یک ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﭼﯿﻨﯽ ﻣﯿﮕﻪ :ﺍﮔﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﯾﮏ ﻭﻋﺪﻩ ﺳﯿﺮ ﮐﻨﯽ ، ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺳﯿﺮﺵ ﮐﻨﯽ ﺑﻬﺶ ﻣﺎﻫﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﯾﺎﺩ ﺑﺪﻩ این جمله به شکلی دیگر از قول افلاطون هم نقل شده است: «به من ماهی نده، ماهیگیری یادم بده!»
این ضرب المثل واقعیت امروز جامعه ماست که دولتی با وعده و وعیدهای انتخاباتی به نقد پرداخت های نقدی به مردم می پردازد و قول میدهد یارانه هارا به جای اینکه به صورت نقدی پرداخت کند آنرا در مسیر تولید و رشد و توسعه پایدار و اشتغال مصرف کند. اما پس از 6 سال در یک دور باطل باز به همان سیاستهایی که با انتقاد از آن به کرسی ریاست جمهوری رسیده بود باز میگردد . علاوه بر پرداخت یارانه نقدی به مردم پس از گران کردن بنزین در قالب کمک های معیشتی به اقشار کم در آمد بین مردم توزیع میکند .
البته در شرایط بد اقتصادی و تحریمها چاره ای هم جز این نداشتند الان برای کم کردن از آلام مردم مجبوریم به مسکن هایی از این دست پناه ببریم اما اساتید دانشگاه و اقتصاد دانان نظر دیگری دارند
مرتضی عزتی، اقتصاددان و استاد دانشگاه تربیت مدرس معتقد است مابه التفاوت قیمت بنزین باید در مسیر اشتغال زای قرار میگرفت ، او میگوید: به جای دادن مابه‌التفاوت افزایش قیمت بنزین از سوی دولت به صورت نقدی به مردم، ضروری است در زمینه امور عمرانی، توسعه و ایجاد اشتغال سرمایه‌گذاری انجام شود. باید مردم مستقیما در مشاغل مختلف مشغول به کار شوند و در نتیجه رونق اقتصادی خود مردم بتوانند زندگی خود را مدیریت کنند نه با کمک.
زمانی پولی که می‌تواند در مسیر سرمایه‌گذاری هزینه شود، در مسیر مصرف قرار می‌گیرد، در همان ابتدای امر رشد اقتصادی را متوقف میکند
اینکه پول از مسیر رشد و توسعه خارج و به محور مصرف سوق پیدا کند، بزرگ‌ترین ظلم در حق اقتصاد و مردم کشورمان است.
علی قنبری، اقتصاددان و عضو هیأت علمی دانشگاه بر این باوراست که مازاد در آمد حاصل از گران کردن بنزین می بایست در امور زیر بنایی خرج شود او میگوید:«تزریق پول نقد به جامعه در قالب یارانه، آن‌هم به بهانه بازگشت مابه‌التفاوت نرخ بنزین به اقشار کم‌درآمد، طرح نادرست و اشتباه بود. بهترین راه‌حل این بود که مازاد درآمد صرف امور زیربنایی و اقدامات توسعه‌ای شود. یعنی اقداماتی همچون بهداشت، درمان، آموزش و رفاه عمومی. اگر حتی کمک به افراد کم برخوردار به صورت غیرنقدی انجام می‌شد، تا حدودی قابل قبول‌تر به نظر می‌رسید. اینکه 30 هزار میلیارد تومان بی جهت در خدمت افزایش نقدینگی قرار بگیرد، اساسا نادرست است.»
بسته‌های حمایتی دولت و حتی قبل از آن سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین به هیچ عنون منجر به استقرار عدالت اجتماعی نخواهد شد.
اما آلبرت بغزیان، اقتصاددان و استاد دانشگاه تهران نظری دیگر دارد او معتقد است:مابه‌التفاوت درآمد دولت از فروش بنزین به جای صرف شدن در مسیر اهدای یارانه نقدی به مردم، باید در راستای تجهیز ناوگان حمل‌ونقل قرار گیرد. بازپرداخت وجه اضافی به مردم، امری طبیعی و منطقی به نظر می‌رسد اما نباید این روند به شکل پرداخت نقدی باشد. تجهیز ناوگان، افزایش کیفیت حمل‌ونقل عمومی، می‌تواند بیشتر کارایی داشته باشد.
اما واقعیت های جامعه و اقتصاد کشور ما به گونه ایست که نمیتوان به صورت مطلق راهکار مشخصی را برای آن در نظر گرفت بسیاری از سیاستهای تشویقی در بخش خصوصی برای افزایش اشتغال در عمل با تناقضای ماهوی روبرو میشود در کشوری که میزان تورم در هیچیک از لایه های اقتصادی قابل پیش بینی نیست . این یک امر طبیعی است که دلالی وواسطه گری برای رسیدن به در آمد های بالا حرف اول رابزند .
سر دبیر
پاسخی بگذارید
این ضرب المثل چینی نیست، کوردی هس که ترجمه اون‌این جور شده که نوشتی