گروه: سایر / یادداشت
تاریخ : 1403/11/15 11:54
شناسه : 410571
زهره مهرنوروزی-در آستانه چهل و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب ‏اسلامی ایران قرار داریم. سال های پرفراز و نشیبی را پشت سر ‏گذاشته ایم ، سخت ترین سالها که کسی گمان نمی کرد ملت ایران بتواند ‏ازاین چالش‌ها بیرون بیاید، از چالش جنگ گرفته تا فتنه های منافقین تا ‏فتنه ضد دینی زن زندگی آزادی تا تحریم های ظالمانه همه و همه برای ‏عقبگرد مردم ایران به راه افتاد. در دوهه اخیر دشمن به تعبیر رهبری ‏در شبیخون فرهنگی به وسیله رسانه سعی کرد پایه های دینی و هویتی ‏نسل نو را ضعیف کند. یکی از تلاش‌های دشمنان با تولید محتوا سعی ‏کردند بین دولت و ملت فاصله ایجاد کنند. هیچ کشوری تاکنون در این ‏کره خاکی وجود نداشته است که مردمش از او راضی باشند، اما ‏برزگنمایی مشکلات ایران در ابعاد مختلف یکی از کارهایی بود که ‏دشمنان ایران از آن استفاده کردند وهمچنان هم در این بخش می تازند ‏و تولید محتوا می کنند. در حوادث سال 1401، برخی از توصیه‌ها به ‏اغتشاشگران از طریق تحلیل داده‌های بزرگ و با بهره‌برداری از ‏ابزارهای هوش مصنوعی انجام می‌شد. دشمن در مواردی هم در ‏فریفتن بخش کوچکی از جامعه موفق عمل کرد. میزان استفاده از ‏به‌اصطلاح انسان-رسانه‌ها یعنی افرادی که قبلاً روی آنها کار شده بود ‏و خود به‌مثابه رسانه شده بودند، بسیار متکثر بود؛ برای مثال، مدل‌های ‏تبلیغاتی، خواننده‌هایی که برخی از آنها حتی یک‌بار هم نام ایران را ‏نشنیده‌اند یا حتی برخی از شخصیت‌های مشهور خارجی و افرادی که ‏حوزه‌ فعالیتشان ارتباطی به ما ندارد و اساساً هیچ شناختی از ‏موضوعات سیاسی هم ندارند، برای این منظور به استخدام گرفته شدند‎. ‎
آنها انتظار داشتند که جامعه ایرانی در ادامه اعتراض‌ها، با ‏اغتشاشگران همراهی کند اما این اتفاق نیفتاد. مردم وقتی دیدند ماجرا ‏چیز دیگری است، کنار کشیدند. البته ممکن است در برخی مسائل ‏معیشتی یا اجتماعی اعتراض‌هایی داشته باشند و اعتراضات‌شان بحق ‏هم باشد، ولی وقتی دیدند مسئله چیز دیگری است و اهداف پشت پرده ‏نمایان شد، مردم با دشمن و عوامل داخلی آنها همراهی نکردند. این ‏همراهی مردم را وقتی در خیابان و در واقعیت نتوانستند تأمین کنند، ‏در پیام‌رسان‌های مجازی جمعیت فراهم کردند. تلاش کردند خلأ یا فقدان ‏همراهی توده‌های مردم را با توده‌سازی تصویر در تلفن‌های همراه، ‏شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های ماهواره‌ای پر کنند. همه این ‏لشکرسازی‌ها بدین منظور بود‎.‎
دشمن با ایجاد اغتشاشاتی پراکنده که در آن هر ۲۰-۳۰ نفر در یک ‏گوشه از شهر اقدام به آتش‌سوزی و انجام حرکات غیرمتعارف ‏می‌کردند و تهیه فیلم از این جمعیت‌های اندک و انتشار پشت سر هم این ‏موارد تلاش کرد تا دریافت‌کننده پیام احساس کند همه مردم در خیابان‌ها ‏هستند. آنها سعی کردند این دو خلأ را با تصویرسازی رسانه‌ای خود پر ‏کنند‎.‎
نظرسازی یا نظریه‌سازی و استفاده بسیار گسترده از ربات‌ها برای ‏تولید و توزیع تصنعی محتواها، برای برجسته‌کردن و انبوه‌سازی ‏‏(ترند) مطالب و محتواهای رسانه‌ای، از دیگر اقدامات دشمن بود. حجم ‏اجاره کردن یا ایجاد حساب‌های کاربری جدید برای هشتگ‌سازی، ‏برجسته‌سازی و انبوه‌سازی یا به تعبیر دقیق‌تر و علمی‌تر، توده‌سازی ‏پیام در فضای مجازی در حوادث گذشته به این شکل سابقه نداشت. آنها ‏طی سال‌های متمادی برای واژه‌های، «زن»، «حجاب»، «حقوق ‏زنان» و «بسیجی» انگاره‌سازی کرده بودند. کمپین‌هایی مثل ‏چهارشنبه‌های سفید به راه انداختند. طبیعتاً یک مصرف‌کننده دائمی این ‏رسانه‌ها به تدریج ممکن است احساس کند که زنان در جامعه ایرانی از ‏آزادی‌ محروم‌اند‎.‎
این روزها اگر سری به فضای مجازی بزنیم و موضوعات و خبرها را ‏رصد کنیم متوجه می شویم دشمن باز هم سعی دارد از آب گل آلود ‏ماهی بگیرد به این شیوه که سعی می کند برای هر موضوع یک ‏داستان بسازد و با آن موضوع ذهن مردم را مدیربت کند. این خط سیر ‏دشمن در سال های اخیر بوده است. باید با شناخت خط سیر دشمن ‏اجازه ندهیم بار دیگر از این حربه اتحاد و وحت ملت ما را برهم بزند ‏در این مورد باید دولتمردان و خواص جامعه کنترل جامعه را بدست ‏بگیرند تا ماجرای سال های تلخ گذشته تکرار نشود.‏

پاسخی بگذارید