هیفاء پردل
تورم و نوسانات ارزی و مشکلات معیشتی و اقتصادی این روزها کمر خانواده های ایرانی را شکسته است از افزایش ارزش افزوده انواع سبدهای غذایی از پروتئین گرفته تا لبنیات و میوه جات گرفته تا تعرفه های دارویی ؛ پوشاک و کرایه حمل و نقل مهم تر از آن نرخ اجاره بهایی که نفس دهک های پایین جامعه را گرفته است و مسئولان ما هم که بی خیال و دائم پشت تریبون ها وعده و عیدهایی می دهند که دیگر گوش مردم از آن پُر شده است.
طبق آمارهای فروردین ماه سال 1404 ؛ افزایش 9/3 درصد شاخص های قیمت و جهش نقطه ای 9/38 درصدی و از سویی تورم افسارگسیخته صدای مردم را درآورده است در شرایطی دولت چهاردهم پشت تریبون های خبری ورسانه ای از سیاست های تثبیت قیمت بارها سخن گفته است آمارها از فشار فزاینده معیشتی بر خانوارهای ایرانی حکایت دارد که مسئولان تنها برای درمان این وضعیت «کالابرگ» می دانند آن هم کالابرگی که به درستی قانون آن اجرا نشده است و به قدری ناچیز است که در برابر غول تورم قطره ای در برابر دریا است.
بررسی جزئیات تورم نقطه به نقطه فروردین نشان میدهد که بیشترین افزایش قیمت به گروه «کالاها و خدمات متفرقه» با نرخ ۵.۶ درصد تعلق داردهمچنین گروههایی چون «حملونقل»، «ارتباطات» و «بهداشت و درمان» کمترین میزان افزایش تورم نقطهای را داشتهاند. این موضوع احتمالاً ناشی از مداخلههای مستقیم دولت در نرخگذاری خدمات عمومی یا استفاده از یارانهها در این حوزههاست، اما تداوم این سیاستها در بلندمدت وابسته به توان مالی دولت خواهد بود.
قشر کارگر؛ بازنشسته و دیگر دهک های حقوق بگیر دولتی که تنها درصد ناچیزی به حقوق آن ها افزوده این روزها در برابر غول تورم قدرت مقاومت ندارند اگر در کنار همه این هزینه ها اجاره بها را هم اضافه کنیم که دیگر برای این اقشار امیدی برای زندگی راحت نمی توان داشت.
دولت اخیرا تعرفه های درمانی و پزشکی را نیز افزایش داده است و حتی آن دسته از خانوارهایی که تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند از هزینه های سرسام آور درمان و تعرفه های پزشکی و دارویی به ستوده آمده اند بارها در داروخانه ها بیمارانی را می بینیم که به خاطر نرخ بالای داروی خود از خرید آن به رغم بیماری سرباز می زنند.
افزایش افسارگسیخته خدمات و کالاها آن هم در نخستین ماه از سال جدید زنگ هشدار و خطری است که اگر به آن توجهی نشود تبعات خطرناکی به دنبال دارد اگر گریزی به تبلیغات و مناظرات انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری داشته باشیم می بینیم که بیشترین تمرکز بر «معیشت» مردم بوده است اما با سکانداری دولت چهاردهم به ریاست دکتر مسعود پزشکیان باید پرسید که از سفره های مردم خبر دارید؟ سفره هایی که روز به روز کوچک تر می شود و توان مردم را گرفته است .
مسئولان ملی و دست اندرکاران اقتصادی باید توجه داشته باشند ریشه بسیاری از این مشکلات ارتباطی به تحریم ندارد به عنوان مثال افزایش نجومی ارزش افزوده بسیاری از میوه ها و مواد غذایی که تولید داخلی است ارتباطی به تحریم ندارد در شرایطی که کشور از بی آبی دست وپنجه نرم می کند کشور جایگاه مهمی در منطقه در زمینه کشاورزی و تولیدات باغی و زراعی دارد پس چرا باید مردم این تولیدات را با نرخ نجومی از بازارهای داخلی تهیه کنند؟ مگر نمی گویید ما در تولید انواع داروها خودکفا هستیم پس چرا تعرفه یک داروی ساده فشارخون و غیره انقدر بالا است که بیماران زمینه ای ازخرید آن به دلیل افزایش قیمت فراری هستند .
قرار بود با برنامه ریزی تورم را بشکنید تورم نشکست که هیچ شماها کمر مردم را شکستید مردمی که با رای خود شما را انتخاب و بر کرسی ریاست نشاندند امید است با وفاق و بهره گیری از تیم متخصص اقتصادی فهیم ریشه این تورم را بخشکانید اگر نه که دیگر باید گفت آب از سر ما گذشت .
