گروه: سایر / یادداشت
تاریخ : 1402/11/29 12:34
شناسه : 407320
محمدحسن فیروزعلیزاده
با کمال تاسف جام ملت های آسیا با ناکامی تکراری تیم ملی ما به ‏پایان رسید و فرصت 40-50 روزه هواداران لیگ برتر برای تمدد ‏اعصاب نیز تمام شد.البته از هفته گذشته با برگزاری جام حذفی ‏استارت مجدد مسابقات باشگاهی ایران خورده بود و همان روز اول ‏هم با شاهکار بازی چوکای تالش و تراکتور شروع شد که یک تیم ‏در یک شهر بدون حضور حریف در میدان حاضر شد و تیم دیگر ‏در شهر دیگر و هر دو هم مدعی هستند نتیجه بازی باید 3-0 به ‏نفعشان اعلام شود. اتفاقی که مطمئن باشید در مسابقات قبایل بدوی ‏دورافتاده ترین نقاط دنیا هم مشابهی برایش نخواهید یافت!‏
اواخر هفته گذشته هم نیم فصل دوم لیگ برتر برگزار شد و روز ‏جمعه در آخرین بازی این هفته استقلال نفت آبادان را برد و با توجه ‏به تعویق بازی سپاهان و شکست پرسپولیس ، صدرنشینی‌اش را ‏تداوم بخشید، اما نشست خبری بعد از مسابقه جواد نکونام، هیچ ‏نشانی از این موفقیت نداشت. تنها صدایی که از کنفرانس به گوش ‏می‌رسید، جنگ و دعوا و درگیری و عصبانیت بود. حالا دیگر تنها ‏کسی که از اختلاف بین سرمربی استقلال و علی خطیر، مدیرعامل ‏باشگاه خبر ندارد، خواجه حافظ شیرازی است. نکونام که چند روز ‏پیش در یک مصاحبه تلویزیونی مدعی شده بود مدیران استقلال ‏دنبال شکست و ناکامی او هستند، بعد از بازی با نفت آبادان بار ‏دیگر همین حرف‌ها را تکرار کرد و از تعابیر عجیبی مثل «آدم ‏بی‌سروپا» و «بیخود می‌کنند جواب مرا بدهند» استفاده کرد. آیا واقعا ‏این ادبیات برازنده محیط ورزشی است و آیا این طرز صحبت ‏برازنده نکونام به عنوان پر سابقه ترین فوتبالیست تاریخ تیم ملی ‏است؟
بارها به این نکته اشاره کرده ایم که همه جای دنیا از فوتبال لذت ‏می‌برند و این پدیده، برای دور هم بودن و کیف کردن است. البته ‏جنگ و دعوا و حاشیه و کری خوانی هم دارد، اما اصل چیز دیگری ‏است. مگر می‌شود برنده و بازنده، صدرنشین و قعرنشین زجر ‏بکشند و زجر بدهند؟ ‏
نکونام که تیمش بالای جدول است هر روز از این حرف‌ها می‌زند و ‏برخی مدیران استقلال هم واکنش نشان می‌دهند و بیش از 6 ماه است ‏که هواداران شاهد این جنگ علنی هستند ، یحیی گل‌محمدی که مدافع ‏عنوان قهرمانی بود و پرافتخارترین مربی 10 سال اخیر ایران هم ‏هست ، آنقدر درباره کمبودها وعدم رسیدگی مدیریت به تیمش حرف ‏زد که در نهایت کارش به جدایی‌ رسید. از این طرف همین نفت ‏آبادان که این هفته برابر استقلال شکست خورد، هزار جور مشکل ‏دارد و چند روزپیش یک عده با قمه به سهراب بختیاری‌زاده، ‏سرمربی آن حمله کرده‌اند! خب واقعا کجای این فوتبال مال لذت ‏بردن است ؟ چرا بس نمی‌کنید؟این چه فوتبالی است که نه برنده لذت ‏بردش را می چشد نه بازنده شخصیت باختن دارد؟انگار همه در این ‏فوتبال بازنده اند بدون اینکه جنبه باخت داشته باشند! ‏
کاش دوستان میلیاردر و سرشناس حاضر در فوتبال ایران، به یاد ‏داشته باشند در زمانه ای زندگی می‌کنیم که بسیاری از شهروندان با ‏مشکلات شدید و زیربنایی مواجه هستند که حیات آنها را به مخاطره ‏انداخته و مخل روح و روان‌شان شده. در این شرایط شاید فوتبال ‏یکی از معدود پناهگاه‌های آنان باشد ، طوری که شاهدیم با حداقل ‏درآمد و از راههای دور و نزدیک می آیند و برای رسیدن ‏میلیاردرها به پولشان تجمع برگزار می کنند و جز عشق اسم دیگری ‏نمی توان برای این کار پیدا کرد، خواهشا اینجا را هم برای آنها تبدیل ‏به جهنم نکنید. دعواهای‌تان را پشت درهای بسته ببرید و هوادار ‏عاشق و بی‌نوا را شریک جنگ اعصاب خودتان نکنید. اگر شما پول ‏و شهرتش را به دست می‌آورید، سهم هوادار فقط چند ساعت ‏دلخوشی و سرگرمی است که با این جدل‌ها، همان هم حکم نمک ‏روی زخم را پیدا می‌کند‎.‎

پاسخی بگذارید