زهره نعلبندی
تهاجم فرهنگی در تمدنهای قدیم، همراه با سلطه نظامی یک سرزمین و تمدن، بر تمدن دیگر صورت می گرفت و به محض تسلط سعی می شد فرهنگ متهاجم عیناً در آنجا رایج شود و فرهنگ بومی به عنوان فرهنگ مضر دشمن از میان برداشته شود.
در جامعه جهانی کنونی، وضعیت به آن شکل سابق نیست، که کشوری بخواهد بر کشور دیگر تسلط نظامی و استعماری داشته باشد؛ چرا که تنها تمایز ملت ها، گذشته از نژاد، فرهنگ است و اگر فرهنگها یکسو و همرنگ شود آنگاه تسلط بر آنها بدون هیچگونه توسل به جنگ و زور آسان خواهد بود.
در سالهای اخیررسانههای غربی با سرمایه گذاری بسیار بر ترویج بیبند و باری و فحشا، قصد دارند کانون خانواده را در کشورهایی مثل ایران متلاشی کنند، در این وضعیت مسئولان فرهنگی کشور باید با ساخت برنامههای مختلف در صدا و سیما و وزارت ارشاد و همچنین با انتشار مقالات و تحلیلهای مختلف به روشنگری در زمینه تهاجم فرهنگی دشمن و همچنین تبلیغ آرمانهای نظام و انقلاب بپردازند به معنای بهتر باید با ساخت سریالهایی در ترویج حجاب و نکوهش روابط آزاد دختران و پسران توطئههای رسانههای غربی را خنثی کنند و حتی معیارها و استانداردهای جامعه را در زمینههای گوناگون مثلا حجاب و عفاف بالاتر برند.
متاسفانه در چند دهه اخیر تلاش قابل توجهی برای ارائه الگوهای مناسب به فرزندانمان انجام نشده و در مقابل دنیای غرب با تمام امکانات و در اوج جذابیت، الگوهای خود را به بهترینِ شیوهها در اختیار جوان ایرانی قرار میدهد. متاسفانه باید گفت وضع از این هم بدتر است، یعنی رسانههای ما الگو معرفی نکردهاند که هیچ، در معدود تلاشهایی هم که قصد چنین کاری را داشتهاند به جای اینکه الگوی متناسب و همخوان با فرهنگ ایرانی-اسلامی معرفی کنند بیشتر در جهت منافع غرب عمل کردهاند.
مقام معظم رهبری نیز در طی چندسال اخیر بیشترین انتقادهایشان از تمام دولتها در حوزه فرهنگ بوده است، لذا نباید بگذاریم وضع از این بدتر شود یعنی برای حل معضل بدحجابی و بی فرهنگی باید همه مثل یک جهادگر وارد میدان شوند، یعنی نباید دستگاهی مثل مجلس بنشیند و فکر کند این کار فرهنگی فقط مربوط به رسانه ملی است.
اگر در تمام نهادها و ارگانها تهاجم فرهنگی را جدی بگیرند و حداقل در محدوده مسئولیت خود، مروج فرهنگ اسلامی باشند و با تهاجم فرهنگی مبارزه کنند، موفقیت حاصل خواهد شد.