زنی که برجسته‌ترین و بهترین فرزندان تاریخ را تربیت کرد و به عنوان شاگردان ممتاز، تقدیم جامعه نمود. زنی که در خانه، مادری مهربان بود و در جامعه، مدیری توانمند و سیاستمداری باتدبیر و در کلاس، معلمی نمونه.
 
فاطمه زهرا(س) با زندگی کوتاه‌اش، درسی داد که با فراگیری آن می توان مادر بودن را آموخت و زن بودن را شناخت. اهمیت و کرامت زن، وقتی شناخته می شود که آموزه های مکتب فاطمی به بررسی گرفته شود. فرهنگ فاطمی، مقام والای زن را به عنوان انسان و همسنگ و همپایه مرد به زیبایی و نیکویی معرفی نموده است. اگر مکاتب طرفدار آزادی زنان را به مطالعه بگیریم و اگر ارزش زنان را در جوامع غربی به تحقیق بکشیم، هیچ مکتب و فرهنگی جز مکتب فاطمی نتوانسته است کرامت و بزرگی زن را به درستی تعریف کند.
 
اگر امروز از آزادی و حقوق زن سخن می رود، اگر امروز از ارزش دادن به زن و احترام به مقام زن حرف زده می شود، ولی هنوز زن تحت تحقیر و توهین می باشد و به زنان، به عنوان جنس دوم نگاه می شود، عامل اینهمه اهمیت ندادن به زن، نشناختن زن است. اگر ما بخواهیم زن را بشناسیم و به زن اهمیت و ارزش دهیم، بایستی به فرهنگ فاطمی نگاه کنیم و از فرهنگ فاطمی بیاموزیم که فاطمه زهرا، چگونه مقام زن را به نسل ها، عصرها و قرن ها معرفی کرد؟
 
هیچ زنی به اندازه زن فاطمی مشرب، جایگاه دنیوی و اخروی ندارد. زنی در دنیا با عزت و در آخرت، با سعادت است که فرهنگ فاطمی را خط مشی رفتن خویش قرار داده است. اندیشیدن و زیستن در بستر فرهنگ فاطمی، درخشان ترین راه زندگی برای زنان و مردان تاریخ است.
 
فاطمه زهرا بود که همسرداری را در خانه، مادر بودن را نزد فرزندان، معلم بودن را در حضور شاگردان، مبارزه را در صحنه، مدیریت مدبرانه و سیاست ورزی اندیشمندانه و خدمتگزارانه را در محضر خلق، اطاعت و عبادت را در پیشگاه خدا و... تعریف نمود و با این حرکت پسندیده و بزرگ منشانه، نسل های آینده را مخاطب قرار داد که دیگر نباید زن به دیده تحقیر نگاه شود و ابزار بازیگران بازاری گردد و مورد سوء استفاده های بازی های قدرت طلبانه زورمندان و سیاست های مکارانه درباریان قرار گیرد؛ بلکه زن، انسان است و حق دارد مادر باشد، معلم باشد، مدیر باشد، سیاست ورز باشد و در اجتماع حضور داشته باشد و مستقلانه در امور زندگی خود و مردم خود و سرنوشت خود طرح بریزد و تصمیم گیری نماید.
 
اما متأسفانه در تاریخ پس از فاطمه زهرا، گاهی زن با سنت کهنه اندیشان تحقیر گردید و گاهی، با فرهنگ نواندیشان توهین شد. گاهی، سنت گرایان افراطی مذهبی، زن را زندانی کردند و گاهی، تجددخواهان افراطی لیبرالی، زن را به ابتذال کشاندند. زن در طول تاریخ بین کشاکش سنت و تجدد منحرفانه و ناشناخته، به تعریف کشیده شده است؛ اما هیچ کدام نتوانست به مقام زن ارزش دهد و کرامت زن را حفظ نماید. این دو جریان، هرچه کردند و انجام دادند تا به زن ارزش و کرامت دهند، نتوانستند و بل بیشتر با کرامت زن بازی کردند. یا زن را به بهانه دینداری، از صحنه راندند و از زن، دستگاه تولید ساختند و به عنوان مادر، زن را برای همیشه در کنج خانه زندانی و تحقیر نمودند و یا هم به بهانه آزادی دادن و حق قایل شدن به زن، زن را در خدمت سادیست ها گذاشتند تا برای همیشه از زن، ابزار هوسرانی و ابزار بدتر از دستگاه تولید بسازند. تنها راه سومی است که می تواند زن را از چنگ زندان سنت و ابتذال تجدد، رهایی بخشد و آن فرهنگ فاطمی است.
 
