امام من! وقت آن رسیده که با دست های معجزه گرت، گره از کار فلک بگشایی و دل بی تاب جهان را آرام کنی!
منجی لحظات پر از آشوب! وقت آن رسیده که فصل خزان هزار و یک رنگ تشویش های کِدِر را به بهار شفاف آذین بَندی و قرار قلب های متحیر گردی!
مهربانا! وقت آن رسیده عصای موسی به دست گیری و رود خشکیده جهل را دردریای مواج اذهانِ به خواب رفته، جاری سازی.
صاحب زمان! فریاد زمین را از پس زندان هزار ساله زمان بنگر و با ندای " انا المهدی " غُل و زنجیرهای اسارت را از بند تاریخ بَرکَن تا زمین برگ تازه ای از زمان را در صفحه ای سفید تجربه کند!
محبوب من! وقت آن رسیده که صورت های زرد و افسرده از هجران را کمی آب و رنگ زندگی ببخشی!
خلیفه پروردگار عالمیان! وقت آن رسیده در کنار پرده خانه خدا بایستی و با صلابت آسمانی ات، زمین و زمان و هر چه در آن است را به سمت یکتاپرستی و حق خواهی دعوت نمایی و بشکنی بت های پست و حقیر ِجهانِ شک و شبهات را و اثبات نمایی حقانیت پیامبر عظیم الشأن و ذریه مطهرش را که براستی خداوندگار زمین و زمان را به مهر ایشان پدید آورد و هر چه بَشر دارد از حبِّ اهل بیت است و بس!
و من بی صبر آن لحظه ام...
