برغم محکومیت جهانی تروریسم و باتوجه به سابقه آشکار گروهک تروریستی منافقین در کشتار هزاران انسان بیگناه، برخی مقامات غربی باحضور در نشست منافقین بار دیگر پرده از نقاب دورویی خود برداشته و این پیام را القا کردند که تروریسم تنها زمانی محکوم است که جوامع غربی یا متحدان آنها را هدف قرار دهد.
به گزارش شاخه سبز، برخی سران و مقامات کشورهای غربی با شرکت و سخنرانی وبیناری در گردهمایی گروهک تروریستی منافقین، پرده از رویکرد ریاکارانه خود برداشته و بار دیگر نشان دادند که شعارهای به ظاهر زیبای غربی ها در دفاع از حقوق انسان ها و سرزنش تروریسم، تاجایی معتبر است که منافع آنها را تحت الشعاع قرار ندهد؛ به عبارت دیگر، برخی دولت های غربی و همسو با رویکردهای ایالات متحده آمریکا، استانداردها و رفتاری کاملا دوگانه در قبال بسیاری از مسائل از جمله حقوق بشر و تروریسم دارند.برخی غربی ها، آنجا که تروریست های وابسته به گروه منافقین دست شان به خودم مردم بی گناه ایران و دانشمندان این کشور آلوده می شود، میلی به محکوم کردن آن ندارند اما زمانی که رویدادی تروریستی هرچند کوچک در کشورهای متبوعشان رخ می دهد، فریاد مصنوعی آنها در دفاع از حقوق بشر و محکومیت تروریسم گوش فلک را کر می کند.
بدتر اینکه برخی کشورهای اروپایی و آمریکا به عنوان بزرگترین مدعیان حقوق بشر و مقابله با تروریسم، به محل برگزاری گردهمایی گروهک تروریستی منافقین تبدیل می شوند و امکاناتی را فراهم می کنند که این تروریست ها در آرامش، چنین نمایش هایی را برگزار کنند و حتی میهمانان خارجی به نشست خود دعوت کنند!
حمایت از گروهک تروریستی منافقین؛ روایت سوداگرانه غرب از تروریسم
کارنامه سیاه منافقین در گرفتن جان بیش از ۱۷ هزار ایرانی برای محکومیت آن ها از دید کشورهای غربی کافی نیست؛ چراکه هیچ از یک قربانیان تروریسم منافقین احیاناً تابعیت غربی نداشته است!
اگرچه آمریکا و اتحادیه اروپا در مقاطعی از تاریخ، به ناچار در برابر افکار عمومی جهان تسلیم شده و نام منافقین را در فهرست گروه های ترویستی قرار دادند، اما در سال های بعد اقدام به خروج آن ها از این فهرست کردند.
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران در تماس تلفنی با «جوسپ بورل»، نماینده عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا اقدام غیر قابل قبول نخست وزیر اسلوونی در گردهمایی مجازی گروهک تروریستی نفاق را محکوم کرد.
در پی اقدام غیرقابل قبول و خارج از عرف دیپلماتیک نخست وزیر اسلوونی در حضور در گردهمایی مجازی منافقین، سفیر این کشور در تهران به وزارت امور خارجه احضار شد.
سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه، نیز با انتقاد از برخی سیاستمداران غربی حاضر در این کنفرانس در توئیتی نوشت: سیاستمداران خودفروخته غربی (از جمله پومپئو مفتخر به دروغگویی، تقلب و سرقت) خود را ارزان فروخته و در سیرکی به میزبانی اروپا شرکت کرده‌اند که توسط یک فرقه تروریستی برگزار شده که زمانی مورد حمایت صدام بود و دستش به خون ایرانی‌ها آغشته است.
تروریسم خوب، ترویسم بد؟
تروریسم اگرچه تعریف حقوقی یکسانی در جهان ندارد اما وجوه مشترک و مورد وفاق جهانی آن در تمام تعاریف، «تهدید، ارعاب و گرفتن جان انسان های بیگناه به قصد تحمیل نظر و رسیدن به مقاصد شخص یا گروهی خاص است».
کشورهای غربی در قوانین و مقررات خود تروریسم را تعریف کرده و برای آن مجازات های مختلفی در نظر گرفته اند.
برای مثال بر اساس ماده ۸۳.۰۱ قانون کیفری کانادا: «ارتکاب هر اقدام، فعل یا ترک فعل که صرفا یا به طور کلی با هدف، انگیزه یا سبب دارای ماهیت سیاسی، مذهبی یا ایدئولوژیک به منظور صرفا یا به طور کلی مرعوب ساختن تمام یا بخشی از مردم نسبت به امنیت، اقتصاد یا اجبار یک شخص، یک دولت یا سازمان داخلی یا بین المللی در انجام فعل یا امتناع از انجام آن صورت گیرد». قانون ضد تروریست کانادا متعاقب حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی تصویب شد.
