فاطمه مداح نظری - اسد و ژنرال مصطفی بن طلّاس، وزیر دفاع دولت پیشین سوریه همچنین ادّعا نمودند که در ورودی کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) نقشۀ برجستهای وجود دارد که گسترۀ سرزمینی واقع از نیل تا فرات را نشان میدهد. بر اساس گواهی عرفات این نقشۀ برجسته ۳۲ سال پیش، از ورودی کنست برداشته شد، امّا در سال ۱۹۸۹ م. پس از دیدار و مذاکرات بوش (پدر) و گورباچف در «مالتا» این نقشه مجدّداً در ورودی کنست نصب شد.
در سال ۱۹۸۵ م. ایران نیز که هیچ گونه ارتباطی با موضوع ارض موعود نداشت در موضوع وارد گردید؛ به این ترتیب که در یکی از چاپهای کتاب «پروتکلهای صهیون»، نقشهای با عنوان «رؤیای صهیونیسم» انتشار یافت. در این نقشه مصر، بخشهایی از سرزمین عربستان سعودی تا شهر مدینه، سوریه، عراق، کویت، مناطق نفت خیز ایران وجنوب شرقی ترکیه در حالی نشان داده شده بودند که اسرائیلیان در آنها اسکان داده شده بودند.۱۵
این اقدام با توجّه به ظهور انقلاب اسلامی در ایران و برپایی نظام اسلامی میتوانست نوعی تهدید از جانب امپریالیسم صهیونیستی علیه نظام نوپای اسلامی ایران تلقّی شود؛ در عین حالی که نشانگر اهمّیت این مناطق که از شمال غربی کشور تا جنوب غربی آن امتداد داشت و دارای اهمّیت اقتصادی، تاریخی، اعتقادی و فرهنگی برای مطامع توسعهطلبانۀ ائتلاف صلیبی صهیونی بود، به حساب میآمد. بدین ترتیب ارض موعود توراتی از مرزهای تعیین شده برای آن در عهد عتیق فراتر رفته و به پروژۀ جهانخوارانه با ابعادی بسیار گسترده تبدیل شده بود. ابعاد سرزمین دولت یهودی که در سال ۱۸۹۰ م. توسط تئودور هرتزل مطرح شده بود، از مرزهای توراتی ارض موعود فراتر رفته و فلسطین، بین النّهرین، آفریقای شرقی، شبه جزیرۀ سینا، «آرژانتین» و حتّی سرزمین «سیبری» را نیز در بر میگرفت!
کاندالیزا رایس، وزیر خارجۀ پیشین آمریکا در سپتامبر سال ۲۰۰۳ م. گفت: ما، نقشۀ ۲۲ کشور مسلمان را تغییر خواهیم داد! طرح اسرائیل بزرگ رفته رفته ابعاد جدیدتری یافته است؛ به طوری که مرزهای آن با مرزهای تعریف شده برای خاورمیانۀ بزرگ بسیار بر هم منطبق است! مرزهای اسرائیل بزرگ دیگر هیچ تناسبی با مرزهای ارض موعود تورات نداشته و از چارچوب ایمانی خارج گردیده و به طرح و برنامهای توسعهطلبانه در راستای سیطرهطلبیای جهانی تبدیل گردیده است. دولت کشور مورد نظر صهیونیسم سیاسی اکنون به دولتِ جهانیِ جریانِ صهیونیسمِ کابالائیستی تغییر ماهیّت داده است. به طوری که مدّعیان اسرائیل بزرگ با ابعاد جهانی با داعیهداران ارض موعود توراتی کاملاً متغایر با یکدیگرند. به راستی چه اتّفاقی در شرف افتادن است؟
طرح خاورمیانۀ بزرگ در اصل چیزی متفاوت از طرح صلح و امنیّت پذیرفته شده توسط «کنگرۀ دجّالی شیطانی» آمریکا در سال ۱۹۵۷ م. که در خاورمیانه به «دکترین آیزنهاور» شناخته میشود، نیست. پروژۀ خاورمیانۀ بزرگ همان طرح توسعهیافتۀ خاورمیانه است که کشورهای شمال آفریقا نیز به آن افزوده شده است. مرزهای خاورمیانۀ بزرگ در غرب «مراکش» و «موریتانی»، در شرق آسیای مرکزی و «مغولستان»، در شمال «قفقاز» و ترکیه و در جنوب از کشورهای عربی جنوب خلیج فارس تا سومالی را در بر میگیرد.
