فاطمه مداح نظری – ایران یکی از غنی ترین کشورهای جهان است به گونه ای که دنیای غرب همواره چشم طمع به آب و خاک عزیزمان داشته است و بر اساس اسناد و کتاب های موجود برنامه های بلند مدتی را برای تصاحب و استعمار آن طرح ریزی کرده است. بنابراین نمی توان گفت ایران با ناترازی انرژی مواجه است. ریشه این ناترازی ها را باید در جای دیگری مانند ناترازی مدیریتی و یا مشکلات فرهنگی و سیاسی در جامعه پیدا کرد.
به گفته برخی نمایندگان مجلس نیز برخی مدیران اجرایی به موقع تصمیم نمی‌گیرند، پیشگیری نمی‌کنند و اقدامات عملی و راهگشا برای حل مشکلات مردم انجام نمی‌دهند.
عزم راسخ برای رفع مشکلات مردم وجود ندارد و برنامه‌ای برای مدیریت پیش از بحران نداریم. متأسفانه هزینه‌های فراوانی در مدیریت بحران و پس از آن پرداخت می‌شود، در حالی که اگر پیشگیری می‌شد، این هزینه‌ها قابل کاهش بود.
ریشه بسیاری از مشکلات و نارضایتی‌های بحق مردم، ناترازی مدیریتی و ضعف نظارت‌ها است که حتما باید درمان شود. نباید مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را تنها به تحریم‌ها و مذاکره گره زد بلکه باید به درمان ضعف‌های مدیریتی خود بپردازیم.
ایران کشوری قدرتمند با ثروت‌های خدادادی فراوان است که می‌تواند از پس مشکلات برآید تنها نیاز است که مدیران دلسوز و متخصص در راس امور قرار بگیرند تا با عزمی راسخ پیگیر حل مشکلات مردم باشند.
ناترازی مدیریتی باعث ایجاد مشکلات در بخش‌های مختلف نظیر انرژی شده و اگر مدیریت درستی شکل گرفته بود با این مسائل در حوزه انرژی روبرو نمی‌شدیم. متأسفانه در چند سال اخیر مشکلات ناشی از ناترازی انرژی افزایش یافته درحالی‌که قبل از آن با این حجم از مسائل ناترازی روبرو نبودیم. برخی کارخانه‌ها به دلیل همین ناترازی انرژی تعطیل شده‌اند و دچار معضلات جدی هستند.
بارها گفته شده که ناترازی انرژی وجود دارد؛ اما باید گفت این‌طور نیست، در حال حاضر موضوع ناترازی مدیریتی است که باعث ایجاد مشکلات در بخش‌های مختلف همچون موضوع انرژی شده است، اگر مدیریت درستی شکل گرفته بود با این مسائل در حوزه انرژی روبرو نمی‌شدیم و وضعیت بهتر از این شرایط بود.
پذیرش یک اشتباه اگر در پی راه حل باشیم می‌تواند برای حل مسئله کمک کند. تا زمانی که به اشتباه خود پی نبرده باشیم و همچنان بر آن پافشاری کنیم نه تنها مسئله حل نمی‌شود بلکه بغرنج‌تر و پیچیده‌تر هم می‌شود.
هر دولتی که بر سر کار می‌‌آید، رئیس جمهور منتخب و مستقر مسائل و مشکلات تازه‌ای مطرح می‌کند که شاید در گذشته هم بوده یا این که وجود نداشته است.
این که چرا کشور به سروسامان نمی‌رسد و مشکلات حل نمی‌شود بلکه بیشتر هم می‌شود به یک چیز بستگی دارد، مدیریت.
ناکارآمدی در مدیریت، بی‌توجهی، کم کاری ترک فعل تنبلی و چندین دلیل دیگر عامل اصلی مشکلات است.
ایران ثروت دارد اما این ثروت به غلط و اشتباه هدر می‌رود و نتیجه‌ای که باید داشته باشد ندارد.
به واقع آقای قالیباف درست گفته است که ما ناترازی مدیریتی داریم نه ناترازی انرژی!
این نکته بسیار مهم است که البته بسیار هم دیر به این نتیجه رسیده‌اند و برای جبران این ناترازی سنگین همین مسئولانی که در رأس کار هستند که خود بخشی از این ناترازی مدیریتی محسوب می‌شوند باید فکری برای این مشکل اساسی و ریشه‌ای بکنند.
