توصیفی از خادم الحسین (ع)؛
مرتضی نجفی قدسی
مرحوم حاج علی اکبر انصاری هر گاه تصمیم به کار خیری می گرفت به هیچکس نمی گفت و در نهایت پوشیدگی انجام می داد، او بارها برای تأمین فرشهای بین الحرمین و صحن های حرم ها هزاران تخته فرش را تقدیم آستان عتبات کرد و این کمک های عظیم را غالباً از طریق یکی دو نفر از خادمان حرم انجام می داد و می گفت همین که امام حسین (ع) می داند برای من کفایت می کند!
در پی درگذشت خادم الحسین (ع) مرحوم حاج علی اکبر انصاری (رض) مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی به توصیف خدمات او پرداخته است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ» (سوره ی روم، آیه ۱۵)
"پس کسانی که ایمان آوردند و کارهای نیک انجام دادند آنان در باغی از بهشت شادمان خواهند بود "
یکی از کسانی که در خدمتگزاری به آستان اهل بیتِ عصمت و طهارت (ع) مخصوصاً در عتبات عالیات عراق نقش زیادی داشت مرحوم خادم الحسین (ع) حاج علی اکبر انصاری (ره) است که به تازگی دعوت حق را لبیک گفت.
کمک های خیریه او به محرومان و نیازمندان، تأمین جهیزیه دختران، ساخت مساجد و حسینیه ها و بیمارستان ها هم بخش دیگری از خدمات عمر با برکت اوست.
در روایات آمده است که هرگاه بی پولی و نداری به شما روی آورد از همان دارایی مختصری که دارید انفاق کنید تا خدا برای شما بخشایشی ایجاد کند.
مرحوم حاج علی اکبر انصاری در ابتدای جوانی یک بنّای ساده بوده است که برایم نقل کرد تازه ازدواج کرده بودم که با خانمم با پیکانی که داشتم راهی سفر مشهد و زیارت حضرت امام رضا (ع) شدیم، در بین راه برای نماز در یک مسجدی روستایی توقف کردیم و پس از نماز دیدم که اطلاعیه ای به دیوار مسجد برای تأمین فرش مسجد زده اند و صندوقی به همین منظور آنجا گذاشته بودند و من دست در جیبم کردم و هر چه پول داشتم در صندوق برای مسجد ریختم و حتی فکر نکردم که برای رسیدن تا مشهد پول برای بنزین نیاز دارم!
او گفت بعد از آن روز به برکت آن انفاق، گشایشهای زیادی در زندگی ام حاصل شد.
مرحوم حاج علی اکبر انصاری هم از این داستانهای عبرت انگیز دارد و هنگامی که تصمیم به کار خیری می گرفت به هیچکس نمی گفت و در نهایت پوشیدگی انجام می داد. او بارها برای تأمین فرش بین الحرمین و صحن های حرم ها هزاران تخته فرش تقدیم آستان عتبات کرد و این کمک های عظیم را توسط یکی دو نفر از خادمان حرم انجام می داد که روزی بنده به ایشان عرض کردم خوب است شما کمک هایی که می خواهید به عتبات داشته باشید از طریق جناب حجت الاسلام و المسلمین شهرستانی داماد معظم و نماینده تام الاختیار حضرت آیت الله العظمی سیستانی در ایران انجام دهید که پرسید چرا؟! عرض کردم بالاخره ایشان شخصیت بزرگی است که در ایران و عراق ذی نفوذ است و اگر روزی نیاز باشد به کمک شما بیاید!
جواب آقای حاج علی اکبر انصاری خیلی خالصانه بود و گفت همین که امام حسین (ع) می داند برای من کفایت می کند!
البته بعدها تولیت های حرم ها که اقدامات ایشان را دیدند توجه و احترام خاصی داشتند و بعد از ارتحال هم آمادگی داشتند تا آن مرحوم را در حرم مطهر امام حسین (ع) در کربلا و یا در حرم امیرالمؤمنین (ع) در نجف اشرف به خاک بسپارند که آن مرحوم وصیت داشت تا در کنار پدرش در بقعه امامزاده منور خاتون شهرستان دانصفهان قزوین دفن شود.
او هیچگاه دنبال بهره برداری از خدماتی که انجام می دهد، نبود و حتی بسیاری از نزدیکانش از عمق کارهای خیرخواهانه او بی خبر بودند.
ساخت دهها مسجد در سطح کشور و تأمین و اداره آنها و همچنین حسینیه ها و کمک به هیئات مذهبی جلوه ای دیگر از خدمات این انسان خیر است که در این مقال نمی گنجد.
اکنون او رفته است و در بارگاه باریتعالی آبرومند و متنعم است، برخوردهای مهربانانه او در خاطره ها ماندگار است، از غیبت به شدت پرهیز داشت و حاضر نمی شد در محضر او بدی کسی گفته شود، فرزندانش به او احترام ویژه ای داشتند و امیدوارم بتوانند راه پدر بزرگوارشان را ادامه دهند. خدایش رحمت کند و با اولیائش محشورش بفرماید و امام حسین (ع) و ابوالفضل العباس (ع) که به عشق او از سال ۱۳۴۲ هیأتی را بنیان گذاری کرده بود، شفیعش بگرداند.
گویا او خودش را برای رفتن از این جهان آماده کرده بود، بعد از عمل قلب باز که هفته قبل با موفقیت انجام داده بودند، به یکی از فرزندانش گفته بود من تا پنجشنبه بیشتر نیستم و دقیقاً صبح پنجشنبه هشتم خرداد ماه پرچم حرم امام حسین (ع) را بر روی صورتش انداختند و روحش به ملکوت اعلی پرواز کرد.
