در تقویم ایران ما روز 15مهرماه به نام روستاییان وعشایر نام گرفته است با توجه به نقش تعیین‌کننده روستاها در توسعه اقتصادی وهمچنین جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها، دولت در برنامه ششم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور، تدوین برنامه توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی را در دستور کار خود قرار داده است.

از جمله اهداف برنامه توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی در کشور، شناخت علمی و تحلیل راهبردی مزیت‌ها، توانمندی‌ها و تنگناهای اساسی توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی در روستاهای هدف، بسترسازی جهت رفع تنگناها و بهره‌گیری از توانمندی‌های توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی در روستاهای هدف، یکپارچه‌سازی، هدفمند کردن و تعیین اولویت‌های سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی اشتغال‌زا در روستاهای هدف، تقویت ظرفیت‌های موجود و ایجاد ظرفیت‌های جدید تولیدی با تاکید بر تکمیل زنجیره ارزش و زنجیره تولید با مشارکت بخش غیردولتی در روستاهای هدف و تقویت و نهادینه‌سازی مشارکت بخش عمومی، خصوصی، تعاونی و مردمی (ساکنان و ذی‌نفعان روستاهای هدف) در توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی در روستاهای هدف است.

ایجاد اشتغال پایدار و رونق کسب و کار در روستاهای هدف، کاهش شکاف توسعه اقتصادی و تعادل‌بخشی روستایی– شهری، تقویت اقتصاد محلی صادرات‌محور در پیوند با اقتصاد منطقه‌ای در روستاهای هدف، افزایش مشارکت اقتصادی روستاهای هدف، توانمندسازی اقتصادی روستاییان و ظرفیت‌سازی مشارکت تحصیل‌کرده‌های محلی در طرح‌‎های توسعه اقتصادی،  تنوع‌بخشی به اقتصاد و معیشت روستاییان، سهم‌بری عادلانه عوامل در زنجیره ارزش فعالیت‌های اقتصادی روستاهای هدف، افزایش سطح درآمد و ارتقا سطح بهره‌وری در روستاهای هدف، تقویت تمرکززدایی در انجام مطالعات توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی و تثبیت جمعیت روستایی و ایجاد انگیزه برای بازگشت مهاجران روستایی از جمله دستاوردهای مورد انتظار این برنامه است.
حقیقت جاری در مهرزمین
اما حقیقت جاری را باید در خود روستا می دیدیم. مشکل برق وگاز آبادی برطرف شده بود، ولی هنوز ساکنان مشکلات رفاهی و بیکاری  بر سرشان تلمبار شده بود.
در حدود 12سال قبل جمعیت روستای"مهر زمین" حدود 600 نفر بود، اما طی این مدت خشکسالی و کمبود شدید آب شرب در کنار سایر مشکلات، باعث شده تا تعداد ساکنان آن با مهاجرت 300نفر از اهالی به نیمه برسد و این بازماندگان نیز هر روز را با فکر ماندن یا رفتن سر کنند.
در مسیر سفرمان به مهر زمین سری به حاج حسن زدیم از اهالی روستای دولت آباد سفر که شغلش باغداری بود رب انارهای حاج حسن همگی پیش فروش شده بود 40سال بود که که با همراهی خانوده اش در تولید رب انار فعالیت می کرد می گفت دیگر نمی تواند دامداری کند چون نهاده دامی ندارند مجبور شده اند گوسفندان را بفروشند. اما از فروش فراوده های انار راضی بود.
گوهرمهرزمین
مهرزمین درهمسایگی انجیله، کاسوا، نویس، چاهک، گزآباد و سرآبادان واقع شده است اغلب این روستاها اشتغال اهالی باغداری است. چند 100متری آبادی تابلو ابره در را می دیدیم اما از آنجا که بلد راه داشتیم به سمت روستای مقصد هدایتمان می کرد.
 به ابتدای ده که رسیدم نام شهید محمد علی حمید را دیدیم اولین شهید دفاع مقدس، باید به دیدن ننه گوهر مهرزمین می رفتیم مادرشهید علی شعبانی و خاله شهید حمید. خیابان رجایی، کوچه شهریاررا پشت سر گذاشتیم روبرویمان یک حسینه بود که به همراه تعدادی از بانوان ده برای تشریح برنامه های صندوق قرض الحسنه جلسه ای تشکیل شده بود، نمایندگانی از جهاد کشاورزی هم حضور داشتند.
