نظر گرفت اما در کل اون چیزی که به نظرم مهم ترین اتفاقه ، تلاش و پشتکار و ایمان داشتن به موفقیت هایی هست که در مقابلم هست.من خودم رو شبیه یک بالن در نظر میگیرم ؛ برای اینکه بالا برم ، باید سنگ های آویزون به بالن رو رها کنم و با تلاش بیشتر بر بالن فوت کنم تا پیشرفت کنم. نمیتونم به چیزی جز هنر و انسانیت فکر کنم.. پس باید عبور کنم و به بلندی ها فکر کنم.. .
 لطفا یک رزومه چند خطی از تحصیلات و فعالیت های هنری خود بگویید.
فارغ التحصیل رشته نمایش از هنرستان هنرهای زیبای قم و دانشجوی رشته سینما در مقطع کارشناسی از دانشگاه هنر و معماری پارس تهران است.
وی تاکنون در نمایش های مختلفی چون نمایش غریبه شام، مسافران کوفه، اریحا، منتقم، نمایش پدر خط فاصله پسر ایفای نقش کرده است.
نمایش گامی در دوزخ، گامی در بهشت (مرتضی جلالی) قم 1396 (اجرای عمومی و شرکت در نوزدهمین جشنواره استانی و جشنواره کریمه اهل بیت(س ) ) – کاشان 1396 (سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر مهر کاشان) – بجنورد 1397 (سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی) – دریافت دو جایزه بازیگری مرد از دو جشنواره  از دیگر کارنانه هنری این هنرمند است.
در بخش تصویری نیز در سریال خانه دوستی (تهیه کننده : احمد فیضی)1391، سریال تلنگر (تهیه کننده : حسین حقانی) 1391 و نیز سریال صبح آخرین روز (تهیه کننده : مصطفی علمی فرد) نقش آفرینی کرده است.