در گفتگو با کارشناسان عنوان شد:‏
گروه: سایر / گزارش
تاریخ : 1404/05/27 11:11
شناسه : 411711
زهره مهرنوروزی – ایران از اوایل قرن ۲۰ میلادی، صادرات نفت را ‏آغاز کرد. کشف نفت در میدان نفتی مسجد سلیمان در سال ۱۹۰۸ ‏‏(۱۲۸۷ هجری خورشیدی) به‌عنوان نقطه عطفی در صنعت نفت ایران ‏محسوب می‌شود. سپس، در سال‌های بعد، با تأسیس شرکت نفت ایران ‏و انگلیس (دارسی) و توسعه زیرساخت‌های نفتی، ایران به یکی از ‏کشورهای اصلی تولیدکننده و صادرکننده نفت تبدیل شد. این شکل‌گیری ‏صنعت نفت در اقتصاد ایران تأثیرات زیادی داشته است. اما آفتی که ‏متوجه کشور ما شد تکیه و وابستگی به نفت بود که طی یک صده ‏اقتصاد کشور ما را ضعیف کرد چرا که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ‏نفت تبدیل شد به ابزار تحریم به همین علت بر روی اقتصاد ما تاثیر ‏منفی خود را گذاشت.‏
علی رفیعی کارشناس صادرات می گوید: امروز منابع طبیعی بخش ‏عظیمی از درآمدهای کشورها را تشکیل می‌دهند و تامین منابع ‏چشم‌گیری را رقم می‌زنند اما وابستگی به این منابع به‌ویژه در بخش ‏نفت، مشکلات و چالش‌های زیادی را به همراه دارد چراکه این ‏وابستگی، کشور را در برابر نوسانات جهانی قیمت نفت آسیب‌پذیر ‏می‌کند و به‌ویژه در زمان‌های کاهش قیمت نفت، اثرات منفی زیادی بر ‏اقتصاد کشور اعمال می‌سازد. به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان ‏اقتصادی و سیاست‌گذاران بر لزوم کاهش وابستگی به نفت و افزایش ‏صادرات غیرنفتی تأکید دارند. ‏
رفیعی بیان کرد:یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اقتصادی، وابستگی به ‏درآمدهای نفتی است چراکه تغییرات در قیمت جهانی نفت، می‌تواند ‏تأثیرات زیادی بر اقتصاد کشور بگذارد. در سال‌های اخیر، این ‏وابستگی به‌ویژه در دوران تحریم‌ها به‌وضوح آشکار شده است. ‏بنابراین کاهش وابستگی به نفت با افزایش صادرات غیرنفتی، به ‏کشور کمک می‌کند تا در برابر نوسانات قیمت نفت مقاوم‌تر شود و ‏منابع درآمدی خود را متنوع کند. تقویت رشد اقتصادی از دیگر مزایای ‏رونق صادرات غیرنفتی است.‏
‏ وی افزود: صادرات غیرنفتی به‌طور مستقیم بر رشد اقتصادی کشور ‏تأثیر می‌گذارد. این صادرات می‌تواند موجب افزایش تولید ناخالص ‏داخلی (‏GDP‏)، ایجاد شغل و تقویت بخش‌های مختلف اقتصادی شود. ‏بنابراین با رشد صادرات، بخش‌های صنعتی و کشاورزی می‌توانند ‏رونق بیشتری پیدا کنند و در نتیجه ظرفیت‌های تولیدی کشور افزایش ‏یابد. افزون براین افزایش صادرات غیرنفتی می‌تواند زمینه‌ساز جذب ‏سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی شود و این امر موجب رشد صنعتی ‏و خدماتی و بهبود توان رقابتی در بازارهای جهانی خواهد شد. ‏همچنین، با ارتقای سطح صادرات، کشور به یکی از مقاصد جذاب ‏برای سرمایه‌گذاران خارجی تبدیل می‌شود. توسعه ظرفیت‌های تولیدی و ‏صنعتی نیز از دیگر مزایای رونق صادرات غیرنفتی است؛ افزایش ‏صادرات غیرنفتی موجب بهبود فناوری‌های تولید و استفاده بهینه از ‏ظرفیت‌های داخلی می‌شود و رقابت در بازارهای جهانی باعث ارتقای ‏کیفیت محصولات داخلی و بهبود استانداردها می‌گردد.‏

محمد علی شایسته از دیگر کارشناسان این حوزه می گوید: جمهوری ‏اسلامی ایران یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان ‏محصولات کشاورزی در منطقه است. محصولاتی نظیر خرما، زعفران، ‏پسته، بادام، و محصولات دامی مانند گوشت و مرغ، ظرفیت بالایی ‏برای صادرات دارند. همچنین، صنایع تبدیلی مانند تولید رب ‏گوجه‌فرنگی، کشمش و خشکبار، می‌توانند بازارهای صادراتی ‏گسترده‌ای داشته باشند. ‏
