حمدحسین شریفی
در مقولۀ حجاب، برخی می‌گویند: «حجاب غیر از عفت
است».
اینکه اینها دو مفهوم متفاوت و جداگانه‌اند و دو
معنای متفاوت دارند، سخنی درست است؛
اما از نظر فلسفه و عرفان و اخلاق اسلامی، نمی‌توان
فرد «بی‌حجاب» را دارای «عفت» دانست! زیرا به دلایل مختلف قرآنی، فلسفی، عرفانی و اخلاقی،
«حجاب داشتن» حالت ظاهری و تنزل‌یافته‌ی «عفت درونی» است. و عفت درونی نیز حالت تنزل‌یافته‌ی
«حیای حضور» در محضر الهی است.
به همین دلیل است که در روایات داریم:
لاَ إِيمَانَ لِمَنْ لاَ حَيَاءَ لَهُ؛ کسی که حیاء
ندارد؛ ایمان ندارد و کسی که ایمان نداشته باشد، عملاً تقید به ارزش‌های دینی هم نخواهد
داشت. زیرا حالت تنزل‌یافته‌ی بی‌ایمانی، بی‌تقیدی و بی‌توجهی به شریعت و ارزش‌های
دینی است.
مواظب باشیم
با برجسته کردن برخی اشتباهات متحصنین در مقابل
مجلس، که آن هم ناشی از عصبیت آنان از بی توجهی مسئولین در طول مدت تحصن بوده، قضایا
را وارونه جلوه ندهیم، جای حق وباطل را عوض نکنیم.
موضوع اصلی، ممانعت وفاقیون از ابلاغ قانون حجاب‌وعفاف
است.
موضوع اصلی مقابله جریان وفاق با
هر گونه از مطالبه گری به حق است.
موضوع اصلی هجمه احزاب به ارزش‌های
اسلامی‌ست (خصوص امر به معروف و نهی منکر)
موضوع اصلی غلبه و حاکم شدن منکرات
بخصوص برهنگی و بی بندوباری(ذیل نبود اراده مسئولین) در کف جامعه ست.
موضوع اصلی عبور مدیران ارشد نظام
از نگاه و خواست مقام معظم انقلاب در امور اقتصادی و اجتماعی‌ست است.
مراقب باشیم به خواست دشمن و برخی مسئولین، اذهان
مردم را از موضوعات اصلی منحرف نکنیم.
بسیار ناپسند است که بعد از قریب
۵۰ سال از استقرار حکومت اسلامی، حالا هنوز
مطالبه جدی مردم دفاع از حجاب و عفاف باشد و هیچ یک از سران قوا بطور جدی به این موضوع
ورود نکنند.
