به مناسبت هفته مبارزه با دخانیات ،
به پارک که می‌رویم ،هنگام مسافرت، در پاساژ ،در مهمانی، در خیابان، در رستوران و کافی شاپ منظره چشم نوازمان چیست؟
چیزی که به چشممان می‌آید، یا قلیون‌های آراسته یا دود سیگار و یا پوک‌های عمیق به سیگارهای الکترونیک است.
حتی در فیلم‌ها و سریال هایی که در خانه‌ها نمایش داده می‌شوند؛ جز جدایی نشدهٔ تصاویر دودِ مواد دخانی است.حتی ، وارد سوپر مارکت محله که می‌شویم مزین‌ترین قفسه، پشت سر فروشنده، مربوط به انواع سیگارهاست.
در امر تربیت بر کسی پوشیده نیست؛ که آنچه شخص می‌بیند و یا الگوهای روزمره، می‌تواند پررنگ‌ترین اثر را برفرد داشته باشند.
با توجه به این موضوع، «ما چگونه می‌توانیم از کودک و نوجوان خود در برابر استعمال دخانیات محافظت کنیم؟»
حتی ما نسبت به کودکان جامعه نیز مسئولیت داریم. هر رفتار فریبندهٔ ما ممکن است، جرقه ذوقی را در کودک و نوجوانی روشن کند.
چه بسا که بسیار کودکانی را می‌بینیم که از روی تقلید با انواع وسایل شبیه سیگار، کشیدن آن را نمایش می‌دهند.
قطعاً برای داشتن جامعه‌ای سالم، باید تک تک افراد، در خود اقدامی به عمل آورند.از این رو جامعهٔ نوجوان و کودک ما در خطر است. چرا که ۹۰ درصد افراد سیگاری، کشیدن سیگار را از سنین پایین تجربه کرده‌اند و متاسفانه راحت‌تر گرایشات به مواد بعدی را نشان داده‌اند. درنتیجه محیط سلامتِ زندگی، سیگار نکشیدن والدین، استفاده نکردن از قلیان و سیگارهای الکترونیک به جای تفنن، داشتن رابطه مطلوب با فرزندان، نظارت بر رفتار کودکان و نوجوانان، همراه بودن با آنها، برنامه‌ریزی داشتن برای روزمرگی آنها و نظارت بر رفت و آمد با دوستانشان می‌تواند در این امر موثر باشد. اگر والدی متوجه شد که فرزندش سیگار می‌کشد، بدون اینکه کودک یا نوجوان احساس ترس، شرم و تنبیه پیدا کند؛ منصفانه و دوستانه با او صحبت کند. دلایل استفاده سیگار را جویا شود. معایب و محاسن کشیدن سیگار را توضیح دهد. و سعی کند با برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت و کارهای روزانه او به او کمک کند، تا سیگار را کنار بگذارد و در آخر اگر مدت استفاده از سیگار طولانی شده است ،از پزشکان متخصص و روانشناسان حوزه ترک رفتارهای عادتی کمک بگیرد.
زهرا شایان‌فر درمانگر تخصصی کودک و نوجوان
عضو انجمن همراهان مهر آنا
