مربی برجسته سرود قم در گفتگو با روزنامه شاخه سبز :
زهره مهرنوروزی-مهدی حیدری یکی از مربیان سرود برجسته کشوری است که اهالی سرود ایران او را به خوبی می شناسند. این روزها سرود در موسیقی ایران دارای جایگاه است. برای آشنایی با وی و بررسی روند سرود در قم و ایران در روزنامه شاخه سبز با وی گفتگویی انجام شده است که می خوانید:
در ابتدا بیوگرافی مختصری از شما داشته باشیم؟
مهدی حیدری هستم سی ساله، اهل قم، دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی هستم و حدود 4سالی است که در مدرسه هدایتی معلم پرورشی هستم. از 7سالگی وارد عرصه سرود شدم. نزد اساتید زیادی آموزش دیدم. 14سال مربی برتر کشوری بودم و دارای چندین رتبه هستم. در گروه های سرود مختلفی کار کردم. در جشنواره های متعدد سرود شرکت داشتم. در بسیج هنرمندان شورای سرود را تشکیل دادم. وقتی وارد بسیج هنرمندان شدم در قم تنها 5 گروه سرود داشتیم، ولی طی دو سال تعداد را به 50گروه سرود رساندم. با کانون مساجد قم فعالیت داشتم و توانستم 60گروه سرود تربیت کنم.این را بگویم من تئاتر هم کار می کردم اما ادامه ندادم به نظرم رسید برای من که یک بچه هیئتی بودم مناسب نیست و احتمال دادم شاید اگر ادامه بدهم مرا از معنویت دور می کند به همین علت آن را رها کردم و توانم را روی سرود گذاشتم.
چه شد که به سرود رو آوردید؟ چه کسانی مشوق شما بودند؟
من از هفت سالگی وارد این عرصه شدم و دوره های مختلف آموزشی را گذراندم در کنار آن درسم را هم خواندم وارد دانشگاه شدم ولی علاقه ام را هم دنبال کردم. طی سال های مربی بودنم افرادی که در عرصه سرود تربیت کردم وقتی کارهای آنها را می بینم و می شنوم خیلی خوشحال می شوم.هم پدرم و هم مادرم هر دو مرا در موسیقی تشویق کردند و باعث رشد من شدند.
درباره اهمیت و جایگاه سرود بگویید؟
احیا و پویاییِ سرود در سطح جامعه از مواردی است که مقام معظم رهبری تأکید ویژهای روی آن دارند. امام خامنهای در یکی از صحبتهایشان درباره سرود میفرمایند: «خیلی مهم است که بتوانید سرودی زیبا و اثرگذار و خوشمضمون درست کنید؛ جوری که بچهها وقتی از خانه به مدرسه میروند، زیر لب آن را زمزمه کنند.» همین چند جملهای که مقام معظم رهبری درباره سرود فرمودهاند، مسیر تعالی و پیشرفت این هنر را مشخص کرده است. از سخنان رهبری پیداست که سرود باید بهسمتی برود که بتواند در جامعه جایگاهی برای خودش پیدا کند؛ سرود باید میان جامعه برود و آثاری در این زمینه تولید شود که مورد قبول و پذیرش جامعه قرار گیرد. وقتی انقلاب پیروز شد قبل از سخنان امام خمینی(ره) ابتدا سرود «خمینی ای امام»خوانده شد و سپس سرود «برخیزید ای شهیدان راه خدا» این نشان می دهد که سرود از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
حمایت ها از سرود را چگونه می بینید؟
