فاطمه مداح نظری - یکی از عواملی که ناقض امنیت است، پدیده تروریسم میباشد، از نظر لغوی، تروریسم از کلمه ترور (terror) گرفتهشده که در زبان فرانسوی به معنای خوف و وحشت است و تروریسم به معنای هراس افکنی، وحشتافکنی یا دهشت افکنی است.
بنا به آمار نهادهای رسمی در کشور، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون بیش از هفده هزار شهروند، قربانی حملات گروههای تروریستی اعم از سازمان منافقین، گروهکهای دمکرات، کومله، پژاک، چریک فدائیان، پیکار، فرقان، انجمن پادشاهی، داعش و... شدهاند، بر اساس گزارش "موسسه اقتصاد و صلح" در سال ۲۰۱۳ م، در فهرست کشورهایی که بیشترین آسیب را از تروریسم دیدهاند، ایران در رده ۲۸ ام قرار داشته و همچنین جزء ۱۳ کشوری است که بنابراین گزارش در معرض خطر افزایش حملات تروریستی است.
ایران بعد از عراق، سوریه، مصر، یمن و لیبی، در رتبه ششم به لحاظ تعداد کشتهشدگان ناشی از عملیات تروریستی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرارگرفته است.
این آمار گویای آن است که کشور ایران بر اساس شاخصهای بینالمللی یکی از قربانیان پدیده تروریسم میباشد در همین راستا لازم است این پدیده با توجه به آنکه یکی از تهدیدات امنیت ملی کشور نیز محسوب میشود.
گروهک تروریستی پکک عمده فعالیت خود را حول محور ایجاد ناامنی، خرابکاری و ترور در مناطق کردنشین کشور بخصوص استان کردستان گذاشت و در برهههای زمانی مختلف جنایات زیادی را در این استان مرتکب شد.
پکک در سال ۱۹۷۸ توسط عبدالله اوجالان و جمعی از دانشجویان کرد در ترکیه تأسیس شد. در ابتدا، هدف اصلی این گروه، ایجاد یک دولت مستقل کردستان بزرگ بود که مناطق کردنشین در ترکیه، ایران، عراق و سوریه را شامل میشد. ایدئولوژی اولیه پکک ترکیبی از مارکسیسم-لنینیسم و ناسیونالیسم کرد بود.
در طول دهههای بعد، و به ویژه پس از دستگیری عبدالله اوجالان در سال ۱۹۹۹، اهداف پکک دستخوش تغییراتی شد. این گروه به تدریج از خواست استقلال کامل فاصله گرفت و بر خودمختاری فرهنگی و سیاسی برای کردهای ساکن در کشورهای منطقه تأکید کرد. امروزه، پکک خود را مدافع حقوق و هویت مردم کرد در برابر تبعیض و سرکوب میداند و خواستار ایجاد یک نظام دموکراتیک و فدرال در کشورهای محل سکونت کردها است.
فعالیتهای پکک در ایران به طور عمده در مناطق کردنشین غرب و شمال غرب کشور متمرکز شده بود. پکک در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی درگیریهای مسلحانهای با نیروهای امنیتی ایران داشت. این درگیریها عمدتاً شامل حملات به پاسگاههای مرزی، کمین علیه نیروهای نظامی و انجام عملیات خرابکارانه بوده است.
نباید از این نکته غافل شد که این گروهک تروریستی و سایر گروههای دیگر تجزیهطلب راهی جز دچارشدن به سرنوشت پکک ندارند که جز انحلال راهی دیگر نداشتند.
حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در جریان دوازدهمین کنگره خود که هفته گذشته در شمال عراق برگزار شد، بهصورت رسمی تصمیم به انحلال ساختار سازمانی خود و پایان دادن به مبارزه مسلحانه گرفت؛ تصمیمی که امروز با اعلام رسمی اجرایی شد.
این تصمیم پاسخی است به فراخوان «عبدالله اوجالان» رئیس محبوس پ.ک.ک که در فوریه گذشته از زندان، خواستار پایان این مسیر شده بود.
گفته میشود که دولت ترکیه به اوجالان وعده داده که در صورت انحلال رسمی حزب، امکان انتقال از جزیره امرالی به حبس خانگی در خاک ترکیه فراهم خواهد شد.
اکنون با تصمیم رسمی حزب کارگران کردستان به انحلال خود، این سناریو بیش از هر زمان دیگری به واقعیت نزدیک شده است و این تحول میتواند یکی از مهمترین تحولات امنیتی و سیاسی در ترکیه و منطقه باشد و چشماندازی نو برای آینده کُردها در روابطشان با دولت ترکیه ترسیم کند.
