فاطمه مداح نظری - با توجه به بمباران شدید و جنایتکارانه مناطق امن توسط رژیم صهیونیستی که به دلیل شکست نرم‌افزاری در ایام تبادل اسرای اسرائیلی و زندانیان فلسطینی رخ داد، در حال حاضر مردم غزه از جهت نابسامانی‌های به وجود آمده توسط جنگنده‌ها و مهمات جدید آمریکا به رژیم صهیونیستی شرایط بسیار سخت و ناگواری را پشت سر می‌گذارند. در حقیقت مردم غزه هیچ روز امن و هیچ مکان امنی را ندارند تا دمی نسبت به این حجم از بمباران و جنایت بی سابقه در تاریخ در امان بمانند.
توجه به این نکته اساسی مهم است که متاسفانه در این ایام علی‌رغم صدور بیانیه‌های گوناگون از جانب نهاد‌های بین‌المللی هیچ اقدام قابل توجهی در خصوص رفع آلام مردم غزه و جلوگیری از جنایات و نسل‌کشی مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی از جانب نهاد‌های بین‌المللی و بدتر از آن اقدامات عملی مقامات ارشد کشور‌های عربی رخ نداده‌اند.
با این جنایات یک بار دیگر موضوع فلسطین و غزه به عنوان اقداماتی که جنایتکاران جنگی انجام می‌دهند در سراسر دنیا منتشر و تنفر از رژیم صهیونیستی و همچنین مخالفت با دولت نتانیاهو در داخل سرزمین‌های اشغالی افزایش پیدا کرده است.
در این میان شنیده می‌شود که طرف صهیونیستی مجدداً موضوعاتی به نام خروج مردم غزه از سرزمین مادری خویش و انحلال یا نابودی حماس را مطرح می‌کند که در مقابل شروط به حق مردم غزه، شامل خروج نیرو‌های متجاوز رژیم صهیونیستی از غزه، باز بودن گذرگاه‌ها برای عبور کمک‌های انسان دوستانه و شروع به بازسازی غزه می‌باشد، کاملا متفاوت است.
به نظر می‌رسد در صورتی که رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا همچنان بر موضوع تصرف غزه اصرار داشته باشد قطعاً مردم این باریکه با توجه به سوابق این رژیم اشغالگر و نامشروع در تداوم جنایات خود، همچنان به حمایت خود از جنبش‌ها، گروه‌ها و جریان مقاومت فلسطین در مقابل رژیم صهیونیستی ادامه خواهند داد.
اگر حمایت دولت آمریکا و سکوت جامعه جهانی در قبال جنایات رژیم صهیونیستی نبود، این رژیم جرأت ادامه انجام قتل عام های وحشیانه در نوار غزه یا گسترش آن در منطقه را نداشت.
رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) جنگ ویرانگری را علیه ساکنان نوار غزه به راه انداخته که بر اثر آن، افزون بر ویرانی های عظیم و قحطی مرگبار بیش از هزاران فلسطینی که بیشتر آنها زن و کودک هستند، شهید و زخمی شده اند.
تل آویو با تحقیر جامعه بین المللی و نادیده گرفتن قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای توقف فوری جنگ و دستورات دیوان بین المللی دادگستری برای اتخاذ تدابیری جهت جلوگیری از اقدامات نسل کشی و بهبود وضعیت فاجعه بار انسانی در نوار غزه همچنان به جنایات نسل کشی علیه ساکنان این منطقه ادامه می دهد.
۶۵ درصد از ساکنان غزه به حداقل آب آشامیدنی نیز دسترسی ندارند؛ اشغالگران اسرائیلی مانع ورود غذا، دارو، آب و سوخت به غزه می شوند و مراکز و زیرساخت‌های حیاتی از جمله انبارهای غذا و تاسیسات آب شیرین‌کن را هدف قرار قرار می دهند.
۹۱ درصد از ساکنان غزه در بحران امنیت غذایی به سر می‌برند؛ ۹۲ درصد از کودکان از گرسنگی و نبود غذا رنج می‌برند و بیش از ۶۰ هزار کودک دچار سوء تغذیه نیازمند درمان هستند.
علاوه بر نگران کنندئه بو.دن وضعیت درمانی و بهداشت در نوار غزه، مواد غذایی در انبارهای سازمان‌های امدادرسان، مراکز توزیع و بازارها یافت نمی‌شود؛ ملت فلسطین در نتیجه فاجعه انسانی و تبعات آن در خطرناک‌ترین مرحله به سر می‌برند.
آنچه در غزه رخ می‌دهد، صرفا یک بحران نیست بلکه کشتار جمعی برنامه‌ریزی شده در کمال خونسردی در سایه همسویی خفت‌بار بین‌المللی است.