عودید ینون در این مقاله معروف خود اعلام کرد که توافقنامه کمپ دیوید در سال 1978 که میان مصر و اسرائیل و تحت حمایت آمریکا منعقد شد، در خدمت منافع استراتژیک بلند مدت تل آویو نبود و سیاست صلحسازی و بازگرداندن اراضی اشغالی به اعراب، مانع آن میشود که اسرائیل بتواند از درگیریهای نژادی، قومی و مذهبی در کشورهای عربی برای تضعیف این کشورها سوءاستفاده کند.
ینون از ایده عقب نشینی اسرائیل از صحرای سینا به شدت انتقاد و تاکید کرد که اشغال دوباره شبه جزیره سینا با همه منابع و قابلیتهای فعلی آن، یک اولویت سیاسی است که توافق کمپ دیوید و سایر توافقنامههای صلح جلوی آن را گرفت. در واقع به نفع اسرائیل بود که مصر تجزیه شود تا اسرائیل بتواند بار دیگر بر شبه جزیره سینا مسلط شود.
در مقاله ینون آمده است که تقسیم و تجزیه مصر در قاره آفریقا سبب میشود تا کشورهای بحرانزدهای مانند لیبی، سودان و حتی کشورهای دورتر قادر به ادامه موجودیت خود نباشند و آنها هم در کنار مصر تجزیه شوند و در نهایت سقوط کنند.
سال گذشته، کنگره، «قانون بازدارندگی و توانمندسازی دفاع ملی (DEFEND)» را به عنوان بخشی از «قانون مجوز دفاع ملی 2023 (NDAA)»، تصویب کرد؛ قانونی که به وزیر دفاع ایالات متحده اجازه داد تا یک سیستم دفاع هوایی و موشکی یکپارچه با اسرائیل و سایر شرکای خاورمیانه ای، ایجاد کند.
این اشتیاق آشکار برای ادغام امنیت منطقه ای خاورمیانه، چیزی نیست که صرفا در کنکره مطرح باشد، بلکه از حمایت کاخ سفید، پنتاگون و خود سنتکام برخوردار است.
با وجود شور و شوق واشنگتن، شرکای منطقه ای ایالات متحده شانه بالا انداخته اند. آن ها در سال های اخیر، ترجیح داده اند به جای همسویی شدید و انحصاری سابقشان با ایالات متحده، درها را به روی طیف گسترده تری از شرکای امنیتی، اعم از دوستان و دشمنان واشنگتن، باز کنند. البته پنتاگون دلسرد نشده و با برگزاری رزمایش های نظامی که برای نشان دادن قدرت ارتش امریکا و کشورهای منطقه طراحی شده، به کارزار دیپلماسی دفاعی خود ادامه داده است.
یک نویسنده برجسته عرب زبان نوشت: هدف اسرائیل تجزیه و تضعیف همه کشورهای عربی بوده و آنها را مجبور میکند طبق نقشههای این رژیم پیش بروند.
عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه فرامنطقهای رای الیوم و تحلیلگر برجسته فلسطینی در مقاله جدید خود درباره تحولات سوریه، به آتش بس شکنندهای که در استان سویداء برقرار شده اشاره کرده و نوشت: شکی نیست که رسیدن به توافق آتش بس در خطرناکترین بحران فعلی که «سوریهِ جدید» با آن مواجه است، گامی مثبت در جهت توقف خونریزی و درگیریهای فرقهای در شهر دروزی نشین سویداء بود.
استاندار شبوه اعلام کرد تحرکات اخیر در شرق و جنوب یمن، بهویژه پیشروی نیروهای وابسته به امارات، بخشی از طرحی گسترده برای بازطراحی مناطق مذکور بر اساس منافع واشنگتن و تلآویو است.
