محمدحسن فیروزعلیزاده
با کمال تاسف جام ملت های آسیا با ناکامی تکراری تیم ملی ما به پایان رسید و فرصت 40-50 روزه هواداران لیگ برتر برای تمدد اعصاب نیز تمام شد.البته از هفته گذشته با برگزاری جام حذفی استارت مجدد مسابقات باشگاهی ایران خورده بود و همان روز اول هم با شاهکار بازی چوکای تالش و تراکتور شروع شد که یک تیم در یک شهر بدون حضور حریف در میدان حاضر شد و تیم دیگر در شهر دیگر و هر دو هم مدعی هستند نتیجه بازی باید 3-0 به نفعشان اعلام شود. اتفاقی که مطمئن باشید در مسابقات قبایل بدوی دورافتاده ترین نقاط دنیا هم مشابهی برایش نخواهید یافت!
اواخر هفته گذشته هم نیم فصل دوم لیگ برتر برگزار شد و روز جمعه در آخرین بازی این هفته استقلال نفت آبادان را برد و با توجه به تعویق بازی سپاهان و شکست پرسپولیس ، صدرنشینیاش را تداوم بخشید، اما نشست خبری بعد از مسابقه جواد نکونام، هیچ نشانی از این موفقیت نداشت. تنها صدایی که از کنفرانس به گوش میرسید، جنگ و دعوا و درگیری و عصبانیت بود. حالا دیگر تنها کسی که از اختلاف بین سرمربی استقلال و علی خطیر، مدیرعامل باشگاه خبر ندارد، خواجه حافظ شیرازی است. نکونام که چند روز پیش در یک مصاحبه تلویزیونی مدعی شده بود مدیران استقلال دنبال شکست و ناکامی او هستند، بعد از بازی با نفت آبادان بار دیگر همین حرفها را تکرار کرد و از تعابیر عجیبی مثل «آدم بیسروپا» و «بیخود میکنند جواب مرا بدهند» استفاده کرد. آیا واقعا این ادبیات برازنده محیط ورزشی است و آیا این طرز صحبت برازنده نکونام به عنوان پر سابقه ترین فوتبالیست تاریخ تیم ملی است؟
بارها به این نکته اشاره کرده ایم که همه جای دنیا از فوتبال لذت میبرند و این پدیده، برای دور هم بودن و کیف کردن است. البته جنگ و دعوا و حاشیه و کری خوانی هم دارد، اما اصل چیز دیگری است. مگر میشود برنده و بازنده، صدرنشین و قعرنشین زجر بکشند و زجر بدهند؟
نکونام که تیمش بالای جدول است هر روز از این حرفها میزند و برخی مدیران استقلال هم واکنش نشان میدهند و بیش از 6 ماه است که هواداران شاهد این جنگ علنی هستند ، یحیی گلمحمدی که مدافع عنوان قهرمانی بود و پرافتخارترین مربی 10 سال اخیر ایران هم هست ، آنقدر درباره کمبودها وعدم رسیدگی مدیریت به تیمش حرف زد که در نهایت کارش به جدایی رسید. از این طرف همین نفت آبادان که این هفته برابر استقلال شکست خورد، هزار جور مشکل دارد و چند روزپیش یک عده با قمه به سهراب بختیاریزاده، سرمربی آن حمله کردهاند! خب واقعا کجای این فوتبال مال لذت بردن است ؟ چرا بس نمیکنید؟این چه فوتبالی است که نه برنده لذت بردش را می چشد نه بازنده شخصیت باختن دارد؟انگار همه در این فوتبال بازنده اند بدون اینکه جنبه باخت داشته باشند!
کاش دوستان میلیاردر و سرشناس حاضر در فوتبال ایران، به یاد داشته باشند در زمانه ای زندگی میکنیم که بسیاری از شهروندان با مشکلات شدید و زیربنایی مواجه هستند که حیات آنها را به مخاطره انداخته و مخل روح و روانشان شده. در این شرایط شاید فوتبال یکی از معدود پناهگاههای آنان باشد ، طوری که شاهدیم با حداقل درآمد و از راههای دور و نزدیک می آیند و برای رسیدن میلیاردرها به پولشان تجمع برگزار می کنند و جز عشق اسم دیگری نمی توان برای این کار پیدا کرد، خواهشا اینجا را هم برای آنها تبدیل به جهنم نکنید. دعواهایتان را پشت درهای بسته ببرید و هوادار عاشق و بینوا را شریک جنگ اعصاب خودتان نکنید. اگر شما پول و شهرتش را به دست میآورید، سهم هوادار فقط چند ساعت دلخوشی و سرگرمی است که با این جدلها، همان هم حکم نمک روی زخم را پیدا میکند.