زهره نعلبندی
در جنگ تحمیلی 12 روزه یکی از جملات برای ما ماندگار شد و آن هم فریاد تکبیر سحر امامی گوینده خبر صداوسیما روی آنتن زنده در لحظه تجاوز رژیم صهیونیستی به ساختمان شیشهای صدا و سیما بود؛ اتفاقی که اوج شجاعت و اقتدار شیر زنان ایرانی را برایمان به نمایش گذاشت.
دنیای خبر همواره پر از لحظات سخت و دشوار بوده است؛ اما هیچگاه صدای حقیقت خاموش نشده است و در بحرانیترین شرایط هم فعالان این عرصه پای رسالت خود ایستادهاند و صدای حق و حقیقت را به مردم رساندهاند.
خبرنگاران همواره در دل اتفاقات سخت قلم و دوربین خود را روی زمین نگذاشتهاند و تا پای جان بر انجام مسئولیت خود پافشاری کردهاند.
در جهانِ پر از سانسور و گلوله، خبرنگارانی بودند که جان دادند تا حقیقت زنده بماند؛ از خیابانهای غزه تا دل درگیریهای جهان.
بنابراین بدون شک حرفه خبرنگاری از مشاغل سخت و زیان آور و دشوار در جامعه است که برای فعالان این عرصه به ویژه بانوان مشقت های زیادی را به همراه دارد اما جای قوانین حمایتی از این قشر در قانون مطبوعات کشور خالی است و این قوانین نیاز به بازبینی دارند.
حرفه خبر در دنیای امروز که دوران جنگ رسانهای است حرفه بسیار مهمی است و اکنون استکبار جهانی با همه جنایتهایی که انجام میدهد با بهره گیری از رسانه و ابزارها جوری وانمود و روایت سازی میکند که انگار حق با آنان است یعنی حق را مغلوب میکنند و باطل را بجای حق مینشانند در چنین شرایطی اهمیت رسانه بیش از پیش آشکار میشود.
در این روزهایی که کشور در معرض تهدید، تحریف و جنگ ترکیبی رسانهای قرار دارد، این خبرنگاران هستند که با شجاعت، هوشمندی و تعهد حرفهای، روایت درست را زنده نگه میدارند و اجازه نمیدهند واقعیتها در طوفان جعل و شایعه دفن شوند.
برای موفقیت در این تقابل باید رسانههای داخلی رشد کنند و در میان مردم اعتماد ایجاد کنند و روایت اول را در دست بگیرند تا فرصت جولان رسانههای خارجی را کاهش دهند.
خبرنگاری شغلی است به ظاهر لذت بخش و شيرين، اما در باطن انبوهی از رنج ها و مشکلات طاقت فرسا را به همراه دارد.
واقعیت این است که خبرنگار مطالبهگر خواستهها و نیازهای جامعه محسوب میشود. بدون حضور رسانهها و خبرنگارانشان، هیچ کدام از اقشار جامعه نمیتوانند آن چنان که باید صدای خود را به گوش دیگران و از جمله مسئولان برسانند. این در حالی است که خبرنگاران آن قدر که در زمینه پرداختن به امور جامعه و مطالبهگری به عنوان واسطه مردم و مسئولان کوشا هستند، در مورد خود مطالبهگری نمیکنند. در مقابل نیز بدون وجود رسانهها، مسئولان از بسیاری از نیازهای اجتماعی، مطالبات مردمی، مشکلات، کمیها و کاستیها و حتی در نقطه مقابل حاصل اثر عملکرد خود در پیشرفتها و بهبود اوضاع مطلع نمیشوند.
مدیریت استرس، ایجاد تعادل بین کار و زندگی، آموزش و توسعه مهارتها، حمایت اجتماعی، مراقبت از سلامت جسمی و روانی، استفاده از منابع سازمانی می تواند نقش مهمی در حفظ سلامتی روحی و روانی افراد داشته باشد و راهکارهای افزایش تاب آوری در خبرنگاران هستند.
خبرنگاران همان کسانی هستند که در روزی که به نام خودشان است نیز مشغول به کار و روایت کردن از دیگران هستند و این همان از خودگذشتگی است که لازمه این حرفه دشوار اما لذت بخش است.



