زهره مهرنوروزی-دانشگاه های امرسون، کالیفرنیای جنوبی، آستین و آریزونا شاهد صحنه اعتراضات دانشجویی است که خواستار توقف جنگ در غزه هستند. دانشجویان بسیاری از دانشگاه های آمریکا از جمله دانشگاه ییل، دانشگاه نیویورک، دانشگاه هاروارد، دانشگاه تگزاس در آستین، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و غیره به این اعتر اضات پیوسته اند. این اعتراضات پس از دستگیری ها و اخراج دانشجویان در دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک در سراسر ایالات متحده گسترش یافته است. بسیاری از معترضان طرفدار فلسطین از دانشگاههای خود میخواهند که سرمایههای مالی و سیاسی خود به نفع عملیات نظامی (رژیم) اسرائیل را واگذار کنند. در این میان واکنش پلیس آمریکا نسبت به دانشجویان بسیار خشونت آمیز بوده و در شبکه های اجتماعی بازتاب ویژه ای داشته است.
ایالت آریزونا برای جلوگیری از فعالیت دانشجویان طرفدار فلسطین، از دستگاه های آبپاش استفاده کرده است. ویدئوهای آنلاین نشان میدهد که آبپاش ها درست محلی که دانشجویان دانشگاه ایالتی آریزونا اردوگاهی برای تجمعات صلح آمیز خود برپا کردهاند، را هدف قرار داده و پلیس دانشجویان را تهدید به ترک محل می کند.
ای بی سی نیوز از تعطیلی پردیس هامبولت دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا تا پایان ترم خبر داده و تاکید کرد این پردیس تا ۱۰ مه (۲۱ اردیبهشت) به آموزش از راه دور اکتفا خواهد کرد.
استفاده از خشونت و ابزارهای پلیسی برای مقابله و سرکوب تجمعات و اعتراضات آرام و روز افزون دانشجویان و جوانان آمریکایی و ورود پلیس به محیط دانشگاهی، مخالف ادعاهای آن کشور در باره اصل آزادی بیان و آزادی تجمعات بوده و محیط و مراکز علمی را امنیتی می سازد.
اینگونه سرکوبهای خشونت آمیز در امتداد سیاست حمایت علنی از کشتارها و جنایات جنگی اسرائیل به شمار می رود و موجب تشویق آن رژیم به ادامه تنش آفرینی، جنگ افروزی و نسل کشی خواهد شد.
این تجمعات اعتراضی همچنین نشانه خشم و نگرانی فزاینده وجدانهای بیدار در آمریکا، از جمله جامعه مسلمانان آن کشور و نیز نگرانی های روزافزون جامعه جهانی نسبت به استمرار و تقویت حمایت مالی، سیاسی و تسلیحاتی و گسترده دولت و کنگره آمریکا از جنایات جنگی و نسل کشی در فلسطین توسط رژیم اشغالگر قدس و نادیده گرفتن حقوق بشر و بین الملل است. تاریخ نگین و جنایت بار اسراییل را که مرور کنیم به ماجرای تلخ صبرا و شتیلا می رسیم ، که در تاریخ ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۸۲ در اردوگاههای صبرا و شتیلا در لبنان به وقوع پیوست.ساکنان این دو اردوگاه ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر از مجموع ۲۰ هزار ساکن اردوگاههای صبرا و شتیلا اعلام شد در این جنایت به شهادت رسیدند. این جنایت پس از آن آغاز شد که ارتش صهیونیستی به فرماندهی آریل شارون وزیر جنگ وقت این رژیم و رافائل ایتان این دو اردوگاه را به محاصره خود درآورد و به دور از چشم رسانههای گروهی با استفاده از سلاحهای سرد و غیره ساکنان این اردوگاه را به خاک و خون کشید. نمونه این دست جنایت ها را بارها اسراییل غاصب مرتکب شده است و صدا از هیچ ملتی بلند نشد الا در طوفان الاقصی که صهیونیسم با تمرکز برکشتار فلسطینی ها مدیریت رسانه را از دست داد و از طریق رسانه ها که به دست خبرنگاران فلسطینی مدیریت می شد پرده از جنایت نتانیاهو و کشورهای حامی آن یعنی آمریکا برداشته شد وملت ها پی بردند که با پول مالیات آنها جنایت اسراییل علیه مردم غزه شدت می گیرد به همین علت از خیابان ها گرفته تا دانشگاه ها صحنه تظاهرات و راهپیمایی مردم کشورهای غربی علیه اسراییل است. امروز تنفر جهانی علیه اسراییل و سیاست هایش رو به افزایش است به طوری که کنترلش از دست دولتمردان خارج شده است.این شرایط نشان می دهد درصورت آگاهی ملت از تاریخ اسراییل غاصب دیگر اجازه جنایت به این رژیم داده نخواهد شد حتی اگرسازمان ملل هم کاری نکند ولی اراده ملت ها در مخالفت با سیاست های ضد انسانی اسراییل این رژیم را به سرازیری سقوط خواهد کشاند.