داستان موکب امام علی علیه السلام سیستان در قم
زهره مهرنوروزی-خادم شدن عشق می‌خواهد و شیدایی، که ۲ هزار کیلومتر دورتر از خانه و کاشانه خودت، بیایی موکب برپا کنی و خادم زوار اربعین شوی .
باید پای به پای زینب راهی شوی تا صدای نهضت و قیام عاشورا شوی، تا حضورت غوغا کند و کاخ ظلم را بلرزاند. حسینی شدن از همینجاها شروع می‌شود. به جمکران می رویم جایی که رضا صیادی به همراه همسرش و ۳۷ خادم دیگراز دور ترین نقطه ایران برای خدمت به زائران اربعین به قم آمده است. حکایت چیست ؟ ایستگاه صلواتی گروه جهادی ابوتراب، موکب امام علی علیه السلام سیستان. آنها از دل سرزمین گرم یعنی سیستان و بلوچستان به میزبانی زوار اربعین آمده‌اند.
ساعتی پیش از حضور من معاون هماهنگی مواکب قرارگاه مردمی اربعین قم برای تجهیزموکب آمده بود و رفته بود . به سمت استراحتگاه بانوان هدایت می شوم، خانم صیادی می‌گوید: در بخش بانوان برای ۱۵۰ بانو جای استراحت هست و در هر وعده غذایی صبحانه، نهار و شام حدود هزار نفر اطعام می‌شوند.
خانم صیادی می‌افزاید: امسال وقتی همسرم گفت نمی‌توانیم به زیارت اربعین برویم دلم شکست، چون سه سال بود که مستمر در اربعین ها کربلا بودیم خیلی دوست داشتم امسال هم می‌رفتیم.
خانم صیادی افزود: همه اربعین رفته‌ها می‌دانند که یکسال که بروی و تجربه کنی سال‌های بعد موسوم اربعین که فرابرسد دلت تنگ می‌شود و بی قرار زیارت می‌شوی از آن سفر دور و دراز آن لحظه در یادت می ماند که نگاهت به گنبد آقا امام حسین علیه السلام افتاده است.انگار همه خستگی‌ها از تنت می‌رود.
این بانو مکثی کرد و ادامه داد، نمی‌دانستم چه بگویم. پرسیدم پس امسال چه می‌کنیم ؟ گفت نگران نباش امسال به شهر قم می‌رویم در جوار حضرت معصومه علیه السلام موکب بر پا می‌کنیم و پذیرای زائران می شویم . ابتدا باورش برایم سخت بود چطور امکان دارد ۲ هزار کیلومتر مسافت بیاییم و موکب برپا کنیم چطور تجهیزات را می‌آوردیم، اما همه‌چیز جور شد . ما در این ساختمان سه طبقه مستقر شدیم و پذیرای از زائران سید الشهدا شدیم.
او گفت: همه کمک‌ها مردمی است از طریق شماره حسابی است که در پیچ این گروه جهادی منتشر کرده ایم مردم کمک‌ها را واریز می‌کنند.
وی از کمک های قرار گاه اربعین تشکر می‌کند و می‌گوید: قرارگاه اربعین این ساختمان اسکان را به ما معرفی کرده است که در مجموع برای ۳۰۰ زائر اسکان دارد.
خانم صیادی می‌گوید: تا یک روز بعد از اربعین اینجا مستقرهستیم و بعد بر می‌گردیم به سیستان چون برای ۲۸ صفر شهادت امام رضا علیه السلام باید موکب بر پا کنیم.
سری به آشبز خانه می‌زنم به جز یکی دو نفر بقیه خادم‌ها جوان هستند. اینجا دلم می‌رود به روز عاشورا آنجا که امام تنهای ما در حالی که روبروی صف دشمن ایستاده است در ابتدا با رجز خوانی خودش را معرفی می‌کند صدا می‌زند «هل من ناصر ینصرنی». به مضطرکربلا حضرت زینب سلام الله علیها فکر می‌کنم به کودکانی می‌دانند تا شهادت امام چیزی باقی نمانده است. صدای امام حسین علیه السلام گویی در طول زمان پیچیده است و هرسال این صدا در گوش جهان طنین انداز می‌شود و ما را آماده می‌کند برای ظهور امام زمانی که برای احیای دین جدش می‌آید.
رضا صیادی مسئول این موکب می‌گوید: این توفیق را از جانب امام حسین می‌دانیم که توانستیم در عمود اول در خدمت زوار باشیم و امسال اولین سالی است که در شهر کریمه اهل بیت پذیرای زوار هستیم.
در ادامه می‌گوید: در موکب ابوتراب از ۱۸ استان کشور زائر داریم اما بیشترین زائران از استان های سیستان، خراسان، یزد و کرمان هستند.
هنوز از موکب خارج نشده‌ام که تعدادی زائر جدید را راه می‌رسند.
به امتداد این خدمت و میزبانی نگاه می‌کنم به جایی که امام زمان ما ظهور می‌کند و یار می‌طلبد و شک ندارم صیادی و همسرش و تمام خادمان و موکبدارن از یاران صدیق امام زمان خواهند شد و تمام کارها امروز برای اربعین مانور پیش از ظهور است تا معلوم شود چه کسانی برای عصر ظهور آماده هستند، تا پیدا شود چه کسانی برای امام خودشان از جان و مال خویش می‌گذرند تا حامی و مدافع امامشان شوند . امام زمان هم حر می‌خواهد ظهیر می‌خواهد حبیب ابن مظاهر می‌خواهد عابس ابن شاکر می‌خواهد.
