به مناسبت روز جهانی زنان خانه‌دار؛
هدی سادات چاوشی
امروز، روزی است برای قدردانی از تو؛ ای بانوی خانه‌دار که عشق را در دل خانه جاری می‌کنی و صبر را در زندگی می‌آموزی. خداوند متعال در قرآن کریم از «صبر جمیل» سخن می‌گوید؛ صبری که همراه با زیبایی، وقار و امید است. تو در زندگی‌ات، هر روز این صبر زیبا را به نمایش می‌گذاری؛ وقتی با آرامش، دشواری‌ها را به فرصت‌هایی برای رشد تبدیل می‌کنی و با دستان پر مهرت، خانه را به بهشتی از مهر و امنیت بدل می‌سازی.
کار تو تنها پختن غذا و نظافت خانه نیست. تو با هر قدمی که برمی‌داری، با هر نگاه محبت‌آمیزی که به خانواده‌ات می‌کنی، در حال ساختن جهانی کوچک اما پر از معنایی هستی که در آن، عشق و صبر، پایه‌های زندگی را استوار می‌سازند. تو با صبرت به ما می‌آموزی که زندگی، تنها گذر از روزها نیست؛ بلکه فرصتی است برای رشد و تعالی.
در نگاه امیدواران به «الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ»، خانه‌داران تنها مدیران خانه نیستند؛ آنان پایه‌گذاران جامعه‌ای هستند که در انتظار فردایی روشن و عدالت‌گستر است. تو با تربیت نسل‌هایی با ایمان، صبور و مسئولیت‌پذیر، در ساختن دنیایی بهتر مشارکت می‌کنی. هر لحظه از زندگی تو، گامی است به سوی آینده‌ای که در آن، مهربانی و عدالت حاکم خواهد شد.
روز تو، تنها یک روز در تقویم نیست؛ بلکه فرصتی است تا همگان بدانند که چه گوهرهای ارزشمندی در کنارشان هستند. قدردانی از تو، تنها با هدیه و گل انجام نمی‌شود؛ بلکه با احترام، درک زحماتت و همراهی در ساختن زندگی بهتر معنا پیدا می‌کند.
پس در این روز و در همه روزهای سال، قدردان زحمات تو هستیم؛ ای که با صبر و استقامتت، خانه را کانون مهر و زندگی کرده‌ای و با نگاه بلندت، فردایی روشن را برای همه ما به ارمغان می‌آوری.
