محمدحسن فیروزعلیزاده
تغییراتی که از مدت ها پیش انجام آنها در
چارت مدیریتی وزارت ورزش پیش بینی می شد بالاخره با چند جابه جایی کلید خورد.
اما انتصاب اخیر وزیر برای مهمترین و کلیدی‌ترین
معاونتش در وزارت ورزش در شرایطی انجام شده که گزینه منصوب وی از لحاظ سوابق و پیشینه
مدیریت فاصله معناداری با معاونان قبلی دارد.
با این که تغییر معاونت توسعه ورزش قهرمانی
و حرفه ای چندماه زمان برد و اینگونه احساس می شد وزیر ورزش قصد دارد بدون عجله و
با فراغ بال، بررسی های لازم را میان گزینه های مورد نظرش انجام دهد تا با اطمینان
بهترین انتخاب ممکن را داشته باشد تا انتقادی برای آن باقی نماند و خیال همه بابت
انتخاب صورت گرفته برای معاونت کارساز و اثرگذار وزارت ورزش راحت شود.
اما نتیجه چندماه بررسی و تفکر جناب وزیر
برای تغییر در معاونت اول و فراگیر وزارت ورزش در نهایت منجر به انتخاب سید محمد شروین
اسبقیان شد، فردی که همین سه ماه پیش با انتصاب او به عنوان مدیرکل حوزه وزارتی تغییرات
در وزارت ورزش آغاز شد و حالا با جابه جا کردن دوباره اش از دفتر
وزیر به معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای ادامه پیدا کرد. در واقع هنوز مهر حکم
اسبقیان برای بازگشت دوباره به وزارت ورزش خشک نشده بود که برخلاف خیلی از انتظارات
وزیر حکم دیگری برای او زد.
اسبقیان جانشین محمد پولادگری شد که با
سابقه موفقیت و مدال آوری های پرتعداد در فدراسیون تکواندو به وزارت ورزش آمده بود
و نفر دوم وزارت ورزش شد اما عملکرد پر انتقادی در دو سال گذشته داشت و نتوانست آنگونه
که انتظار می رفت به عنوان معاون اول وزیر به اوضاع ورزش و به ویژه فدراسیون ها سر
و سامان دهد.
پیش از محمد پولادگر هم افرادی متصدی معاونت
کلیدی توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش بودند که با سوابق موفقیت در فدراسیون
ها و یا مسوولیت های خود به وزارت ورزش رسیده بودند.
دوره فعالیت هر یک از این معاونان به این
شرح است:
سیدمحمد پولادگر: ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲
مهدی علی نژاد: ۱۳۹۸ - ۱۴۰۰
محمدرضا داورزنی: ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸
نصرالله سجادی: ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶
حمید سجادی: ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲
کیومرث هاشمی: ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸
پیش از آن هم و در زمانی که هنوز سازمان
تربیت بدنی به وزارت تبدیل نشده بود مهدی قدمی، علی کفاشیان و سعید فائقی معاونان
سازمان تربیت بدنی وقت بودند. افرادی که هر یک امروز در زمره کارشناسان ورزش به حساب
می آیند و از خود در زمان مدیریت شان، موفقیت های بزرگی به جا گذاشته اند.
به هر صورت و با این انتصاب، معاونت توسعه
ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش که زمانی نام های بزرگ و تاثیرگذار ورزش ایران
را بالای سر خود داشت حالا در اختیار کسی است که به جز ریاست فدراسیون جانبازان و
توان یابان، مدیریت قابل توجه دیگری در ورزش ندارد که دوره چهار ساله آن هم البته
هنوز به اتمام نرسیده اما نه تنها قابل توجه نبود بلکه انتقاداتی هم به آن وارد بود.
چه بسا همین انتقادات و اطمینان از عدم سر و سامان گرفتن اوضاع باعث شد او عطای ریاست
را به لقایش ببخشد و پیش از اتمام دوره ریاست دوباره به بخش ستادی وزارت ورزش بازگردد
و بعد از سه ماه جای محمد پولادگر را بگیرد.
البته که عملکرد پولادگر در وزارت ورزش
هم قابل دفاع نبود. روند پرافت و خیز و متشنج در انتخابات فدراسیون ها که حتی منجر
به ابطال نتیجه انتخابات چهار فدراسیون (کشتی، ژیمناستیک، ورزش‌های نابینایان و کاراته)
شد و در کل افت ورزش قهرمانی ایران که منجر به عملکرد غیرقابل دفاع کاروان ایران
و یک پله سقوط در بازی های آسیایی هم شد، مواردی بود که انتقادات زیادی را متوجه پولادگر
و عملکردش کرد.
به هر حال بررسی سوابق و عملکرد مدیرانی
که در گذشته مسوولیت معاونت توسعه ورزش حرفه ای و قهرمانی را برعهده داشتند نشان می
دهد همه آنها سوابقی به مراتب بهتر و قویتر از معاونت فعلی داشته اند و خیلی از آنها
در پایان مسوولیت شان نمره قبولی نگرفتند، حالا فردی جایگزین آنها در وزارت ورزش
شده که نه تنها چنین پیشینه ای ندارد بلکه تجربه ای هم از مدیریت در سطح رشته های
المپیکی ندارد، در نهایت امیدواریم این پیش بینی ها اشتباه از آب در بیاید و اسبقیان
درخشان ترین دوران مدیریت خود را در پست جدیدش رقم بزند.