متأسفانه آنچه امروز در عرصه سرود رخ میدهد، بیش از اینکه در راستای تولید آثار باکیفیت و درجهیک باشد، بیشتر سریکاریهایی است که نتایج و آثار باکیفیتی را در بر ندارند. ارگانها و مجموعههای بسیاری در عرصه سرود ورود کردهاند، جشنوارههای زیادی هم با عنوان «سرود» برگزار شده یا در حال برگزاری است؛ اما بهجرئت میتوان گفت که اغلب این رویدادها در راستای تولید سرودهای باکیفیت عمل نمیکنند. بیشتر ارگانهایی که امروز در عرصه سرود وارد شده و بودجههای هنگفتی را هم خرج کردهاند، دلیل ورود خود را احساس وظیفه براساس سخن مقام معظم رهبری میدانند. نکته مهم اینجاست؛ آیا این ارگانها خود را فقط مجاز به ورود در حوزه سرود و خرج بودجهها میدانند، یا اینکه در این مسیر، برای خود تکلیفِ تولید آثار باکیفیت را هم قائلاند؟ بگذارید یک بار دیگر به سخن مقام معظم رهبری برگردیم؛ «خیلی مهم است که بتوانید سرودی زیبا و اثرگذار و خوشمضمون درست کنید؛ جوری که بچهها وقتی از خانه به مدرسه میروند، زیر لب آن را زمزمه کنند». حال باید از ارگانهایی که در زمینه سرود فعالیت میکنند این نکته را پرسید؛ با اینهمه هزینه، با اینهمه رویداد، تا کنون چند سرود تولید کردهاید که به قلب جامعه نفوذ کرده باشد؟ این شاید مهمترین پرسش در عرصه سرود باشد. سال گذشته قرار بود جشنواره سرود قرار بود برگزار شود. بسیج گفت، برگزار نمی کنم ارشاد گفت ، من این جشنواره را برگزار می کنم دوباره بسیج برگشت گفت من این جشنواره را برگزار می کنم در نهایت دو جشنواره سرود برگزار شد. حقیقتش این است که با کارهای جزیره ای سرود رشد نمی کند.
اوضاع سرود را چطور می بینید؟
اوضاع سرود خوب نیست برای نمونه ما الان با مشکل پلی بک و دابسمش در میان گروههای سرود مواجه هستیم. بسیاری از گروههای سرود توانِ اجرای زنده و با کیفیتِ آثاری که در استودیو خواندهاند را ندارند. این یعنی ایرادهای بسیاری از نظر کیفی در صدایِ اعضای گروههای سرود وجود دارد. ایرادهایی که با کمکِ سیستمهای صوتی در استودیوها اصلاح میشود. گروههای سرود هم فایل صوتی را برمیدارند و هرکجا که اجرا دارند آن را پخش میکنند و خودشان روی صحنه لب میزنند. برخی دیگر از گروههای سرود دابسمش میکنند! یعنی سرودی که گروهی دیگر اجرا و ضبط کرده را برمیدارند، در اجراهایشان آن را پخش میکنند و خودشان لب میزنند. این اتفاق فاجعهای است که در عرصه سرود شکل گرفته است. این گروهها نه تولید کننده سرود هستند، نه اجرا کنندهی سرود، آنها فقط بهرهبردارند. پولشان را هم میگیرند و میروند. همهی اینها معضلاتی است که گریبانگیر سرود شده است و باید در اندیشهی اصلاح و رفع این معضلات بود. یک گروه سرود باید توانایی اجرای سرود زنده را داشته باشند ولی متاسفانه اینگونه نیست . ادامه این روند به روحیه بچه های گروه آسیب می زند و سر خورده می شوند.برای این معضل باید فکری کرد و راهکار این که از مربیان دلسوز و کار بلد در این زمینه استفاده کرد.
ویژگی یک مربی خوب سرود چیست؟
من با یک خاطره سوال شما را جواب می دهم. سال 1392خانه سروئ انقلاب اسلامی یک دوره برای مربیان برگزار کرد که در جلسه ای که با استاد «مصطفی کمال پور تراب» (پدر موسیقی ایران) داشتیم او از جمع یک سوال پرسید که یک مربی موسیقی باید چه ویژگی داشته باشد؟ هرکسی جوابی داد که هیچ کدام پاسخ او نبود. او یک جمله گفت، یک مربی سرود باید آدم خوبی باشد. چون یک مربی خوب اگر در تخصص های لازم مشکلی داشته باشد می تواند جبران کند. اگر توانایی تدریس و انتقال نداشته باشد کلا رها می کند و وقت بچه های مردم را تلف نمی کند. من هم معتقدم یک مربی خوب سرود باید آدم خوبی باشد.