وی تصریح کرد: صنایع دستی و هنرهای ایرانی نیز از دیگر ‏ظرفیت‌های مطرح این حوزه هستند؛ درحقیقت جمهوری اسلامی ایران ‏با تاریخ و فرهنگ غنی خود، دارای ظرفیت‌های فراوانی در زمینه ‏صنایع دستی است. محصولاتی همچون قالی، فرش، گلیم، صنایع ‏چوبی، و سفالگری می‌توانند در بازارهای جهانی جایگاه ویژه‌ای داشته ‏باشند. این صنایع علاوه بر ارزآوری، نقش مهمی در معرفی فرهنگ ‏ایرانی دارند.‏
‏ فناوری‌های نوین ‏
این کارشناس افزود: جمهوری اسلامی ایران در برخی از بخش‌های ‏فناوری و صنعت‌های نوین از جمله داروسازی، ‏ICT، و مهندسی نفت ‏و گاز دارای ظرفیت‌های بسیار بالایی است. تولید داروهای بیولوژیک، ‏تجهیزات پزشکی، و فناوری‌های نانو، می‌توانند بازارهای جهانی را ‏هدف قرار دهند. افزون براین کشورمان با دارا بودن جاذبه‌های تاریخی ‏و فرهنگی منحصر به فرد، از جمله آثار باستانی در شیراز، اصفهان و ‏یزد، می‌تواند در زمینه صادرات خدمات گردشگری نیز به موفقیت‌های ‏بزرگی دست یابد.‏
‏ راهکارهای افزایش صادرات غیرنفتی
شایسته گفت: دولت باید با ارائه تسهیلات مالی، حمایت از برندهای ‏داخلی و کاهش موانع تجاری، تولیدکنندگان را تشویق به صادرات کند. ‏همچنین، سیاست‌های حمایتی در زمینه تسهیل فرآیندهای گمرکی و ‏مالیاتی می‌تواند به تولیدکنندگان داخلی کمک کند.  بهبود زیرساخت‌های ‏حمل‌ونقل، لجستیک و فناوری‌های اطلاعاتی می‌تواند در تسهیل فرآیند ‏صادرات مؤثر باشد. همچنین، ایجاد مراکز تخصصی برای بسته‌بندی و ‏بازاریابی محصولات می‌تواند به صادرکنندگان کمک کند.‏
وی افزود: ایجاد روابط تجاری با کشورهای هدف صادراتی و تأسیس ‏نمایشگاه‌های بین‌المللی می‌تواند به افزایش صادرات کمک کند. ‏همچنین، توسعه دیپلماسی اقتصادی و تسهیل در توافقات تجاری ‏می‌تواند ظرفیت‌های صادراتی ایران را به‌طور چشمگیری افزایش دهد. ‏و آموزش نیروهای متخصص در زمینه صادرات، مدیریت برند، ‏بازاریابی بین‌المللی و تجارت خارجی می‌تواند نقش زیادی در ارتقای ‏توان صادراتی کشور ایفا کند.‏
‏ وی بیان کرد: چین با استفاده از منابع ارزان‌قیمت، توسعه ‏زیرساخت‌ها، و بهره‌گیری از صنایع تولیدی پیشرفته، به بزرگ‌ترین ‏صادرکننده جهان تبدیل شده است. این کشور توانسته است با افزایش ‏صادرات کالاهای مختلف، از جمله الکترونیک و ماشین‌آلات، به رشد ‏اقتصادی پایدار دست یابد. آلمان  هم با تمرکز بر صنعت ماشین‌آلات و ‏تکنولوژی‌های پیشرفته، صادرات خود را به طرز چشمگیری افزایش ‏داده است. این کشور با کیفیت بالای محصولات صنعتی خود، توانسته ‏است به یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان در جهان تبدیل شود. هند با ‏استفاده از ظرفیت‌های خود در صنعت فناوری اطلاعات و نرم‌افزار، ‏توانسته است به یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان خدمات فناوری تبدیل ‏شود. این کشور همچنین در زمینه داروسازی و محصولات شیمیایی ‏نیز به موفقیت‌هایی دست یافته است.‏

‏ ‏
‏ آثار توسعه صادرات غیر نفتی ‏