فرهنگ فاطمی، هم زن را از بند سنت بیرون می کند و هم از قبضه ابتذال نجات می دهد، هم زن را در صحنه می آورد و هم آبرو می بخشد و وقارزایی و وقاحت زدایی می کند. فرهنگ فاطمی، زن را به عنوان بازیگر صحنه خدمت به مردم و کارآفرین در راستای بالندگی و رشد اخلاق، اقتصاد، سیاست و فرهنگ جامعه معرفی می نماید. با آنکه سنت گرایان و تجددخواهان، همیشه به زن، نگاه تماشاگرانه و ابزاری دارند و از زن، آفریننده تحجر، رسوایی اخلاقی و فرهنگی و سیاست حیوانی ساخته و می سازند و پیامد آن عزت‌زدایی و ذلت‌زایی است.

حمله به خانه حضرت فاطمه زهرا(س) و شهادت دختر پیامبر(ص) ریشه در گذشته دارد فلسفه شهادت را باید از وضعیت اجتماعی دوره‌های گذشته بررسی کرد دشمنان اسلام و نبوت از اصل اسلام غفلت کردند و ایمان واقعی نداشتند آنها هنوز دنبال جاه طلبی و قدرت طلبی بودند.

حضرت زهرا (س) چرا شهید شد؟ به خاطر عهده شکنی و پیمان شکنی عده ایی نفوذی که جاه طلبی شاخص آنها بود و گرایش به دین اسلام در آنها دروغی بیش نبود مثال این آیه قرآنی که «لا یدخل ایمان فی قلوبکم» به این تعبیر که ایمان در دل‌های شما وارد نشده است آنها چیزی از اسلام حقیقی نمی‌دانستند و تفکرات جاهلیت هنوز در ذهن داشتند.

اما اگر بخواهیم عمیق‌تر به این حادثه دردناک نگاه کنیم جریان نفوذ مسئله ایی بود که باعث شهادت حضرت زهرای مرضیه (س) شد این نفوذ به خاطر سطحی‌نگری و عدم پایبندی به عهد و پیمان و عدم باور قلبی به اسلام بود که باعث شد دشمنان نفوذ پیدا کنند و از ساده لوحی مسلمانان با تهدید و روش‌های مختلف استفاده کردند و ذهن آنها را منحرف کنند تا جایی که به شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیه تنها دختر پیامبر (ص) ختم شد.

عده ایی روش و سیره پیامبر (ص) را دیده بودند ولی غفلت کردند و مردم آن دوره نیز از حقانیت ولایت و امامت دفاع نکردند لذا حضرت زهرا سلام الله علیه دفاع از ولایت را بر خود واجب دانستند و در این زمینه در مقابله با جریان نفوذ و عهد شکن که نسبت به سیره پیامبر و آیات قرآنی بی وفا و منحرف شدند تنها ماندند و در این راه مظلومانه به شهادت رسیدند.
اصولاً فرهنگ فاطمی یعنی نهادینه شدن ارزش‌های سیره و سبک زندگی آن حضرت در وجدان جمعی و سبک زندگی مردم است. در این صورت است که عزاداری و سوگواری در غم فقدان آن اسطوره فضل و فضیلت بانوان ما را در برابر سیل ویرانگر تهاجم و روش‌های خانمان‌برانداز وارداتی بیمه می‌کند و به مردان باغیرت و باصلابت، روحیه تسلیم‌ناپذیری در مقابل هرگونه فساد و تباهی می‌بخشد.
فرهنگ فاطمی با یادآوری بزرگی روح، عظمت و شکوه حیات طیبه آن بانوی اسلام در وجدان جامعه ما تکرار می‌شود. فرهنگ فاطمی هم چون شجره‌ای تناور با میوه‌های شیرین و با طراوت، همان فرزندان فاطمه را جلوه و جلا بخشیده است، مردم سوگواره و عزادار ما به حضرت زهرا (س) ارادت می‌ورزند، چون از خانه مسکین و حقیر او بارقه عزت و آزادگی بر تارک تاریخ تابیده و کالبد فسرده مظلومان را جان و حیات بخشیده است.
آری این فاطمه (س) است که مقام مادر حسن و حسین (ع) و زینب (س)، سمبل‌های صبر و ایثار و استقامت را در دامان پاک خودپرورد و به تاریخ بشریت تقدیم کرده و این فاطمه (س) است که در مقام همسر، همدم و مونس علی (ع) در عرصه جهاد و فداکاری و در دوران غربت و مظلومیت حق بوده است.
این فاطمه (س) است که ایثار و بخشش را در نقطه اوج به نمایش می‌گذارد آنگاه‌که در شب عروسی خود، لباسی را که رسول خدا (ص) به وی داده، سخاوتمندانه و کریمانه به سائل و فقیر می‌بخشد و خود می‌فرماید من سه چیز را دوست دارم تلاوت قرآن، نگاه کردن به چهره پیامبر (ص) و انفاق فی سبیل الله.
از انقلاب اسلامی ایران ۴۰ سال می گذرد و از آنجا که این انقلاب، فاطمی است بایستی فرهنگ فاطمی و سیره زهرایی در جامعه ما پیاده سازی و نهادینه شود.
مراسم عزاداری حضرت فاطمه(س) تنها مختص به روز شهادت آن حضرت نیست، از انقلاب اسلامی ایران ۴۰ سال می گذرد و از آنجا که این انقلاب، فاطمی است بایستی فرهنگ فاطمی و سیره زهرایی در جامعه ما پیاده سازی و نهادینه شود.
پیامبر اکرم(ص) فرمودند فاطمه(س)، جان من است، پیامبر می‌فرمودند زمانی که فاطمه(س) را می‌بینم به یاد ظلم‌هایی می‌افتم که قرار است پس از من بر ایشان روا شود. حرمت فاطمه زهرا(س) هتک و حق ایشان غصب شد و جلوی میراث ایشان نیز گرفته شد و پهلوی آن حضرت نیز شکسته شد، میوه دل پیامبر(ص) میان در و دیوار اما ایستادگی کردند و کسی به فریاد ایشان نرسید و اینها درس‌هایی است که در سیره حضرت وجود دارد.

