بهمن توکلی فرد
پژوهشگر رسانه و روابط عمومی
سرانجام پس از ماه‌ها مقاومت، و با اجرای عملیات بزرگ بیت‌المقدس، سوم خرداد ۱۳۶۱ فرا رسید؛ روزی که خرمشهر دوباره در آغوش میهن جای گرفت. خبر آزادی خرمشهر مانند انفجاری از شور و شادی، سراسر کشور را در برگرفت. مردم در کوچه و خیابان اشک می‌ریختند، پرچم ایران را برافراشتند و به آوای "خرمشهر آزاد شد" گوش جان سپردند.
سوم خرداد فقط یک روز در تقویم نیست، بلکه سرگذشت نسلی است که برای دفاع از خاک خود، جان بر کف نهاد. این روز، نماد آن است که ملتی متحد و مؤمن، حتی در برابر تجاوزکارترین دشمنان هم می‌تواند پیروز شود.
تابلو، شاهدی بر عبور از ویرانی به شکوه
امروز، تابلوی «به خرمشهر خوش آمدید» همچون دروازه‌ای به گذشته‌ای افتخارآمیز است. هر مسافری که از کنار آن عبور می‌کند، بی‌اختیار به یاد می‌آورد که این خاک چه روزهای تلخی را پشت سر گذاشته، و چگونه از دل خون و آتش، به حیات بازگشته است. این تابلو به نوعی مزار نمادین شهیدانی است که پیکرشان شاید در کوچه‌های همین شهر ماند، اما یادشان تا همیشه زنده است.
خرمشهر امروز، آینده‌ای روشن بر بستر گذشته‌ای درخشان
خرمشهر امروز شهری است که با امید بازسازی می‌شود. مردمانش هنوز همان دلیرانند، با نگاه‌هایی که پر از خاطره است و قلب‌هایی که پر از امید. نسل جدید خرمشهر، فرزندان همان مردان و زنانی هستند که روزی با تفنگ و دل پر از غیرت از خانه‌های خود دفاع کردند. تابلوی ورودی شهر، حالا دیگر تنها نشانی جغرافیایی نیست؛ بلکه سندی است از هویت، تاریخ، و یک حماسه‌ی بی‌پایان.
