کوچه چلوخورشتی های قم
گروه: استان ها / قم
تاریخ : 1400/09/13 11:00
شناسه : 400607

زهره مهرنوروزی -از سمت میدان مطهری (میدان نو) قم به سمت میدان سعیدی که برویم، کمی پایین تر از ایستگاه مترو در که در دست ساخت است، بعد از گذر از میدان میوه و تره بار و مغازه های کوچک و بزرگی که اغلبشان در کار خوردنی ها و خوراکی ها هستند، خیابانی است که در ابتدای آن، تابلویی نصب شده: خیابان آیت الله حائری کوچه شماره یک.این خیابان عریض و طویل نیست انتهایش به چهارراه مولوی ختم می شود مقابل بیمارستان ایت الله گلپایگانی.

درختکاری ها کوچه را به دو نیم کرده است، اگر چه شاید اینجا جزو میراث فرهنگی و اماکن گردشگری قم نباشد، اما فرصتی است، برای گشت و گذار و البته میراثی گرانبها برای آنهایی که به دنبال غذاهای خوشمزه هستند. دست راست تقریبا تعطیل است تمام واحدهای تهیه غذا تا اواسط کوچه توسط شهرداری تملک شده اما سمت چپ زندگی در جریان است.
اگر سرما خوردگی و یا مبتلا به کرونای خفیف نباشی بوها و طمع ها را حس می کنی. بوی انواع خورش ها در کوچه پیچیده از قورمه سیزی گرفته تا قیمه بادمجان مشمام هر تازه واردی را می نوازد.اینجا عطر سفره ایرانی فضا را پرکرده از مقابل هر تهیه غذایی که عبور می کنی عطر زعفران و برنج ایرانی گرسنه ات می کند.
بیشتر مردم، این خیابان را با نام «کوچه چلوخورشتی ها» می شناسند. هر ساعاتی از روز که وارد اینجا شوی مخصوصا اگر گرسنه باشی بوی خورش قورمه سبزی و قیمه اشتهایت را دو چندان می کند.
این جای سوال است از چه زمانی اولین چلوخورشتی ها در این جا مستقر شده اند. این سوال را از آقا تقی می پرسم که یایین تر از تهیه غذای گلسرخ دیوار به دیوار تهیه غذای حائری مغازه نقل و نبات فروشی  دارد تمام کوچه به گونه ای با خورد و خوراک در ارتباط است او مردی حدود 60ساله است می گوید من 5سال است در این کوچه مستقر هستم اما عده ای می گویند همان موقع که میدان نو به عنوان هسته جدید شهر شکل گرفت، چلوخورشتی ها هم سروکله شان اینجا پیدا شد.
زمان نا معلوم تاسیس کوچه چلو خورشتی ها
 اما برخی مثل حاج اسماعیل که در اینجا نزدیک تهیه غذای «صلواتی» سوپر گوشت دارد می گوید: رونق کسب و کار در اینجا موجب شد که چلوخورشتی در این کوچه مستقر شوند. اما موضوع مشخص این است که گسترش تعداد غذاخوری ها در این سال ها در این منطقه قابل توجه است، ابتدا طول کوچه را طی می کنم . تابلوی نئونی بعضی از واحدها جوجه کباب را تبلیغ می کند. خوب  که دقت می کنم در کنار چلوو خورشت ، چلومرغ، چلوکباب و چلو جوجه هم وجود دارد.
قبل ترها، چلویی ها فقط ناهار می فروختند، ولی حالا، برخی شب ها نیز فروش غذا دارند، اگر می خواهید غذای خوب و اساسی گیرتان بیاید، قبل از نماز ظهر و عصر باید در محل حاضر و به دنبال غذا و چلوخورشت مورد نظرتان باشید، چون ممکن است غذای برخی چلوخورشتی ها که گویا استفبال از آنها بیشتر است، تمام شده، مجبور شوید بروید سراغ انتخاب های دوم و سوم تان.
 اینجا بیشترشان جایی برای نشستن ندارند، باید غذا را گرفت وبه خانه یا محل کاربرد. البته آنهایی که جدیدتر و کمی امروزی ترهستند، یک فضای نسبتا کوچک و جمع و جور برای سرو غذا فراهم کرده اند.از قدیمی ترین چلو خورشتی می پرسم بی استثناء می گویند حاج محمودی و داش علی.
چلو خورشتی «حاج محمودی» کمر کوچه دست راست کنار دو واحد تملک شده قرار گرفته و قفل بزرگی هم برآن زده اند، به تهیه غذای «داش علی» می روم می گویند 25 سال است در این کوچه در کارپخت غذا است. ساعت 16 عصر است اما عده ای برای سفارش غذا ایستاده اند یکی از آنها بانویی حدود 40ساله است، می گوید از اهالی همین کوچه هست و دراین کوچه بزرگ شده امشب هم برای پسر بزرگش تولد گرفته  و می خواهد برای 25مهمان غذا سفارش بدهد.او تا پیش از کرونا سه روز اخر هفته در این کوچه جای راه رفتن نبود چرا، چون از تمام شهر برای تهیه خورش و چلو به اینجا می آمدند. این بانو معتقد است بهترین خورش با بهترین کیفیت در این کوچه پخته می شود.