«عوض العولقی» استاندار شبوه در سخنانی با اشاره به رخدادهای تازه در استانهای المهره و حضرموت گفت که این تحولات نشانهای از بازچینی جغرافیای جنوب یمن بر مبنای منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی است و ارتباطی با اهداف ابزاری ریاض و ابوظبی ندارد.
طبق گزارش شبکه المسیره، او اعلام کرد که پیشروی شورشیان موسوم به «شورای انتقالی جنوب یمن» مورد حمایت امارات در وادی حضرموت و بخشهایی از استان المهره، مسیری برای نفوذ تلآویو از طریق امارات و تلاش برای تحمیل کنترل بر جنوب کشور ایجاد میکند.
العولقی این اقدامات را تلاشی برای منحرف کردن توجه صنعا از آمادهسازی برای مرحله بعدی رویارویی با رژیم صهیونیستی و متحدانش توصیف کرد و افزود: نیروهای مورد حمایت ابوظبی در تلاشاند بنادر جنوب، تأسیسات حیاتی و بخشهای نفتی را بهطور مستقیم در اختیار اسرائیل قرار دهند و واقعیت جدیدی را بر پایه نیازهای مرحله آینده تحمیل کنند.
او همچنین حزب اصلاح را فاقد نقش واقعی در حفظ یکپارچگی یمن دانست و گفت که این حزب اکنون درباره وحدت کشور ابراز نگرانی میکند، در حالی که سالها از این دستاورد ملی پشتیبانی نکرده است.
استاندار شبوه در ادامه اظهار کرد که یمن در برابر فشارهای خارجی مقاوم است و توان تعریف میدانهای رویارویی را با تکیه بر منافع ملی دارد.
به گفته او، کاهش دامنه نفوذ عربستان در حضرموت نیز در چارچوب هدایت آمریکا و رژیم صهیونیستی انجام شده تا ساختار منافع در یمن مطابق نقشه مورد نظر آنها بازتنظیم شود و فشار بیشتری بر صنعا برای پذیرش طرحهای سیاسی مورد خواست واشنگتن و تلآویو اعمال گردد.
العولقی افزود: خطرناکترین طرحی که اکنون جهان عرب را هدف قرار داده، پروژه جداسازی جنوب یمن است؛ پروژهای که امارات و نیروهای وابسته به آن برای تأمین منافع آمریکا، رژیم صهیونیستی و انگلیس دنبال میکنند.
او تأکید کرد که اقدامات خشونتآمیز نیروهای شورای انتقالی در حضرموت و المهره و سایر مناطق جنوب یمن بیپاسخ نخواهد ماند و عاملان آن باید پاسخگو شوند.
استاندار شبوه در ادامه گفت: ملت یمن در جنوب و شمال توان دفاع از یکپارچگی کشور را دارند و میتوانند با حرکتهای مردمی، اشغالگران و نیروهای وابسته به آنها را بیرون برانند و تجربه سالهای اخیر آگاهی عمومی را نسبت به اهداف پنهان ریاض و ابوظبی افزایش داده است.
همچنین «عمر البیض»، یکی از مقامات ارشد شورای انتقالی جنوب یمن (STC)، روز دوشنبه تاکید کرد که این شورا در تمام استانهای جنوبی، از جمله شهر عدن، حضور دارد.
البیض در اظهاراتی به رویترز افزود که «اعضای دولت مورد حمایت ریاض، عدن را ترک کردهاند» و خاطرنشان کرد که شورای انتقالی «از آنها نخواسته است که آنجا را ترک کنند.»
«رشاد العلیمی»، رئیس شورای رهبری ریاستی یمن، نیز گفت که «اقدامات شورای انتقالی در سراسر جنوب یمن مشروعیت دولت مورد حمایت ریاض را تضعیف میکند» و افزود که «اقدامات یکجانبه انجام شده توسط این شورا نقض مرحله انتقالی و تهدیدی برای وحدت تصمیمگیری امنیتی و نظامی است.»