وی تاکید کرد: صادرات بیشتر، به‌ویژه در بخش‌های صنعتی و ‏کشاورزی، می‌تواند موجب ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و کاهش ‏بیکاری در کشور شود. این امر به ویژه در مناطق محروم و کمتر ‏توسعه‌یافته می‌تواند اثرات مثبت چشمگیری داشته باشد. بهبود کیفیت ‏محصولات داخلی نیز از دیگر اثرات اقتصادی توسعه صادرات غیرنفتی ‏است؛ رقابت در بازارهای جهانی و نیاز به رعایت استانداردهای ‏بین‌المللی، باعث می‌شود تولیدکنندگان داخلی به سمت ارتقای کیفیت ‏محصولات خود پیش بروند و این امر می‌تواند موجب افزایش توان ‏رقابتی کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی شود. علاوه براین موارد ‏صادرات غیرنفتی می‌تواند به گسترش هرچه تمام‌تر روابط تجاری ‏جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورها کمک کرده و کشور را به یک ‏شریک تجاری پررنگ و فعال در بازارهای جهانی تبدیل سازد.‏
شایسته گفت: افزایش صادرات غیرنفتی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ‏استراتژی‌ها برای توسعه اقتصادی پایدار در کشورهای نفتی، ضرورت ‏دارد. با توجه به وابستگی کشور به درآمدهای نفتی و نوسانات قیمت ‏جهانی نفت، کاهش این وابستگی از طریق تنوع‌بخشی به منابع ‏درآمدی، به‌ویژه از طریق افزایش صادرات غیرنفتی، می‌تواند به تثبیت ‏و تقویت اقتصاد ملی کمک کند. جمهوری اسلامی ایران با دارا بودن ‏ظرفیت‌های فراوان در بخش‌های مختلف اقتصادی، از جمله کشاورزی، ‏صنایع دستی، فناوری‌های نوین، خودروسازی و گردشگری، می‌تواند ‏در مسیر افزایش صادرات غیرنفتی به موفقیت‌های چشمگیری دست ‏یابد. این کارشناس صادرات تصریح کرد: افزایش صادرات غیرنفتی ‏همچنین می‌تواند موجب ارتقای کیفیت محصولات داخلی و بهبود ‏رقابت‌پذیری آنها در بازارهای جهانی شود. به‌عنوان مثال، رقابت با ‏تولیدکنندگان خارجی و لزوم رعایت استانداردهای بین‌المللی باعث ‏می‌شود که تولیدکنندگان داخلی به سمت بهبود کیفیت محصولات خود ‏پیش روند. این امر نه تنها در بازارهای جهانی، بلکه در بازار داخلی ‏نیز می‌تواند به ارتقای سطح زندگی و افزایش توان خرید مردم کمک ‏کند. یکی دیگر از جنبه‌های مثبت افزایش صادرات غیرنفتی، تقویت ‏هرچه تمام‌تر روابط اقتصادی و تجاری با دیگر کشورها است.‏
وی اظهارداشت: از آنجا که دیپلماسی اقتصادی و روابط تجاری نقش ‏حیاتی در پیشبرد اهداف اقتصادی دارند، با افزایش صادرات و ‏تنوع‌بخشی به کالاهای صادراتی، قادر خواهیم بود تا روابط اقتصادی ‏خود را با کشورهای مختلف گسترش دهیم و از این طریق فرصت‌های ‏جدیدی برای همکاری‌های اقتصادی و تجاری ایجاد کنیم اما برای تحقق ‏این اهداف، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق، اصلاحات اقتصادی و حمایت‌های ‏همه‌جانبه از تولیدکنندگان داخلی وجود داریم. تقویت زیرساخت‌ها، ایجاد ‏تسهیلات برای صادرکنندگان، بهبود محیط کسب‌وکار، آموزش نیروی ‏انسانی متخصص و افزایش رقابت‌پذیری محصولات ایرانی در بازارهای ‏جهانی، از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به تسریع این روند کمک ‏کنند. ‏
شایسته با بیان اینکه حمایت از برندهای داخلی و ایجاد مشوق‌های مالی ‏و اعتباری برای صادرات می‌تواند به تولیدکنندگان انگیزه بیشتری برای ‏حضور در بازارهای جهانی بدهد افزود: علاوه بر این، در مجموع، ‏افزایش صادرات غیرنفتی نه تنها به کاهش وابستگی به نفت و افزایش ‏درآمدهای ارزی کمک خواهد کرد، بلکه در بهبود وضعیت اشتغال، ‏ارتقای کیفیت زندگی، کاهش نابرابری‌های اقتصادی نیز تأثیرات مثبتی ‏خواهد داشت. این مسیر اگر به‌درستی برنامه‌ریزی و پیاده‌سازی شود، ‏می‌تواند موجب ارتقای جایگاه اقتصادی کشور در عرصه جهانی شود و ‏به توسعه پایدار و متوازن اقتصاد کشور منجر شود.‏

پاسخی بگذارید