به موجب بند (۱) ماده (۴۲۱) قانون کیفری فرانسه اقدامات تروریستی به اقدامات عامدانه فردی یا جمعی با هدف برهم زدن شدید نظم عمومی از طریق ترساندن گفته می شود.
به موجب ماده ۲۷۰ قانون ایتالیا راجع به تروریسم ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۵ میلادی: رفتارهای تروریستی به رفتارهایی اطلاق می گردد که به واسطه ماهیت یا زمینه آن ها می توانند مسبب ورود خساراتی جدی به یک کشور یا یک سازمان بین المللی گردیده و ارتکاب آن ها به منظور ترساندن مردم یا فشار بر مقامات دولتی یا سازمان های بین المللی برای انجام یا عدم انجام اقدامی خاص بوده یا برای بی ثبات ساختن یا تخریب ساختارهای بنیادین سیاسی، قانون اساسی، اقتصادی و اجتماعی یک کشور یا سازمانی بین المللی انجام می گیرند که همچون سایر رفتارهای تروریستی یا با هدف تروریستی بر اساس کنوانسیون ها یا قواعد حقوق بین الملل برای ایتالیا الزام آور است
کنوانسیون بین المللی سرکوب و تامین مالی تروریسم مصوب ۱۹۹۹ نیز در ۲۸ ماده و ضمائم آن از دولت ها می خواهد تا از تامین مالی تروریست ها و سازمان های تروریستی خودداری نمایند.
قطعنامه شماره ۶/۵۰ مجمع عمومی مصوب ۱۹۹۵ میلادی که به مناسبت پنجاهمین سالگرد تاسیس سازمان ملل متحد تصویب شد و همچنین قطعنامه ۲۱۰ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورخ ۱۷ دسامبر ۱۹۹۶ میلادی نیز از دولت ها درخواست نموده است تا با اتخاذ اقدامات مقتضی مانع از حمایت مالی نسبت به گروه ها و سازمان های تروریستی شوند.
کنوانسیون های دیگری نیز در چارچوب حقوق بین الملل وجود دارد که محتوای آن ها محکومیت اقدامات تروریستی است مانند کنوانسیون جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری ۱۹۷۱؛ کنوانسیون سرکوب اقدامات نامشروع علیه امنیت کشتیرانی، ۱۹۸۸؛ کنواسیون بین المللی علیه گروگانگیری، ۱۹۷۹؛ کنوانسیون بین المللی سرکوب بمب گذاری های تروریستی، ۱۹۹۷ و ...
اما پرسشی که اینک مطرح می شود آن است که به رغم وجود چنین قوانین و مقررات قاطعی از محکومیت تروریسم چرا غرب امروز درصدد تطهیر جنایات گروهک تروریستی منافقین است؟
گروهک تروریستی منافقین؛ ترور در جهت منافع غرب
کارنامه سیاه گروهک تروریستی منافقین که بیش از ۱۷ هزار شهروند و سیاستمدار ایرانی را ترور کرده است بر کسی پوشیده نیست اما حمایت امروز غرب از منافقین تنها یک پاسخ دارد: همسو بودن اهداف هر دو گروه یعنی منافقین و غرب برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران!
حمایت از گروهک تروریستی منافقین؛ روایت سوداگرانه غرب از تروریسم
گروهک منافقین در جریان هشت سال جنگ تحمیلی صدام علیه ایران با همکاری با ارتش متخاصم بعث عملا وارد دشمنی آشکار با ملت ایران شد. این گروهک در جریان جنگ تحمیلی اقدام به تشکیل بازویی نظامی موسوم به «ارتش آزادی‌بخش ملی ایران» کرد و در کنار ارتش عراق در جنگ بر ضد ایران، مشارکت کرد. با وجود گذشت نزدیک به ۴۰ سال همچنان منافقین در حال مهندسی عملیات علیه ملت ایران هستند.
حمایت و پشتیبانی از تروریست هایی که دستشان به خون هزاران ایرانی بیگناه است، به هیچ وجه سیمای مطلوبی از حامیان این گروهک در نزد افکار عمومی ایران ایجاد نمی کند. بسیاری از این کشورهای غربی باید در دادگاه افکار عمومی جهان پاسخگوی حمایت های مالی و غیرمالی خود به این گروهک منفور تروریستی باشند.
