زهره نعلبندی
نابرابری اجتماعی به معنای موقعیت‌های نابرابر بین افراد است که این نابرابری می‌تواند در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی باشد.
درواقع به اذعان کارشناسان، نابرابری اجتماعی با توزیع غیر یکسان منابع در یک جامعه رخ می‌دهد.
نابرابری اجتماعی یکی از معضلات پیچیده و چندبعدی است که در همه دوران‌ها در جامعه‌های بشری بوده است و نتیجه آن فقر، نابرابری اقتصادی و شکاف طبقاتی است.
کاهش همبستگی اجتماعی و افزایش نارضایتی عمومی، افزایش جرم و بزهکاری، وارد کرد خدشه به سلامت جسمی و روانی افراد، کاهش رشد اقتصادی و بهره‌وری از جمله پیامدهای نابرابری اجتماعی هستند.
کاهش مشارکت اجتماعی، رواج خشونت، عدم احساس امنیت اجتماعی، ازبین‌رفتن همدلی و روابط اجتماعی مطلوب و... از جمله اثرات سوئی هستند که جوامع بشری مبتلا به نابرابری را تهدید می‌کنند.
عوامل نابرابری‌های اجتماعی شامل نظام اقتصادی و ساختار سرمایه‌داری، تبعیض‌های جنسیتی و نژادی، عدم دسترسی به آموزش با کیفیت، توزیع ناعادلانه فرصت‌های اقتصادی و سیاسی و سیاست‌های دولت است.
تفاوت‌های اجتماعی از جمله تفاوت سبک زندگی، حقوق، پاداش و امتیاز افراد در صورتی که در جامعه نهادینه شود سبب بروز نابرابری می‌شود.
حال باید بررسی کرد که چگونه می‌توان نابرابری‌های اجتماعی را در جامعه کاهش داد یکی از راهکارها پیشگیری از تبعیض جنسیتی و نژادی است افزون براین پشتیبانی از فرصت‌های شغلی و کارآفرینی برای اقشار کم‌درآمد نیز می‌تواند در این راستا کمک کننده باشد.
یکی دیگر از مهم‌ترین راهکارها برای کاهش نابرابری، اصلاح نظام مالیاتی و اجرای سیاست‌های توزیع مجدد ثروت است.
همچنین آموزش باکیفیت و رایگان برای همه می‌تواند به ایجاد فرصت‌های برابر کمک کند.
نابرابری اجتماعی می‌تواند تهدید کننده برای هر جامعه‌ای باشد چرا که این پدیده با خشونت اجتماعی رابطه مستقیم دارد؛ یعنی هرچقدر نابرابری و احساس تبعیض در یک جامعه بیشتر باشد؛ به همان میزان رفتارهای خشونت‌آمیز نیز افزایش می‌یابد
همچنین بین نابرابری اجتماعی با ناهنجاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی رابطه مستقیم وجود دارد؛ یعنی اینکه به میزانی که به نابرابری‌های اجتماعی و طبقاتی افزوده می‌شود، به همان میزان به ناهنجاری‌های اجتماعی مانند قتل، دزدی، اعتیاد، قاچاق مواد مخدر،احتکار کالا، خودکشی ، اختلاس و... افزوده می‌شود.
بنابراین توجه به این پدیده مهم همواره مورد تاکید کارشناسان بوده است تا علاوه بر برخورداری یکسان افراد از امکانات، از اثرات سوء این معضل در جامعه نیز پیشگیری شود.