ما هم اکنون شاهد این هستیم که جوانان و نوجوانان جامعه به سمت تولیدات کشورهایی مثل کره می روند و یا تولیدات موسیقی را گوش می دهند که برای روحیه آنان بسیار آسیب زاست. راهکار شما چیست؟
در اینکه جوانان و نوجوانان جامعه ما به سمت موسیقی هایی می روند که مناسب نیست تردیدی وجود ندارد. بویژه موسیقی کی پاپ بسیار آسیب زننده است و یا رپ های فارسی که اعتراضی بود شده است موسیقی ابتذالی که غالب محتوای آنها بسیار نامناسب است. اما آیا در جامعه برای این معضل فکری شده است؟ همینجا خاطره ای عرض کنم ما یک استاد داشتیم او مسیحی بود ولی انسان خوبی بود. می گفت موسیقی جزیی از دین ماست ولی هر موسیقی را گوش نمی دهیم یکی وقت ما برای ما مهم است دوم شخصیت ما مهم است ما موسیقی گوش می دهیم به آرامش برسیم نه اینکه روح و روان ما درگیر آن شود. پس ما موسیقی به جوان و نوجوان نشناسانده ایم که به سمت رپ و یا کی پاپ می رود. ولی ما بعد از 20سال از ورود رپ فارسی به دنیای موسیقی ایران آیا هرگز فکری برای این مشکل شد در حالی که می شد این تهدید را به فرصت تبدیل کرد، موسیقی رپ ابتکارانه بود، اما متاسفانه به این مهم دقت نشد اخیرا به این موضوع ورود کرده اند که دیر هنگام است ولی بازامیدواریم موثر باشد.
جایگاه سرود را در مدارس چطور می بیینید؟
جایگاه سرود اصلا خوب نیست. در خیلی از مدارس قم سرود را معلمان پرورشی اصلا به ظرفیت آن در پرورش دانش آموزان توجه ندارند. سرود بهترین وسیله برای بالا بردن اعتماد به نفس دانش آموزان است ولی می بینیم آموزش و پرورش به این مهم توجه نمی کند متاسفانه به علت عدم مدیریت است وقتی هم می گویید چرا سرود در مدارس نیست می گویند بودچه نداریم. با توجه به نقش و اهمیت سرود در شخصیت دانش آموزان این بودجه باید ازجایی تامین شود ولی سرود تعطیل نشود. ببینید هنر گمشده هر انسانی است سرود یک هنر است. ما وقتی این هنررا از دانش آموز بگیریم و فرصت آموختن را در اختیارش ندهیم. او در دوره نوجوانی و جوانی با یک خلع بزرگ روبرو می شود در نتیجه یا دربازی های بی فاید آنلاین وارد می شود و تبدیل می شود به یک آدم منزوی ویا به سمت موسیقی هایی می رود که هیچ کمکی به رشد وی نمی کند. معتقدم باید سرود به مدارس ما برگردد تا شخصیت دانش آموزان ما در بخش پرورش مدارس رشد کند و بارور شود.
درقم تولید سرود داریم؟
بله خوشبختانه قم یکی از استان های موفق در تولید سرود است در رسانه ملی خیلی از تولیدات سرود قم در قالب نماهنگ از رسانه ملی بویژه در شبکه پویا منتشر می شود.
از مسئولان چه انتظاری دارید؟
مسئولان با استفاده از نظر کارشناسان کار بلد برای سرود هزینه کنند. بارها پیش آمده یک سازمان و یا ارگانی سرود را در بخش برنامه های خود گنجانده اصلا برایش کیفیت مهم نیست کلی هم هزینه می کنند. ولی اگر از یک مشاوره آگاه و مطلع نظر خواهی کنند حتما تولیدات بهتری خواهند ساخت.
چه صحبتی با علاقمندان به سرود دارید؟
آدم خوبی باشیم. و اینکه هر کسی سرود دوست دارد حتما پی گیری کند و سرود را ادامه دهد.
ممنون از وقتی که در اختیار مخاطبان روزنامه شاخه سبز قرار دادید.