زهره نعلبندی
در سپیده دم دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه نوزادی آسمانی به دنیا آمد و غنچه ای دیگر از تبار عصمت و طهارت در مدینه شکفت و پا به عرصه گیتی نهاد.
ایشان با نور وجود خود جهان را غرق در سرور و شادی کرد و ملائک به تماشای نهمین ستاره تابناک امامت و فرزند دلبند امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا(ع) نشستند.
فرزندی که حاصل سال‌ها انتظار پدر بود و حال این انتظار تحویل شده بود و هنوز هم باب الجواد برای ما شیعیان راه ورود به دل امام رضاست.
امام رضا علیه السلام او را مولودی پربرکت برای شیعیان توصیف کرد و چنان از تولد این فرزند شاد بودند که شب تا صبح را بر بالین این نوزاد به تماشای ایشان نشستند.
کودکی که در همان خردسالی امام و در نوجوانی، رهگشای گره های فکری شد. که بی درنگ، دشوارترین پرسش‌ها را پاسخ می گفت و خبر از اتصال خویش به دریای علم الهی می داد.
نام ایشان محمد معروف به جواد و تقی است. از ایشان گاه با عنوان ابوجعفر هم یاد می‌کنند.
امام نهم ما یکی از باسخاوت ترین مردم زمان خویش بوده است و در طول زندگی کوتاه 25 ساله خود همواره به مردم، به ویژه نیازمندان و در راه ماندگان کمک می کردند.
جود و بخشش امام محمد تقی (ع ) به دلیل تربیت درست ایشان و پیروی از راه امامان دیگر بوده است. همواره پدر بزرگوار ایشان به فرزندش توصیه های اخلاقی گوناگونی کرده است
امام محمد تقی (ع) هنگام وفات پدر ۸ ساله بودند. پس از شهادت جان‌گداز حضرت رضا علیه‌السلام در اواخر ماه صفر سال ۲۰۳ مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع) انتقال یافت.
سلام بر تو ای جوادالائمه علیه السلام و بر آن بارگاه خدایی ات که تا دامنه قیامت، چشم نواز همه از ره رسیدگانِ خسته خواهد بود.
سلام بر امام جواد (ع) که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش و «علم» غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش.
میلاد نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، فرزند دلبند هشتمین امام شیعیان بر همه عاشقان عالم مبارک باد.
