هدی سادات چاوشی
مفهوم بسیج، مفهومی است که به مرزهای جغرافیایی و زمانی محدود نمی‌شود. بسیج واقعی، بسیجی فراتر از مرزهاست؛ بسیج اراده‌ها، اندیشه‌ها و جان‌ها در مسیر تحقق آرمانی الهی. این بسیج فراگیر، زمانی محقق می‌شود که روح انسان‌ها در سراسر گیتی، تمرکز خود را بر محوریت فرامین حجت خدا، امام عصر ارواحنافداه قرار دهد. او که امام حی از تبار پاک اهل‌بیت علیهم‌السلام و فرستاده پروردگار است، تنها پناهگاه و پشتیبان راستین بشریت است. اگر این پشتوانه الهی را نادیده بگیریم، حتا پیروزی در میادین جنگ نیز پیروزی پایدار و معناداری نخواهد بود، چرا که پیروزی حقیقی، پیروزی در جبهه هدایت بر ضلالت است.
در تحلیل جامعه و مسیر هدایت، یکی از کلیدی‌ترین مفاهیم، شناخت "مستضعف" است. اما آیا تعریف رایج از مستضعف - انسانی تنها محروم از امکانات مادی- تعریفی کامل و دقیق است؟ به‌نظر می‌رسد در نگاهی عمیق‌تر، "مستضعف واقعی آن نیست که بی‌پول است، بلکه آن است که به دلیل یک مسأله، ضعیف واقع شده است." این مسأله، در درجه اول، "ضعف فکری" و "عقب‌افتادگی در شناخت و بینش" است. محرومیت مالی در درجات بعدی اهمیت قرار می‌گیرد. فرد قاصر، شخصی است که مقصر نیست، اما عقلش به آن حد از کمال نرسیده که ضرورت تحقیق و کنکاش در امر دین کامل را درک کند. اینجاست که خط قرمز میان قاصر و تقصیر روشن می‌شود.
یکی از موانع بزرگ این بسیج فکری، تبعیت بی‌چون و چرا از اکثریت است. علوم و تاریخ به ما می‌آموزد که الزاماً "انسان نباید تابع اکثریت باشد، بلکه باید تابع قوانین الهی باشد." خواست امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌‌فرجه‌الشریف که عین خواست خداوند است، باید محور تمامی خواست‌های انسان قرار گیرد و هیچ‌گاه نباید آن‌را تقلیل داد یا با خواست‌های جمعی جایگزین کرد. چرا که تنها از این مسیر است که هدایت حقیقی به‌سوی خدا و تعالی روح میسر می‌شود. خداوند در قرآن کریم در آیه ۱۱۶ از سوره انعام می‌فرماید: «وَ إِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِی الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ: و اگر از بیشتر مردمانی که در زمین هستند اطاعت کنی، تو را از راه خدا گمراه می‌کنند.» این آیه به صراحت هشدار می‌دهد که اکثریت، لزوماً بر حق نیستند و پیروی از آنان، سرانجامی جز گمراهی ندارد.
تاریخ بشریت، گواهی روشن بر این مدعاست. حضرت ابراهیم علیه‌السلام تنها بود. او حتا یک رفیق هم‌آهنگ نداشت و هرگز در این اندیشه نبود که آیا همه این مردم در اشتباهند و من یک‌تنه بر حق هستم؟ او به‌واسطه علم الهی می‌دانست که گاهی ممکن است تمام ساکنان کره زمین در اشتباه باشند و تنها یک فرد بر مسیر درست گام بردارد. امروزه نیز اگر به دین خدا بنگریم، نمی‌یابیم که در مقابلش، اکثریت مردم جهان مخالف نباشند. و مؤمنان در تقابل با پنج میلیارد غیرمسلمان و بسا بیشتر هستند.
پس بسیج واقعی، بسیجی است که از مرزهای فکری آغاز می‌شود. این بسیج، فراخوانی است برای رهایی از قید و بند "اکثریتِ گمراه‌کننده" و پیوستن به "اقلیتِ هدایت‌یافته". این مسیر، مسیر ابراهیم‌های تنهاست؛ مسیری که در آن، تأیید خلق، جای خود را به تأیید خالق می‌دهد و پیروی از امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌‌فرجه‌الشریف، تنها قطب‌نمای راهنمای جان‌ها می‌شود. تا این بسیج درونی و جهانی محقق نشود، استضعاف فکری ادامه خواهد داشت و بشریت، در گرداب تبعیت از اکثریت، از ساحل نجات و تعالی بازخواهد ماند.
