محمدمهدی فیروزعلیزاده
سال ۲۰۰۷ بعد از حذف تیم ملی از جام ملت‌های آسیا برابر کره‌جنوبی، امیر قلعه‌نویی در نخستین مصاحبه‌اش گفت: «مسئولیت شکست را می‌پذیرم. من مقصر بودم.» با این حال او بعد از بازگشت به تهران، تا جایی که می‌توانست از عملکرد تیمش دفاع کرد و هنوز هم بعد از ۱۷سال، از برنامه تحلیلی که فردوسی پور با حضور خودش و ذوالفقارنسب و حاج رضایی گذاشت و به نحوه مربیگری او انتقاد شد به عنوان یک جفای بزرگ یاد می کند!
این بار هم ظاهرا همان داستان در حال تکرار است. سرمربی تیم ملی بعد از شکست برابر قطر و حذف از جام ملت‌ها بار دیگر تقصیر را به‌طور شفاهی پذیرفته، اما هنوز هیچی نشده دستیارانش در رسانه‌ها در حال «قهرمان‌نمایی» از تیمی هستند که ۳گل از قطر خورده و جلوی سوریه هم در آستانه حذف بوده.
دو شب پیش این سعید الهویی (دستیارش در تیم ملی) بود که برای دفاع از عملکرد تیم راهی صداوسیما شد. صحبت‌های مربی تیم ملی و توجیهات عجیب و غریب او درباره شکست دردناک در جام ملت‌ها، این باور را در ذهن ما گنجاند که باید بابت نتایج تیم ملی به افتخار کادرفنی، کف مرتب بزنیم و از آن‌ها تقدیر و تشکر کنیم! حتی دچار این توهم شدیم که بهترین تیم جام ملت‌ها ما بودیم و چون چشم بصیرت نداریم، نمی‌توانیم واقعیت‌ها را ببینیم!
الهویی از موضعی با افکار عمومی سخن گفت که یک لحظه تصور کردیم حذف تیم ملی، یک شوخی مضحک است و این تیم ملی ایران بود که قهرمان جام ملت‌های آسیا شده! با حرف‌های او واقعا گمان کردیم باید بابت طراحی تاکتیکی این مربی و ایجاد تحولات عمیق در تیم، یک تشکر جانانه داشته باشیم و به خاطر این درجه از پیشرفت و خودباوری به الهویی پاداش هم بدهیم!
جالب ترین قسمت صحبت الهویی آنجا بود که گفت برای مهار اکرم عفیف قطری از hybrid formation که از تاکتیک های گواردیولاست استفاده کردیم!!! خوب اگر از چنین تاکتیک مدرنی استفاده کردید چرا در تمام 116 دقیقه بازی اکرم عفیف هر کاری دلش خواست کرد و محض رضای خدا بازیکنان ما حتی یکبار هم نتوانستند توپ را از او بگیرند؟ اینکه کادر 26 نفره قلعه نویی تمام بازی تماشاگر جولان اکرم عفیف در زمین بود و هیچ راهکاری برای مهار او نتوانست در نظر بگیرد یک نقطه ضعف بسیار بزرگ است و جای افتخار و سینه سپر کردن ندارد.
بهتر این است که امیرخان قلعه نویی خودش درباره روند تیم و دلایل ناکامی در جامی که به نظر راحت ترین دوره ممکن برای قهرمانی بود توضیح بدهد و از سعید الهویی که از نظر فوتبالی و فنی، سوابق مربیگری و وجاهت ، جایگاه خاصی در فوتبال ایران ندارد به عنوان سپر بلا استفاده نکند.
و در نهایت حالا که مشخص شده ایشان تا پایان جام جهانی 2026 در راس کادر فنی تیم ملی باقی خواهد ماند بهتر است که به جای یک کادر چند ده نفره که به سیاهی لشکر ، شبیه تر است یک کادر کوچک حرفه ای و متخصص تشکیل بدهد که حداقل در بزنگاه ها بتوانند به سرمربی تیم مشاوره درست بدهند.
مطمئنا صعود به جام جهانی در حالی که سهمیه آسیا به 5/8 تیم ارتقا پیدا کرده دستاورد محسوب نخواهد شد و عدم صعود از گروه 4 تیمی در جام جهانی 48 تیمی ، که حتی دو سوم تیم های سوم گروه ها هم صعود خواهند کرد برای هیچ ایرانی قابل پذیرش نخواهد بود.