قدمت روستا چندان مشخص نیست اما می گویند دوکتاب درباره مهرزمین نوشته شده است و طاووس نوروزی یکی از قدیمی ترین ساکنان بوده که در آرامگاه روستا خفته است زبان اهالی ترک است مردان همگی ابروان پیوستی دارند و زنان تقریبا به هم شبیه هستند همگی از صورت های پهن و قامتی نسبتا بلند برخوردارند.
در بین بانوان حاضر خانم بداغی گفت: ما به برگزاری کلاس های آموزشی برای زنان و جوانان نیاز داریم 18سال است که منتظراین اتفاق هستیم.
او قالی بافی بلد است ولی معتقد است به علت کسادی بازار بافتن قالی به صرفه نیست و توضیح می دهد وقتی تازه ترین کارم را درقم به بازار بردم مشتری نگاهی به فرش دستبافت من انداخت و گفت اگر تحریم نبود قیمت این فرش 12میلیون بود اما حالا دو میلیون نمی توانم خریداری کنم چون برای من سودی ندارد. این بافنده فرش دستباف گفت: قالی را به همان قیمت دومیلیون فروختم، اما 200هزار تومان دیگر هزینه کردم مواد اولیه خریدم تا دوباره  فرشبافی کنم. گرانی مواد اولیه در کنار کسادی بازار فرش دستبافت اورا به این نتیجه رسانده بود که به جای فرش باید هنرهای دیگری را آموزش ببیند تا چرخ زندگی آنها بچرخد.
حالا دیگر یکی از دختران خوب روستا با ما همراه شده بود فاطمه علیوردی. از کوچه دهخدا هم عبور کردیم صدای اذان از مسجد قدیمی پخش می شد ، روبری کوچه نسترن خانه ننه گوهربود. به سبک تمام خانه های قدیمی با دری چوبی و با دالانی بلند مواجه شدیم که ما را به یک حیاط نقلی اما پردارو درخت و یک خانه که با چند پله از زمین فاصله داشت هدایت می کرد. نماز ظهر را در خانه ننه گوهر خواندیم و به اتفاق هم به خانه فاطمه رفتیم که از دوستان صمیمی همکارمان خانم امینی بود. این دختر از تمام مسائل و مشکلات روستا مطلع بود.
درطول مسیر که با اهالی مواجه می شدیم اغلب پوست کف دستشان سیاه شده بود که گمان می کردیم گردو خورده باشند، اما فاطمه می گوید: درروستا به دلیل کاهش محصولات سر درختی باغداران هم بیکار هستند اغلب جوانان برای کار به قاهان می روند عده ای هم  در فصل برداشت گردو در شهریورماه به استان همدان می روند و از آنجا گردو می خرند تا پوست آنها را جدا کرده و مغز کنند و برای فروش به بازار ببرند و پول حاصل از آن را برای خرجی یک سال خود ذخیره نمایند و این درآمد اندک باعث پائین آمدن سطح کیفیت زندگی ساکنان این روستا شده است.
مهرزمین در انحصار بنیاد مسکن
 فاطمه می گوید:بنیاد مسکن زمین مسکونی برای ساخت خانه در اختیار ما نمی گذارد و مدام قول می دهد که این موضوع در کارگروه بررسی می شود اما هنوز اقدام عملی در این خصوص صورت نگرفته است. هرجوانی که بخواهد در ملک پدری خود خانه بسازد باید متری 200هزارتومان از بنیاد مسکن خریداری کند درغیر این صورت با تخریب مواجه می شود که از دیگر عوامل کوچ اهالی از به شهرهاست.
دانش آموزان برای تحصیل به قاهان می روند
او بیان کرد: ما در روستا دو مدرسه یکی ابتدایی و یکی راهنمایی داریم، ولی مدرسه ابتدایی دانش آموز ندارد و بلا استفاده است.دانش آموزان دبیرستان هرروز باید  25 کیلومتر مسیر را طی می کنند تا برای درس خواندن به روستای قاهان بروند که این دوری راه هر چند با وسیله نقلیه، برای بچه ها مشکل است به همین علت دانش اموزان دوره دبیرستان ترک تحصیل می کنند.
