ملیکا پرویزی عسگر
ایران اسلامی مقتدر، همچون فانوسی است که در دل مقاومت می درخشد و چراغ راهی برای ایستادگی در برابر ظلم و جور استکبار است.
فرهنگ مقاومت، تنها یک واکنش به تهدید نیست؛ یک سبک زندگی است، یک باور عمیق به کرامت انسان، به آزادی ملت‌ها، و به حق ایستادن در برابر ظلم. این فرهنگ، ریشه در تاریخ کهن ایران دارد؛ از ایستادگی یاران امام حسین (ع) تا فریادهای مردم در برابر استعمار و استبداد.
اما در دوران کنونی، ایران نه‌تنها پرچمدار این فرهنگ شد، بلکه به قطب‌نمای جبهه‌ای تبدیل شد که امروز آن را «جبهه مقاومت» می‌نامیم. جبهه‌ای که مرز نمی‌شناسد؛ از لبنان تا فلسطین، از سوریه تا یمن، از عراق تا افغانستان، همه با الهام از این فرهنگ، در برابر سلطه‌طلبی ایستاده‌اند.
نقش ایران در این جبهه، نه صرفاً نظامی، بلکه راهبردی، فکری و فرهنگی است. ایران اسلامی با تکیه بر منطق، ایمان و تجربه، به ملت‌ها آموخت که می‌توان در برابر قدرت‌های بزرگ ایستاد، اگر دل‌ها بزرگ باشد. شهید سلیمانی، نماد این راه بود؛ فرمانده‌ای که با قلبی پر از عشق و نگاهی فراتر از مرزها، جبهه مقاومت را به یک حقیقت زنده بدل کرد.
فرهنگ مقاومت، امروز در شعرها، در هنر، در رسانه، و در دل‌های جوانان منطقه جاری است. این فرهنگ، نه به دنبال جنگ، بلکه به دنبال عزت است؛ نه برای نفی دیگران، بلکه برای اثبات انسانیت.
در تاریخ پر فراز و نشیب ایران، دو مقطع از همه برجسته‌ترند؛ روزهایی که آسمان وطن زیر آتش دشمن بود، اما دل‌ها روشن‌تر از همیشه می‌تپیدند. جنگ ۸ ساله تحمیلی و جنگ ۱۲ روزه، آزمون‌هایی بودند که مردم ایران با سربلندی از آن‌ها عبور کردند؛ نه فقط با سلاح، بلکه با همبستگی، ایمان و عشق به خاکشان.
در دوران هشت سال دفاع مقدس، از پیرمرد روستایی تا دانشجوی دانشگاه، همه یک‌صدا شدند. مادران نان می‌پختند برای رزمندگان، کودکان نقاشی می‌کشیدند برای روحیه، و جوانان جانشان را نثار می‌کردند برای دفاع از وطن. این اتحاد، نه فقط در جبهه‌ها، بلکه در کوچه‌ها، مساجد، کارخانه‌ها و دل‌ها جاری بود.
در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نیز، مردم ایران نشان دادند که حتی در کوتاه‌ترین نبردها، می‌توان بلندترین پیام‌ها را فرستاد. پیام ایستادگی، پیام همدلی، پیام اینکه هیچ قدرتی نمی‌تواند ملتی را که با هم است، از پا درآورد.
مکتب دفاع مقدس، مدرسه‌ای بود که در آن جوانان ایرانی، درس ایستادگی، خلاقیت و ایمان را با جان و دل آموختند. از دل سنگرها، نه فقط قهرمانان، بلکه مهندسان، طراحان، فرماندهان و اندیشمندان برخاستند؛ نسلی که باور داشت «ما می‌توانیم» فقط یک شعار نیست، بلکه یک مسیر است.
امروز، ایران اسلامی در عرصه دفاعی و نظامی، به نقطه‌ای رسیده که بسیاری از قدرت‌های جهانی به آن چشم دوخته‌اند. از ساخت موشک‌های نقطه‌زن تا پهپادهای پیشرفته، از سامانه‌های پدافندی تا جنگ‌افزارهای بومی، همه نشان از آن دارند که مکتب دفاع مقدس، نه فقط خاطره، بلکه موتور محرک پیشرفت است.
جنگ تحمیلی ۸ ساله، اگرچه با آتش و خون آغاز شد، اما با رویش‌هایی شگفت‌انگیز به پایان رسید؛ رویش‌هایی که نه‌تنها خاک وطن را حفظ کردند، بلکه بذر خودباوری، نوآوری و اقتدار را در دل جوانان ایرانی کاشتند.
این رویش‌ها، حاصل ایمان به توان داخلی، تکیه بر جوانان، و تجربه‌ای است که در سخت‌ترین روزها شکل گرفت. ایران اسلامی و مقتدر امروز، با اتکا به همان روحیه، نه‌تنها از خود دفاع می‌کند، بلکه الهام‌بخش ملت‌هایی است که در برابر ظلم ایستاده‌اند.
