محمدحسن فیروزعلیزاده
فوتبال کشورمان در جام ملت‌های آسیای قطر«بازنده» زیاد داشت، از خود تیم گرفته تا بازیکنان ،از سرمربی و کادر عریض و طویل کم خاصیتش گرفته تا فدراسیون 5 ستاره آقای تاج ، اما بدون تردید یکی از بزرگ‌ترین آنها در ارتباط با کاروان ایران، محمدرضا احمدی ، گزارشگر اعزامی صدا و سیما به قطر بوده است. از همه احساسات و تحلیل‌ها در مورد عملکرد تیم ملی خودمان که بگذریم، بسیاری باور دارند که جنس گزارش‌های احمدی آمیخته به اغراق بیش از حد و هیجان کاذب و مصنوعی بود که مخاطبان را آزار می‌داد.
طبیعیست که گزارشگر اعزامی تلویزیون به چنین رقابت هایی روی تیم ملی خودش عرق و تعصب داشته باشد و این چیز بد یا دور از انتظاری نیست، اما مشکل از جایی پیدا می‌شود که احمدی به اصطلاح شورش را درآورد و در این مسیر آن‌قدر دچار زیاده‌روی شد که صدای همه در آمد. به‌طور مشخص زمانی که بعد از گل زودهنگام سردار آزمون به قطر او عبارتی با مضمون «گریه‌کن قطری» به زبان آورد، بسیاری تعجب کردند، چرا که اولا بیان چنین عبارتی روی آنتن تلویزیون رسمی ایران برازنده و شایسته نیست و ثانیا بازی تازه شروع شده بود و در ادامه آن هر اتفاقی می‌توانست رخ بدهد که به بدترین اشکال برای ما در آن بازی رخ داد.
گزارش احمدی در این تورنمنت نکات بحث‌برانگیز زیادی داشت، اما احتمالا یکی از بدترین آنها این بود که در جریان بازی با ژاپن گفت: «ایرانی باخت نمی‌ده.» با اطمینان می گوییم همه کشورمان را از عمق جان دوست داریم، اما ذات ورزش ، هم برد دارد و هم باخت و طبیعی است که گاهی در فوتبال باخته‌ایم، یعنی همه باخته‌اند. حتی گزارشگر برزیلی به عنوان پر افتخارترین تیم ملی فوتبال دنیا هم نمی‌تواند بگوید «برزیلی باخت نمی‌ده»، چون همه به یاد دارند آنها نیز در جام‌جهانی 2014 و در مرحله نیمه نهایی در خانه خود با ۷ گل به آلمان باختند، دیگر چه برسد به ما که در زمان ادای این جمله از سوی احمدی، ۴۸ سال بود در جام ملت‌ها به فینال نمی‌رسیدیم و این عدد حالا به بیش از نیم قرن افزایش پیدا کرده است!
نکته مهم دیگری که بسیار هم توی ذوق می زند این است که اکثر گزارشگران هنگام گزارش فوتبال ملی رقبا را دشمن در حال جنگ تصور می کنند و از هیچ نیش و کنایه و بعضا حرف های توهین آمیزی نسبت به آنها دریغ نمی کنند حال اگر بازی با برتری ما به پایان برسد انگار کشور حریف را فتح کرده ایم و اگر ببازیم ابر و باد و مه و خورشید و فلک و دست های پشت پرده فیفا و AFC و داوری های جهت دار و ... در کار بوده تا تیم ما را علی رغم شایستگی ببازاند!
مسابقه فوتبال میدان جنگ نیست و نه ما دنبال فتح خاک رقیب هستیم و نه رقبا چنین خیالی دارند و امیدواریم هم احمدی و هم باقی همکارانش یاد بگیرند در عین اینکه به تیم ملی خودمان عرق و تعصب دارند باید به حریفان نیز نهایت احترام را بگذارند چه وقتی خودمان می بریم و چه وقتی که آنها برنده می شوند.
