معصومه نظری – یکی از مهمترین مسیرهای حمل و نقل زمینی، دالان زنگزور است که جمهوری آذربایجان را از طریق ارمنستان به روسیه و ترکیه متصل و زمینه را برای ارتباط آسیا، اروپا و خاورمیانه با یکدیگر فراهم می سازد. " دالان زنگزور " مفهومی در توصیف یک دالان حمل و نقل است که در صورت اجرا به آذربایجان دسترسی بلامانع به ارمنستان از طریق استان سیونیک این کشور را بدون پست‌های بازرسی ارمنستان می‌دهد. این کار باعث قطع دائم مرزهای ایران و ارمنستان می‌شود. از این رو در معنای وسیع، زنگزور دالانی ژئوپلیتیکی است که استان آذربایجان شرقی در ایران را از مسیر ترانزیت ترکیه به باکو حذف می‌کند.
پس از تاکید مقام معظم رهبری در دیدار جداگانه پوتین و اردوغان مبنی بر اینکه ایران با تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز مخالفت خواهد کرد، مقامات کشورمان بارها بر خطوط قرمز در این خصوص تاکید کرده‌اند.
برخلاف گزارش‌های رسانه‌ای سند نهایی کریدور زنگزور در واشینگتن امضا نشده و روسای جمهور تنها سند وزرای خارجه را پاراف کرده‌اند.
امضای نهایی سند مشروط به تغییر قانون اساسی ارمنستان درباره تعلق قره باغ به این کشور شده است. آذربایجان همچنین خواهان انحلال گروه مینسک است. در این سند هیچ راه حلی برای صلح دائمی میان دو کشور ایجاد نشده و وضعیت میان دو کشور همچنان جنگی است.
در متن توافق، کریدور جدید تحت حاکمیت ارمنستان خواهد بود. در متن ذکر شده حق دسترسی ارمنستان به مرزهای بین‌المللی از جمله ایران محفوظ است.
متن بر تغییر ناپذیری مرزهای بین‌المللی تاکید دارد. تنها تعهد اجرایی متن احداث یک جاده 43 کیلومتری در امتداد مرزهای ایران توسط شرکت‌های امریکایی است.
از سال 1992 کنترل مرز ایران و ارمنستان با روسیه است و سربازان روس کماکان در مرز مستقر هستند. هدف نهایی امریکا بیرون کردن روسیه از منطقه و بحران سازی برای ایران است اما از این هدف فاصله دارد.
ارمنستان در دوره پاشینیان گرایش ضد روسی و غربگرایانه زیادی از خود نشان می‌دهد. برجسته سازی مطالب مربوط به کریدور براساس اطلاعات غیردقیق رسانه‌ای می‌تواند در داخل ایران برای دشمن دستاوردسازی غیر واقعی نماید.
هدف امریکا از این توافق، بیرون کردن روسیه از منطقه و بحران سازی برای ایران درمرزهایش ارزیابی می شود که جمهوری اسلامی بدون تردید این اجازه را به ایالات متحده نخواهد داد.
تبلیغات منفی مربوط به کریدور زنگزور یا همان مسیر صلح ترامپ، براساس اطلاعات اشتباه عده ای فعال رسانه‌ای تا این لحظه به دروغ طرف آمریکایی را پیروز نشان داده در حالی که طرح ترامپ فقط روی کاغذ باقی مانده و ایران و روسیه اجازه تحقق آن را به هیچ وجه نخواهند داد.
فواد ایزدی معتقد است که نباید کریدور زنگزور را ساده‌نگارانه کوچک‌نمایی کنیم. آمریکایی‌ها به‌بهانۀ «پروژه اقتصادی» وارد می‌شوند، اما هدف‌شان پایگاه نظامی و نفوذ است؛ سناریویی که طی ۱۵۰ سال در آمریکای لاتین بارها تکرار شده است.
بهانه همواره این بود که منافع یک شرکت آمریکایی در خطر است. در طول تاریخ، حضور اقتصادی آمریکا و فعالیت شرکت‌های آمریکایی، اغلب بهانه‌ای برای حضور سیاسی و نظامی این کشور بوده است.
در دورۀ ترامپ، او عملاً به کارگزار نتانیاهو تبدیل شد؛ هر آنچه نتانیاهو می‌خواهد ترامپ انجام می‌دهد. نمونۀ آن، حمله به ایران و همین پرونده قفقاز است. الان ظاهر کار با آمریکاست، اما پشت صحنه را رژیم صهیونیستی هدایت می‌کند.
برخی مقامات ارشد دولتی این حضور را «کم‌اهمیت» جلوه می‌دهند و از «لحاظ‌شدن منافع ایران» حرف می‌زنند؛ رویکردی که امنیت ملی را به خطر می‌اندازد.
یکی از مشکلات جدی ما در کشور، ضعف مدیریت است. هنگامی که حادثه‌ای مهم و تهدیدآمیز رخ می‌دهد، به‌جای حل فوری مشکل، آن را بی‌اهمیت جلوه می‌دهیم.
این معضل مدیریتی مختص دولت فعلی نیست، اما در این دولت به‌طور ویژه و آشکار دیده می‌شود.
