زهره مهرنوروزی، نه فقط در دنیای مدرن امروز مذاکره یکی از راه های برقراری صلح و آرامش در بین ملت ها است که در صدر اسلام هم ما شاهد مذاکرات بین طرفین در گیر هستیم. اما مردم ما این دغدغه را که مذاکره به چه سر انجامی می رسد؟ مهم این است که کشور ما به عنوان یکی از کشورهای طرف مذاکره چه خط قرمزی برای خود تعیین کرده است. وزیر امور خارجه کشورمان از مذاکراتی غیر مستقیم با دولت آمریکا خبر داد و عنوان کرد عمان میزبان دور جدیدی از مذاکرات دو کشور تنها در خصوص موضوعات هسته‌ای خواهد بود. مذاکراتی که البته برای مرتبه اول نیست و سابقه طولانی دارد، اما در دولت چهاردهم و همچنین تیم جدید کاخ سفید یعنی ترامپ و دوستانش در دوره جدیدشان نیز برای نخستین بار است که در چنین سطحی ایران و آمریکا مقابل یکدیگر در میز مذاکره و برای بحث و گفت‌وگو قرار می‌گیرند.
مذاکره‌ای که البته با هوشمندی کامل دستگاه سیاست خارجه کشورمان آن هم در شرایطی که آمریکایی‌ها و بازیگر نقش اصلی این روزهای کاخ سفید به شکلی هالیوودی به دنبال دستیابی به دستاوردی بزرگ است. دستاوردی که ترامپ از روز اول حضور مجددش در کاخ سفید به شکلی عجیب به دنبال آن بود.
ترامپ از خلیج مکزیک و کانال پاناما تا کانادا و گریلند را برای کسب دستاورد متفاوت نسبت به سایر روئسای جمهور استفاده کرد، اما به نتیجه نرسید. موضوع افزایش تعرفه‌ها در ارتباط با کشورهای مختلف خصوصا چین را به مرحله اجرایی شدن رساند، اما آن نتیجه دلخواه را کسب نکرد. وارد جنگ با یمن شد و این بار همانند روئسای جمهور قبلی آمریکا دست به کشتار مردم عادی زد، اما باز هم به دستاوردهای دل خواه نرسید.
نتیجه همه این حاشیه‌های بی شمار ترامپ پس از بازگشت به کاخ سفید،ایجاد اعتراضات گسترده بخش‌های مختلف مردم امریکا به سیاست‌های او بود. موضوعی که شاید ترامپ به این زودی‌ها منتظر آن نبود.
پس از شکست در تمامی این موضوعات بود که تهدید ایران و موضوع مذاکره را مطرح کرد و با کمک امپراطوری رسانه‌ای که در اختیار دارد این موضوع را آن چنان بزرگنمایی کرد که حتی در بازار مالی جهانی نیز تاثیرات آن را می‌توان مشاهده کرد.
ترامپ نمایش خود را در ابتدا با ارسال نامه اغاز و در ادامه مسیر خود را با تهدید به جنگ و بعد از آن با کاهش مواضع خصمانه اش پیگیری کرد و در انتها خبر از مذاکره امروز داد.
اما در این بین دستگاه دیپلماسی کشور و در راس آن رهبر معظم انقلاب با رهنمودها و موضع‌گیری‌های دقیق و صریح، توانستند بازی را به سمتی هدایت کنند که آمریکایی‌ها انتظار آن را نداشتند و شاید برای آن برنامه ریزی نکرده بودند.
بر خلاف انتظار کاخ سفید، دستگاه دیپلماسی کشور بدون ذره‌ای ذوق زدگی و در راستای مصلحت و سیاست‌های کلی نظام مواضع خود را مطرح و وارد فاز مذاکره شد. موضوعی که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی در آن سابقه طولانی داشته و نشان داده که پایبندی به تعهدات را بر خلاف طرف مقابل به درستی رعایت می‌کند.
اما در این بین و با وجود تمام حاشیه‌هایی که در چند مدت اخیر در ارتباط با موضوع مذاکره ایران و آمریکا مطرح شده است کم نبودند افراد و گروه‌های سیاسی که نتوانستند حداقل در رسانه های خود از ذوق زدگی برای مذاکره با آمریکا جلوگیری کنند و خیلی عیان تمام موضوعات و مشکاتت کشور را به نتیجه مذاکرات گره زدند.
گروه‌هایی که البته با وجود حافظه تاریخی و تجربیاتی که مذاکره با آمریکا برای کشورمان به ارمغان اورده کمی این ذوق زدگی از بابت‌ها تعجب آور است، اما ان نیز می‌دانند که موضع مذاکره مسئله‌ای نیست که خیلی سریع به ثمر البته اگر ثمری داشته باشد و طرف امریکایی در مواضعش جدی باشد برسد.
ایران همواره آمادگی دارد که در ازای رفع تحریم‌ها، درباره صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود اعتماد آفرینی کند؛ بنابراین توپ در زمین آمریکایی‌هاست و اگر آمریکایی‌ها واقعاً می‌گویند که صرفاً نگران بمب هستند، مذاکرات مسیر دشواری نخواهد داشت.
چار چوب مذاکرات برای ایران روشن است: نفی تهدید نظامی، فقط مذاکره هسته‌ای و لغو تحریم و این مواضع صریح نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران با اقتدار به عمان و میز مذاکره گذاشته و حالا نوبت به آمریکایی‌ها است که مشخص کنند در کجای بازی قرار دارد و چه می‌خواهند انجام دهند و به نوعی همان که عباس عراقچی گفت. حالا توپ در زمینی آمریکایی هاست. اما از آنجا که مذاکرات زیر نظر رهبر انقلاب در جریان است منتظر هستیم که در این هماورد پیروز این میدان باشیم و چنین خواهد شد.