فاطمه که به تمام مشکلات روستا اشراف دارد در ادامه گفت: در این روستا امکانات رفاهی و خدماتی بسیار کم است و این روستا با داشتن جمعیت قابل توجه، تنها 2 مغازه دارد که صاحبان آنها نیز اجناس خود را با قیمت های بالایی نرخ گذاری کرده و عرضه می کنند.
اوسرعت پایین اینترنت را از مشکلات جوانان می داند و می افزاید: جوانان برای رفع بیکاری دنبال اشتغالزایی هستند، اما سرمایه ندارند از طرفی به خاطر سنگ اندازی بانک ها مثل ضامن  در پرداخت تسهیلات بنابراین تلاش آنها به نتیجه نمی رسد، در نتیجه چاره ای جز مهاجرت کردن ندارند.
این روستا با داشتن خانه عالم، روحانی مستقر ندارد
انطور که خانم علیوردی می گوید، روستای"مهر زمین" با وجود داشتن خانه عالم از داشتن روحانی مستقر نیز محروم است0 در حالی که وجود روحانی مستقر علاوه بر گرایش مردم به سوی مساجد و برپایی نماز جماعت، آموزش بسیاری از احکام و حل سئوالات شرعی، می تواند منشاء برکات زیادی از جمله حل بخشی از مشکلات اهالی به ویژه جوانان باشد.
وعده ای که 10سال از آن می گذرد
جالب است درست درتاریخ 11ابان 1390 یک گزارش از این ده در خبرگزاری مهر منتشرشده است درآن گزارش غلامرضا رحیمی رشت آبادی بخشدار خلجستان درباره پیگیری مشکلات اهالی به خبرنگار مهر چنین گفته است که عین مطلب را بدون دخل و تصرف می خوانید:
مقدمات الحاق اراضی به محدوده روستای"مهر زمین" انجام گرفته است
وی در خصوص مشکل عدم واگذاری زمین مسکونی به اهالی این روستا، بیان داشت: در روستا"مهر زمین" بحث الحاق اراضی به محدوده روستا برای واگذاری زمین مسکونی به اهالی داشتیم که این موضوع در کارگروه تخصصی مسکن و شهرسازی استان در حال پیگیری است.
رحیمی رشت آبادی با بیان این که مراحل اولیه این الحاق در کارگروه فنی انجام گرفته است، تصریح کرد: این الحاق ها بر اساس نیاز واقعی روستاها، نرخ رشد جمعیت دائمی آنها، تعداد زوج های جوان و توسعه آتی روستاها انجام می شود همچنین جلسات کارگروه با حضور دستگاه های اجرایی و خدماتی برگزار می شود تا برای واگذاری خدمات و انشعابات برق، گاز، آب و تلفن امکان سنجی شود.
وی یادآور شد: مقدمات کار انجام شده و با تصویب نهایی در کارگروه تخصصی این زمین ها به زودی به روستائیان واگذار می شود.
درست 10سال ازاین مصاحبه گذشته است، اما دریغ از رفع این مسئله بغرنج که ساکنان مهر زمین را رنج می دهد و صدایشان هم به جایی نمی رسد.
مخدوش کردن نام روستا
فاطمه می گوید: یکی دیگر از مشکل مهر زمین شیطنت همسایگان روستاست که همیشه تابلو ورودی روستا را مخدوش می کنند و نام روستای ابره در را می نویسند وبیشتر مواقع گردشگر و یا وسایل نقلیه که برای بردن و آوردن بار به اینجا می آیند سر گردان می شوند که امیدوارم مسئولان به این مشکل رسیدگی کنند.
نه تنها مهرزمین که تمام روستاهای قم می توانند به کانون خود کفایی تبدیل شوند اگر متولیان امر کمر همت ببندند و نقاط ضعف و قوت روستاها را شناسایی ومشکلات را برطرف کنند.
مهرزمین در حصار نامهربانی مسئولان گرفتارشده است ،اما به فاطمه قول می دهم موضوع دوره های آموزشی را برایش پیگیری کنم. قول می دهم صدای اهالی را منعکس کنم، اما مگرامیدی به این مسئولان هست؟ وقتی 10سال است که به وعده داده شده عمل نشده است. این روستا با همه کوچک بودنش  در سال های دفاع مقدس هشت شهید را تقدیم کرده انتظار می رود به خاطر دینی که به خانواده شهدا داریم مسئولان به این روستا توجه کنند و رفع مشکلات آنرا در اولوبت قرار دهند.