
زهره مهرنوروزی-در آستانه چهل و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران قرار داریم. سال های پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته ایم ، سخت ترین سالها که کسی گمان نمی کرد ملت ایران بتواند ازاین چالشها بیرون بیاید، از چالش جنگ گرفته تا فتنه های منافقین تا فتنه ضد دینی زن زندگی آزادی تا تحریم های ظالمانه همه و همه برای عقبگرد مردم ایران به راه افتاد. در دوهه اخیر دشمن به تعبیر رهبری در شبیخون فرهنگی به وسیله رسانه سعی کرد پایه های دینی و هویتی نسل نو را ضعیف کند. یکی از تلاشهای دشمنان با تولید محتوا سعی کردند بین دولت و ملت فاصله ایجاد کنند. هیچ کشوری تاکنون در این کره خاکی وجود نداشته است که مردمش از او راضی باشند، اما برزگنمایی مشکلات ایران در ابعاد مختلف یکی از کارهایی بود که دشمنان ایران از آن استفاده کردند وهمچنان هم در این بخش می تازند و تولید محتوا می کنند. در حوادث سال 1401، برخی از توصیهها به اغتشاشگران از طریق تحلیل دادههای بزرگ و با بهرهبرداری از ابزارهای هوش مصنوعی انجام میشد. دشمن در مواردی هم در فریفتن بخش کوچکی از جامعه موفق عمل کرد. میزان استفاده از بهاصطلاح انسان-رسانهها یعنی افرادی که قبلاً روی آنها کار شده بود و خود بهمثابه رسانه شده بودند، بسیار متکثر بود؛ برای مثال، مدلهای تبلیغاتی، خوانندههایی که برخی از آنها حتی یکبار هم نام ایران را نشنیدهاند یا حتی برخی از شخصیتهای مشهور خارجی و افرادی که حوزه فعالیتشان ارتباطی به ما ندارد و اساساً هیچ شناختی از موضوعات سیاسی هم ندارند، برای این منظور به استخدام گرفته شدند.
آنها انتظار داشتند که جامعه ایرانی در ادامه اعتراضها، با اغتشاشگران همراهی کند اما این اتفاق نیفتاد. مردم وقتی دیدند ماجرا چیز دیگری است، کنار کشیدند. البته ممکن است در برخی مسائل معیشتی یا اجتماعی اعتراضهایی داشته باشند و اعتراضاتشان بحق هم باشد، ولی وقتی دیدند مسئله چیز دیگری است و اهداف پشت پرده نمایان شد، مردم با دشمن و عوامل داخلی آنها همراهی نکردند. این همراهی مردم را وقتی در خیابان و در واقعیت نتوانستند تأمین کنند، در پیامرسانهای مجازی جمعیت فراهم کردند. تلاش کردند خلأ یا فقدان همراهی تودههای مردم را با تودهسازی تصویر در تلفنهای همراه، شبکههای اجتماعی و شبکههای ماهوارهای پر کنند. همه این لشکرسازیها بدین منظور بود.
دشمن با ایجاد اغتشاشاتی پراکنده که در آن هر ۲۰-۳۰ نفر در یک گوشه از شهر اقدام به آتشسوزی و انجام حرکات غیرمتعارف میکردند و تهیه فیلم از این جمعیتهای اندک و انتشار پشت سر هم این موارد تلاش کرد تا دریافتکننده پیام احساس کند همه مردم در خیابانها هستند. آنها سعی کردند این دو خلأ را با تصویرسازی رسانهای خود پر کنند.
نظرسازی یا نظریهسازی و استفاده بسیار گسترده از رباتها برای تولید و توزیع تصنعی محتواها، برای برجستهکردن و انبوهسازی (ترند) مطالب و محتواهای رسانهای، از دیگر اقدامات دشمن بود. حجم اجاره کردن یا ایجاد حسابهای کاربری جدید برای هشتگسازی، برجستهسازی و انبوهسازی یا به تعبیر دقیقتر و علمیتر، تودهسازی پیام در فضای مجازی در حوادث گذشته به این شکل سابقه نداشت. آنها طی سالهای متمادی برای واژههای، «زن»، «حجاب»، «حقوق زنان» و «بسیجی» انگارهسازی کرده بودند. کمپینهایی مثل چهارشنبههای سفید به راه انداختند. طبیعتاً یک مصرفکننده دائمی این رسانهها به تدریج ممکن است احساس کند که زنان در جامعه ایرانی از آزادی محروماند.
این روزها اگر سری به فضای مجازی بزنیم و موضوعات و خبرها را رصد کنیم متوجه می شویم دشمن باز هم سعی دارد از آب گل آلود ماهی بگیرد به این شیوه که سعی می کند برای هر موضوع یک داستان بسازد و با آن موضوع ذهن مردم را مدیربت کند. این خط سیر دشمن در سال های اخیر بوده است. باید با شناخت خط سیر دشمن اجازه ندهیم بار دیگر از این حربه اتحاد و وحت ملت ما را برهم بزند در این مورد باید دولتمردان و خواص جامعه کنترل جامعه را بدست بگیرند تا ماجرای سال های تلخ گذشته تکرار نشود.