حضرت زهرا(س) تلاش بسیاری برای بیدارسازی امت پس از رحلت پیامبر(ص) داشتند، سخنان و راهبردهای ایشان برای کاروانیان اسلام و انسان کارساز بود جریان حکومتی که از جریان رهبری و امامت جدا شده باید تبیین و روشن‌سازی می‌شد و صدیقه اطهر(س) این کار را صورت دادند.
حضرت فاطمه زهرا (س) تربیت شده مکتب نبوی است و با وجود اینکه دخت نبی مکرم اسلام (ص) بهترین الگو برای زنان در جامعه اسلامی است توجه به سیره این بانوی بزرگوار، سعادت دنیا و آخرت را به همراه دار بنابراین ترویج فرهنگ فاطمی در جامعه یک ضرورت است و اشاعه فرهنگ فاطمی زمینه ساز گسترش و تبلیغ ارزش‌های دینی است و سازمان تبلیغات اسلامی در این زمینه رسالت خطیری بر عهده دارد.
برای شناخت حضرت زهرا (س) ابتدا باید ابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی کرد اگر می‌خواهیم گره از مشکلات جامعه در زمینه‌های سیاست، فرهنگ، تربیت دینی، آموزش مباحث اخلاقی و مذهبی بگشاییم بایستی با مطالعه زندگی بانوی بزرگوار اسلام، راه سعادت و سلامت جامعه را شناخته و در آن مسیر گام برداریم.
طبق فرمایشات مقام معظم رهبری، روز به روز، نور اسلام و معنویت فاطمه زهرا (س) در جهان آشکارتر و ارزش و جایگاه وجودی بانوی بزرگوار به‌عنوان بهترین الگوی زنان جهان متجلی‌تر می‌شود.

فاطمه زهرا (س) سر منشأ عالم هستی است و شناساندن ابعاد شخصیتی آن بانوی بزرگوار، عامل مؤثری در ترویج حسنات در جامعه است لذا در تمام ایام سال مخصوصاً ایام فاطمیه باید با روش‌های مختلفی اعم از اجرای برنامه‌های فرهنگی، کمک‌های مومنانه، فضاسازی تبلیغی، انتشار پیام‌های تربیتی از رفتار فاطمی، سیره بانوی بزرگوار جهان اسلام را به همگان معرفی کرد.
بانوى بانوان، حضرت زهرا(س)، همچنان پس از گذشت قرن‌ها، براى همه بشریت به ویژه زنان و دختران "الگو"ست.
فاطمه زهرا (س) سر منشأ عالم هستی است و شناساندن ابعاد شخصیتی آن بانوی بزرگوار، عامل مؤثری در ترویج حسنات در جامعه است لذا در تمام ایام سال مخصوصاً ایام فاطمیه باید با روش‌های مختلفی اعم از اجرای برنامه‌های فرهنگی، کمک‌های مومنانه، فضاسازی تبلیغی، انتشار پیام‌های تربیتی از رفتار فاطمی، سیره بانوی بزرگوار جهان اسلام را به همگان معرفی کرد.