بهمناسبت سوم رجب سالروز شهادت امام دهم بیشتر بخوانید:
هدی سادات چاوشی
روزی متوکل، که همواره از امام هراس داشت، دستور داد لشکریانش که نودهزار نفر بودند، هر یک توبرهای خاک بیاورند و بر روی هم بریزند. و آنقدر خاک انباشتند که کوهی از خاک ایجاد شد.
سپس حضرت هادی صلواتاللهعلیه را به آن صحرا آورد و در برابر آن کوه ساختگی، با غرور گفت: میدانی چرا به اینجا آمدهایم؟ تا ببینند همه من چه قدرتمندم. و از توبرههای خاک سربازانم این کوه برپا شده. آیا لشکری به این عظمت و آراستگی دیدهای؟
امام هادی صلواتاللهعلیه با آرامشی الهی میفرمایند: «آیا میخواهی لشکر مرا نیز ببینی؟»
و حضرت با نگاهی به شرق و غرب اشارهای فرمود و لب مبارکشان به نجوا حرکت کرد.
ناگهان متوکل دید که فاصله آسمان و زمین، از شرق تا غرب عالم، از فرشتگان ایستاده و مسلح و سوارکار لبریز شد؛ همگی با شکوهی صدچندان، مطیع و آماده فرمان حضرت امام هادی علیهالسلام.
ترس بر متوکل چیره و سپس بیهوش به زمین افتاد.
وقتی که به هوش آمد، امام به او فرمود: «با این لشکر چه میتوان کرد؟ لشکر تو چیست ای متوکل؟! ما به آخرت مشغولیم، نه به دنیا و حکومت آن؛ دنیایی که هرگز ما را به یاد نمیآورد. این نمایش را به تو نشان دادم، زیرا در حق ما گمان بد بردی و به سخن منافقان گوش سپردی.»
و متوکل، درمانده، به دست و پای امام افتاد.
امروز، اعتقاد ما درباره حضرت بقیةالله عجّلالله تعالیفرجهالشریف نیز همین است؛ اگر اراده فرمایند که ماسویالله نباشد، نخواهد بود؛ و اگر به فرمان خدا اراده فرمایند که «باش»، خواهد بود.
امروز، اعتقاد ما درباره حضرت بقیةالله عجّلالله تعالیفرجهالشریف این است که؛ شبیه حضرت امام هادی علیهالسلام جد بزرگوارشان خیلی غریب است.
و امام هادی علیهالسلام را باید خیلی قدر بدانیم.
ایشان که شاید در میان ائمهاطهار و معصومین علیهمالسلام شاید غریبتر از امام هادی شاید نباشد.
و آوردهاند که؛ امروز و فردایی که امام هادی علیهالسلام، مسموما از دار دنیا رفت، تمام سامرا زجه واحده شد، همه اشک میریختند همه گریه میکردند.
و چه خوب است که مثل شب عاشورا عزاداری شود برایشان. هرچندکه امام هادی در زندان متوکل عباسی بود. و عسکری یعنی در میانه لشکر یک خانهای برای امام هادی و بعد هم برای امام عسکری قرار داده بود متوکل عباسی لعنتاللهعلیه، که شخصی رفت و آمد نکند با حضرت.
و عسکری که میگویند بدینسبب است که در معسکر و در میانه لشکر، حضرت بودند.
و جعلک و اباک و جدک و اخاک و بنیک عبرة لاولیالالباب..
السلام علیک یا علی بن محمدالهادی..
السلام علیک ایها العبدالصالح..
السلام علیک ایها الغریبالغریب..
یا سیدی یا ابالحسن..یا سیدی یا ابالحسن..