 بوی مرغی که با کره سرخ می شود در آنجا پیچیده باید منتظر بمانم تا مشتری ها بروند.  پسرجوانی یکی یکی سفارش ها را در یک سر رسید می نویسدو یک برگه بیانه را دست مشتریان می دهد. نیم ساعت معطل می شوم،تا اینکه فرصت شد مرد جوان که دانستم علیرضا محجوبیان مدیراین آشپزخانه است مصاحبه بدهد.  
او جوانی حدود 36 ساله  است. مهندسی عمران خوانده ولی 12 سال پیش که پدرش به رحمت خدا رفت مدیریت آنجا را بر عهده گرفت تا به امروز. به شغلش عادت کرده وآنرا دوست دارد. می گوید مدیریت آشپزخانه آسان نیست باید حواست به سقارش ها باشد به کیقیت غذا چون اگر مشتری را راضی نکنی کارو کاسبی را از دست می دهی . محجوبیان کنار دست پدرش مشتری نداری را یاد گرفته. به گفته او اینجا بسته به زمان تاسیس ، قدیم و جدید هر آشپزخانه مشتری های خودش را دارد به گفته او واحدهای تهیه غذای این محله  طماع نیستند که همه شهر از آشپزخانه آنهاغذا تهیه کنند.علیرضا می گوید: بارها پیش آمده که آشپزخانه های دیگر را به مشتری هایش معرفی کرده. از سختی کار می پرسم و رازورمز  پخت غذاهای کوچه چلو خورشتی های قم.
  می گوید: ما تعطیلی نداریم در آخرهغته ها و تعطیلات مردم استراحت می کنند، اما ما تازه کارمان شروع می شود و تا دیر وقت در آشپزخانه می مانیم.
 می گوید: مگر از کار معدن سخت تر داریم؟
 می گویم نه
می گوید: اگر از یک معدن کار بپرسی چون به کارش عادت کرده از سختی کار گلایه نمی کند. این داستان شغل ماست ما با این شغل عادت کردیم چون با علاقه کار می کنیم پس مشتری هم راضی است اما راز غذای کوچه چلو خورشتی های قم استفاده از ادویه های خاص خورشت هاست استفاده از مواد اولیه با کیفیت. می خواهم از ادویه ها بیشتر توضیح بدهد.
می گوید: ما برای هرخورشت بسته به مواد مصرفی ادویه مخصوص خودش را داریم که از زعفران گرفته تا میخک و دارچین هم استفاده می کنیم. ماهی ، مرغ، گوشت گوسفند ویا گاو ادویه ای خاص خودش را دارد واگر آشپزی بر آن تسلط نداشته باشد نمی تواند غذای خوب و خوش طعمی بپزد و فکر می کنم همین ادویه ها راز تمام آشپز خانه های اینجا باشد.
به گفته مدیرجوان آشپزخانه داش علی آنها نیاز به تبلیغات فضای مجازی ندارند  و تاکنون به این شکل مشتری نداشته اند چون تحت هر شرایطی مشتری خودشان را دارند.
ازشاخصه های این کوچه قناعت صاحبان آشپزخانه هاست که سعی می کنند غذا را با قیمت متعادل به دست مردم برسانند در واقع گران فروش نیستند.
کاسبانی که با فضای مجازی بیگانه اند
 محجوبیان می گوید: مشترهای ما ثابت هستند حتی بارها شده است که دوستان و آشنایان ما به مسجد جمکران آمده اند و از آشپزخانه ما غذا تهیه کرده اند. او از من می خواهد تقاضای وی را به گوش مسئولان برسانم که از افزایش قیمت مواد غذایی بکاهند تا اینها بتوانند غذا را با قیمت مناسب تری  به دست مردم برسانند. اینجا به اشپزان با انصاف هم مشهور است چون قیمت چلو و خورشت های اینجا به نسیت همه جاهای دیگر بسیار ارزان قیمت است . یعضی از واحدها قیمت ها را بر روی یک بنر نوشته و به درخت جلو تهیه غذای خود نصب کرده اند.
آشپزخانه به وسعت یک محله
 اینجا آشپزخانه است؛ اما به وسعت یک محله که برای تمام شهر و ایران می توانند نهارو شام چلو وخورشت بار بگذارند. موقع برگشت از این محله خاص خوب که دقت می کنم تمام کوچه فقط خوارکی است حتی یک واحد بی ربط در اینجا وجود ندارد. اما نگه کردن به طرف دیگر کوچه برایم نا خوشایند است.چون دیر یا زود دیگر از این کوچه خبری نیست تنها یک راسته باقی می ماند و بقیه کوچه با تمام خاطرات تلخ و شیرین محله در زیر خاک دفن می شوند.  

پاسخی بگذارید