زهره مهرنوروزی، ترک تحصیل دانش آموزان در مقاطع تحصیلی ‏متوسطه یکی از چالش های جدی است این معضل چند سالی است که ‏در کشور ما رو به افزایش است که در بین پسران بیشتر مشاهده می ‏شود. به گفته کارشناسان یکی از دلایل عمده افت تحصیلی و ترک ‏تحصیل دانش آموزان به مدیران بی تجربه  و یا کم تجربه ای باز می ‏گردد که بجای تشویق دانش آموزان به تحصیل آنها را از درس و ‏مدرسه دلسرد و دور می کند.‏

شاید اگر این موضوع را به چشم ندیده بودم به این نظر کارشناسی ‏شک می کردم. وقتی به همراه خانم برادرم  به هنرستان خوارزمی ‏واقع در جوادالائمه قم رفتیم تا علت خواستن  او را به مدرسه  پسرش ‏بدانیم.   برایم یقین شد که مدیران نقش مهمی در کیفیت دانش آموزش ‏دارند.‏

کارشناسان حوزه آموزش می دانند که ، نوجوانی  از سنین بحرانی ‏محسوب می شود   چراکه دانش آموزان در فاصله ای بین کودکی و ‏بزرگسالی قرار می گیرد  علاوه بر اینکه با بلوغ جسمی هم درگیر ‏است بنابراین مدیریت این گروه سنی باید از مهارت  بالایی برخودار ‏باشد در غیر اینصورت ممکن است به راحتی باعث ترک تحصیل و یا ‏دلسردی  دانش آموز شود.‏

‏ بعد از چیزی حدود یک ربع انتظار بلاخره مدیر می آید و ما منتظر می ‏مانیم تا او علت را توضیح دهد  و ماجرا را  برای ما تعریف می کند ‏در کمال تعجب در هر دو ماجرا برادر زاده من را مقصر می داند و در ‏کمال تعجب می گوید ما چند بار شما را به مدرسه خواستیم نیامدید. این ‏مدیر قبلاً سر شیطنت قبلی برادر زاده ام از مادر و فرزند امضا گرفته ‏بود که در صورت تکرار فرزند برادرم را اخراج کند و این بهانه به ‏دستش امده بود. او براحتی پرونده برادر زاده ام را به دستش داد از ‏مادرش هم امضا گرفت. برای من تمام حرف های مدیر عجیب بود او ‏در باره پسر برادرم صحبت می کرد که ما او را یک بچه شوخ می ‏شناختیم و بس . به مدیر گفتم اگر از رفتار او ناراحت هستید خانه ما ‏اینقدر با سواد داریم که به او درس بدهیم و او فقط موقع امتحان به ‏مدرسه اش بیاید اما او گفت نه این را هم قبول نمی کنم او از این ‏مدرسه اخراج است. از تصمیم مدیر متعجب بودم برادر زاده ام که از ‏این ماجرا ناراحت بود به آموزش و پرورش منطقه مراجعه کرده بود. ‏در عجب بودم که باید چه کنیم در آخرین روزها  ی سال تحصیلی این ‏دانش آموز بلا تکلیف شده بود این چه تصمیم ناعاقلانه ای بود. به ‏روابط عمومی آموزش و پرورش پیام دادم و او را در جریان گذاشتم ‏به امید بهبود اوضاع . ناراحت بودم کار نسنجیده مدیر،  ممکن بود ‏برادرزاده ام را از ادامه تحصیل بازدارد و دلسرد شود.‏

‏ از این طرف منتظر ماندم تا روز شنبه که نشست خبری بود. اولین ‏باری بود که از شدت در گیری ذهنی حواسم تماما در جلسه نشست ‏خبری نبود اما عمده سوال خبرنگاران بر سر نبود مشاوره  و معلم ‏پرورشی در مدارس بود که مدیرکل گفت: سعی داریم مدیران مدارس ‏را به دانش مشاوره و روانشناسی مجهز کنیم. بعد از اتمام جلسه با ‏مدیر حراست صحبت کردم و قرار شد که فردا به همراه همسر برادر و ‏برادر زاده ام به آموزش و پرورش برویم .مسئول حراست خیلی خوب ‏به حرف های دانش آموز گوش داد و پی گیر برگشت دانش آموز به ‏مدرسه شد. او در نهایت آرامش و دلسوزی با برادر زاده ام حرف زد ‏و  او  را راهنمایی کرد.بلاخره با پی گیری های زیاد مدیر مدرسه قبول ‏کرد که برادر زاده من فقط برای امتحان پایان سال  در مدرسه حاضر ‏شود و مدیر مدرسه به مادر بچه  گفته بود که معلم ها از دست دانش ‏آموز ناراحت هستند او نباید در کلاس درس ها حاضر شود تنها موقع ‏امتحان بیاید امتحان بدهد و برود.‏

این در حالی است که اگر مدیر مدرسه کمی انسانی تر  با موضوعات ‏کنار می آمد کار اینجور سخت نمی شد. با تلاش و رفت و آمد این ‏موضوع به خیر گذشت قرار شد برادر زاده ام فقط برای امتحان به ‏مدرسه اش برود هرچند نتیجه رضایت بخشی نیست ولی وقتی مدیری ‏با یک دانی آموز ۱۶ ساله به لج می افتد چاره ای نیست.  ولی شاهد ‏بودم در موضوع پیشامده به برادر زاده ام اجازه دفاع نداد و کاملا ‏برادر زاده مرا مقصر جلوه داد. کاش آموزش و پرورش تدبیری به ‏خرج می داد برای مدیران مدارس امتیازاتی مثل حسن خلق، مثل میزان ‏تجربه مثل انسان دوستی در نظر می گرفت  . چون با اخراج یک دانش ‏آموز از مدرسه دانش آموز باید با برچسب شرور زندگی کند طبیعی ‏است دانش آموز دچار افت تحصیلی و در موارد زیادی به ترک تحصیل ‏خواهد انجامید.‏

مدیریت دبیرستان نیازمند مهارت، تجربه و شناخت دقیق چالش‌های ‏آموزشی است. اما زمانی که مدیران بی‌تجربه مسئولیت مدارس را بر ‏عهده می‌گیرند، افت تحصیلی، کاهش انگیزه دانش‌آموزان و ضعف در ‏مدیریت معلمان از پیامدهای قابل پیش‌بینی خواهد بود.‏